Yolda giderken teyzemleri aradım ve işimizin biraz daha uzayacağını söyledim,anlayış ile karşıladı.
Umut'a doğru baktım ve " Bak sadece yarım saatliğine tamam mı? Üstelik arazilik bir yere götürücem, orada sürüceksin anlaştık mı?" dedikten sonra Umut bana baktı ve "Tamamda sence de yarım saat çok az değil mi? Yani biraz daha böyle 2 saat olsa falan olmaz mı?" dedi ve ona kötü bir bakış attıktan sonra "Delirdin mi sen? Daha ehliyetin bile yokken bana 2 saatliğine araba sürmek istediğini mi söylüyorsun? Asla olmaz yarım saat" dedim ve arazi bir yere gittik. Arabadan indim ve Umut'la koltukları değiştik. "Pekala Umut Bey, öncelikle kemerimizi bağlıyalım." Umut bana bakarak "Gerek yok, ben alışkanım." dedi. Ona şaşkınlıkla baktım ve "Alışkınım derken?" diye sordum. "Ya bak işte biz okul çıkışı arkadaşlar ile araba kiralayıp sürüyoruz, yani bir şey olmaz o yüzden" diyerek gülümsedi. Ben hâla şaşkınlık ile Umut'a baktım "Bundan teyzemin haberi vardır diye umuyorum" dedim. Bana bakarak "Hayır, yok bak sakın söyleme, şaka yaptım var tabiki" dedi. Galiba bir işler çeviriyordu ve üstelik şüphelenmeye başladım. "Haberleri yok demi?" bana baktı "Evet ama söyleme sende" dedi. Kafamı salladım. "Bak Umut sadece yarım saat, 90'ı geçersen öldürürüm seni anlaştık mı?" diyerek ona doğru baktım. "Tamam tamam, sakin olsana sen bi, al bak taktım kemeride oldu mu?"dedi bende kafa sallayarak kemerimi taktım.
İnşallah bir şey olmaz diye umuyordum. Umut arabayı gayet iyi sürüyordu. Yani ilk sürmesi değil sonuçta. Umut biraz daha hızlanarak neredeyse 100'e varmak üzereydi. Saatime baktım ve" Tamam süremiz doldu artık gidebiliriz"dedim. "Saat kaç ki?" diye sordu. "17.56"dedim. Ve arabadan indim koltuğa geçtim. Umut" Çok az oldu bu hatırlatmış oluyum"dedi. Bak şuna hele.. "Umut sen benle kafa mı tutuyorsun olum?" dedim Umut güldü. "Şampiyon sinirlendi galiba" diyerek kafasını cama dayadı ve "Hadi gidelim" Umut'a baktıktan sonra kemerimi taktım ve yola koyulduk. Onu çok uzaktaki arsaya götürmüştüm üstelik bizim eve yarım saatte gideriz. Radyoyu açmaya karar verdim. Umut'un kafası hâla cama dayalıydı. Bu fırsatı kaçırmak istemedim ve elimi yavaşça cam açma düğmesine basıp güldüm. Umut bana bakarak "Ulan.. Yani nabıyon sen ya Ceyda ya, komik mi?" dedi ve pencereyi kapattı. Ben hala gülüyordum o sırada..
Gülmemi bir türlü tutamadım "Şu telefonumu alda sonra radyoya bağla müzik açayım sana ahah." Umut'da gülerek "Son ses ama tamam mı?" dedi. Gülmeye devam ederek "Yaa Allahım ya, ama nasıl kafanı birden vurdun? Hahaha. Tamam tamam ama son ses açma rahatsız olur insanlar." dedim güldü ve tamamdır şeklinde işaret yaptı. Telefonun şifresini girerek Umut'a verdim.
- Şimdi müzik yerine gir ve Davay Davay şarkısını aç ahahah. Dedim ve güldüm.
+ Şaka mı yapıyorsun? Burada müzikleri ben açarım
dedi ve Davay Davay şarkısını açtı.
- Şaka yapmıştım Umut ama.. Diyerek güldüm..
Umut telefonuma doğru bakıyordu ve Instagrama girip mesajlara bakmış. "Vayy Vayy bu kaslı çocuk kimmiş?" Adına bakayım wow, Berk diye birisi.
- Umut valla gebertirim seni çık Instagramdan.
+ Tamam ya kızma hemen.
- Çık diyorum bak, arabayı sağa çekerim çok güzel döverim seni!
+ Wow, yakışıklı çocukmuş
- Ver telefonu Umut.. (Arabayı durdurup telefonu aldım elinden.)
+ Tamam be alt üstü gece konuşmalarınızı okudum. Dün gece bu yüzden mi uyumadın?
- Sen.. Umut sen göreceksin var ya dur sen.
+ Gece 2 de falan konuşmalar vay be Ceyda hanım.
- Bu seni ilgilendirmez tamam mı velet.
