K.Y (21.BÖLÜM)

486 85 188
                                    

Keyifli okumalar...

¤ Sen varsın oradasın,
Bir kelime kadar yakınımda ama bir ömür uzaktasın ¤

#DÜZENLENDİ

~2 Yıl sonra~

Bu sensiz kaçındı sabah? Ben saymayı bıraktım. Geleceğini, dört gözle beklemekten bunaldım. Herşeyi bıraktım. Kendimi unuttum, ama beni yıkışın her gözlerimi kapattığımda beliriyordu göz kapaklarımda.

Kızlar alışmıştı, yada numara yapıyorlardı bilmiyordum. Kader bir ara iflas eşiğine gelmişti. Her gece eve içkili geliyordu, daha sonra ise sabahlara kadar kriz geçiriyordu.

Yaren, içine kapanmıştı. Kimseyle konuşmuyor, yemek dahi yemiyordu. Gözleri hep cam daydı. Kendisini bir kaç kere öldürmek istemişti. Biliyordu, bir daha gelmeyeceklerdi.

Eslem, ise dansa kaptırdı ruhunu. İntikam ateşiyle yanıp tutuşan bir bedene büründü. Geceleri sabaha kadar dans ediyor, sabah'larıda üniversite sınavına hazırlanıyordu.

Karla, onun hastalığı yeniden baş göstermişti. En çok onun için güçlü durmak zorundaydım. Karla'da üniversite sınavına hazırlanıyordu.

Ben mi? Ben enkaz bir bedene sahip olmuştum. Kardeşlerim için güçlü gözüken ben, her gece anılarımla dolu banka oturarak onu düşünüyordum. Olmuyordu, içimde büyüttüğüm o koca umut yok olmuştu. Gülümsemek, artık benim için oyuncak olmuştu. 2 sene geçmişti, içimde hâlâ taze olan aşk acısı cayır cayır yakıyordu. Gözlerimi ne zaman kapatsam, sahilde onun arkasından koşmam geliyordu. Daha sonra düşüyordum.

Saçlarımı kestirdim, dokunduğu her bir telin idamını kendi ellerimle verdim. Acısına bile aşık olmuştum. Bu denli ağır birşeyin, üstesinden nasıl geldiğim ise çabasıydı. Babam öldüğünde, bu kadar acımamıştı canım.

"Unnie?"

Karla odama girdiğinde, müzik çalmayan kulaklığımı çıkartarak yüzüne baktım.

"Şey... Beni Eylül abla aradı, diyor ki acil Türkiye ye gelsin. Annenin sana söylemesi gereken bazı şeyler varmış."

"Telefondan söyleyemiyor muymuş?"

"Önemli bir konuymuş."

Kafamı yatak başlığına dayadım. Karla benim yerime, neredeyse hafta da üç kere görüşüyordu ailem le. Eylül Ablam evlenmişti, Esin ablam ise nişanlıydı. Abim işlek bir cafe açmıştı kendisine. Rüyam ise, daha yeni okula başlamıştı. Orada herşey çok güzeldi. Ben hariç.

"Tamam akşam ben bilet keserim, benimle gelir misin?"

Karla önce kısa süre düşündü. Daha sonra ise bana baktı.

KORELİ YILDIZIM #WATTYS2020 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin