Bölüm 51

372 13 1
                                    

Sabah oldu,Emre mesaj attı. "Bugün size geliyim beni annenle tanıştır prenses. " Bize mi gelecek? Annemle mi tanışacaklar? İyide annem Emre'yi tanıyor.

Olamaz! Sevgilim olduğunu ve evlenmeyi planladığımızı söyleyeceğiz! Yatağımdan kalktım. Keremin yanına gittim. Salonda televizyon izliyordu.

Ben: Kerem bir şey konuşabilir miyiz?

Kerem: Konuş

Ben: Çok önemli burada olmaz.

- Niye? Devlet sırrı mı?

- Saçmalama. Gel benim odamda konuşalım. Hadiii!

Keremi zorla odama sürükledim.

Kerem: Yine ne var Ece?

- Kerem, bugün Emre bize gelecek ve anneme sevgili olduğumuzu söyleyeceğiz!

- Ne var bunda?

- Annemi tanımıyor musun? "Siz daha küçüksünüz, bunlar aşk değil heves" diyecek.

- Sanmam. Bence onaylar.Annen çok anlayışlı.

dedi. Telefonu aldım ve "Emreye Kaçta geliceksin?" diye mesaj attım.

Ben: Kerem , Emre 3 te gelicekmiş .

Kerem: Senin yerinde olsam temizliğe başlayıp sonrada börek çörek yapardım.

- Daha annemle konuşmadım. Anneme sevgili olduğumuzu şimdi söyleyeceğim.

dedim. Annemin yanına gittim.

- Günaydın annelerin en güzeli!

Annem: Erkek arkadaşın gelebilir.

- Nee!?

dedim ve boynuna atladım. Keremle bütün konuşmalarımızı duymuş.

- Anne sen harikasın. Seni çok seviyorum.

dedim. Üstüme şort ve eski bir tişört giyip evi temizlemeye başladım. Annem kek yaptı. Bende temizlikten sonra banyo yaptım.

Saat 3 te Emre geldi. Kapıyı açtım ve elimle içeri geçmesi için işaret yaptım.

Annem: Hoşgeldin Emre.

Emre: Hoşbulduk.

Annem: Nasılsın?

- İyiyim siz?

- Bende iyiyim. Siz içeri geçin ben geliyorum.

dedi. Salona geçtik.

Emre: Çok heyecanlıyım Ece.

Ben: Annem seni tanıyor. Heyecan yapmana gerek yok.

- Sorun bu zaten. Beni tanıyor!

dedi. Güldüm. Annem salona geldi ve karşımıza oturdu.Ben Emre'nin elini tuttum ve anneme dönerek.

- Anne, Emre benim erkek arkadaşım.

Annem: Bunu biliyorum.

dedi ve güldü.

Ben: Sorun bu değil zaten. Biz seneye evleneceğiz!

diye bir kerede söyledim.

Annem: Seneye mi?

Ben ve Emre: Evet.

Annem: Emre annen ne düşünüyor?

Emre: Evliliğimizi onaylıyor ama 2-3 sene sonra.

Annem: Daha 17 yaşındasınız. Acele etmeyin.

Ben: Ama biz birbirimizi çok seviyoruz

Annem: Evliliği onaylıyorum ama zamanı konusunda hemfikir değiliz. Emreciğim ben senin annenle uygun bir zamanda bu konuyu görüşürüm.

dedi. Kekleri yedik. Annem yanımızdan gitti.

Ben: Oldu bu iş!

Emre: Sanmıyorum. Çok erken davrandığımızı düşünüyorlar.

dedi. Yüzü asıktı. Onun mavi gözlerini hüzünlü görmeye dayanamıyorum. Yanağından öptüm. Gülümsedi. Birlikte dışarı çıktık.

Emre: Evlenirsek burada mı yaşayacağız ?

- Emre seninle evlenmeyi çok istiyorum ama seneye üniversite sınavına gireceğiz.  En az 2 yıl okuyacağız. Bir iş bulup para biriktireceğiz. Galiba annelerimiz haklı.

dedim umutsuz bir şekilde.

Aşk sabretmekti o zaman. Yıllarca kavuşmayı beklemkti. Ama bu da saçmalık. Aşk eziyet değildi.

VOTE VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN :)

ILK GÖRÜŞTE AŞK'A INANIR MISIN?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin