Sabah oldu,Emre mesaj attı. "Bugün size geliyim beni annenle tanıştır prenses. " Bize mi gelecek? Annemle mi tanışacaklar? İyide annem Emre'yi tanıyor.
Olamaz! Sevgilim olduğunu ve evlenmeyi planladığımızı söyleyeceğiz! Yatağımdan kalktım. Keremin yanına gittim. Salonda televizyon izliyordu.
Ben: Kerem bir şey konuşabilir miyiz?
Kerem: Konuş
Ben: Çok önemli burada olmaz.
- Niye? Devlet sırrı mı?
- Saçmalama. Gel benim odamda konuşalım. Hadiii!
Keremi zorla odama sürükledim.
Kerem: Yine ne var Ece?
- Kerem, bugün Emre bize gelecek ve anneme sevgili olduğumuzu söyleyeceğiz!
- Ne var bunda?
- Annemi tanımıyor musun? "Siz daha küçüksünüz, bunlar aşk değil heves" diyecek.
- Sanmam. Bence onaylar.Annen çok anlayışlı.
dedi. Telefonu aldım ve "Emreye Kaçta geliceksin?" diye mesaj attım.
Ben: Kerem , Emre 3 te gelicekmiş .
Kerem: Senin yerinde olsam temizliğe başlayıp sonrada börek çörek yapardım.
- Daha annemle konuşmadım. Anneme sevgili olduğumuzu şimdi söyleyeceğim.
dedim. Annemin yanına gittim.
- Günaydın annelerin en güzeli!
Annem: Erkek arkadaşın gelebilir.
- Nee!?
dedim ve boynuna atladım. Keremle bütün konuşmalarımızı duymuş.
- Anne sen harikasın. Seni çok seviyorum.
dedim. Üstüme şort ve eski bir tişört giyip evi temizlemeye başladım. Annem kek yaptı. Bende temizlikten sonra banyo yaptım.
Saat 3 te Emre geldi. Kapıyı açtım ve elimle içeri geçmesi için işaret yaptım.
Annem: Hoşgeldin Emre.
Emre: Hoşbulduk.
Annem: Nasılsın?
- İyiyim siz?
- Bende iyiyim. Siz içeri geçin ben geliyorum.
dedi. Salona geçtik.
Emre: Çok heyecanlıyım Ece.
Ben: Annem seni tanıyor. Heyecan yapmana gerek yok.
- Sorun bu zaten. Beni tanıyor!
dedi. Güldüm. Annem salona geldi ve karşımıza oturdu.Ben Emre'nin elini tuttum ve anneme dönerek.
- Anne, Emre benim erkek arkadaşım.
Annem: Bunu biliyorum.
dedi ve güldü.
Ben: Sorun bu değil zaten. Biz seneye evleneceğiz!
diye bir kerede söyledim.
Annem: Seneye mi?
Ben ve Emre: Evet.
Annem: Emre annen ne düşünüyor?
Emre: Evliliğimizi onaylıyor ama 2-3 sene sonra.
Annem: Daha 17 yaşındasınız. Acele etmeyin.
Ben: Ama biz birbirimizi çok seviyoruz
Annem: Evliliği onaylıyorum ama zamanı konusunda hemfikir değiliz. Emreciğim ben senin annenle uygun bir zamanda bu konuyu görüşürüm.
dedi. Kekleri yedik. Annem yanımızdan gitti.
Ben: Oldu bu iş!
Emre: Sanmıyorum. Çok erken davrandığımızı düşünüyorlar.
dedi. Yüzü asıktı. Onun mavi gözlerini hüzünlü görmeye dayanamıyorum. Yanağından öptüm. Gülümsedi. Birlikte dışarı çıktık.
Emre: Evlenirsek burada mı yaşayacağız ?
- Emre seninle evlenmeyi çok istiyorum ama seneye üniversite sınavına gireceğiz. En az 2 yıl okuyacağız. Bir iş bulup para biriktireceğiz. Galiba annelerimiz haklı.
dedim umutsuz bir şekilde.
Aşk sabretmekti o zaman. Yıllarca kavuşmayı beklemkti. Ama bu da saçmalık. Aşk eziyet değildi.
VOTE VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ILK GÖRÜŞTE AŞK'A INANIR MISIN?
Romansİlk görüşte aşk yaşanabilir mi? Yoksa bu sadece bir hevesten mi ibaret?