Bölüm 47

403 14 0
                                    

Emre'ye sarıldığım halde, o bana sarılmadı. Tek kelime dahi etmedi. Sarılmayı bıraktım, ellerinden tuttum ve mavi gözlerine bakmaya başladım.

- Emre bir şey söylesene. Çok üzüldüm sana öyle dediğim için pişmanım.

Emre : Ece istiyorsan gidebilirsin.Seni burda tutmayacağım.

dedi. Çok şaşırdım. Sırtımdan kaynar sular döküldü.

- Emre bunu nasıl dersin?!

- Bütün gece Adalwolf la senin izledim. Birbirinizin elini tutuyordunuz ve o senin dizinde uyuyordu. Sen bana doğruyu söyledin. Onu seviyordun.

- Hayır! Yanlış anladın. Yemin ederim seni seviyorum.

- Ece, seni seviyorum demek kolay bir şey değil. Her seferinde ağzına alma.

- Ama

- Aması yok. Adalwolf istediğin zaman seni evine bırakır, yada burada onunla kalabilirsin. Sana kızmıyorum çünkü bende seni aldattım. Kendimi zorla sevdirememde. Anlamsız biliyorum ama hatalarım için özür dilerim.

dedi ve gitti. Söyledikleri kafamda yankılanıyordu. Kolum kanadın kırıldı. Oturdum dizlerimi karnıma çektim , kafamı gömdüm ve ağlamaya başladım.

Adalwolf: Ece! Sakin ol! Ece kendine gel! Heyy! Eceeeee! Beni duyuyor musun?

Ben bağırarak ağlıyordum. Ayağa kalktım ve yastıkları fırlatmaya başladım. Deli gibi ağlayıp bana söylediklerini tekrarlıyordum. Bu yarım saat sürmüş. Sonra bayılmışım.

Adalwolf: Hiç ayılmayacaksın sandım.

- Çok uykum var. Uyuyacağım.

dedim ve başımı yastığa koydum. Gözlerimden yaşlar süzülüyordu. 

Aradan bir kaç gün geçti. Evime dönme vakti gelmişti.

Adalwolf: Gideceğin için üzülüyorum. Senden hoşlanıyordum.

- Üzgünüm ama gitmeliyim. Seni özleyeceğim.

dedim. Olayları anlatmadan belirttiğim gibi " Kesin konuşanların hepsi yalan söyleyenler değil miydi?" Tabiki öyle. Adalwolf Emre'ye "sana ihanet etmem" demişti ama benden hoşlanıyormuş. Demekki bu yüzden " Bana gel,benimle kal"  dedi. Ben bunları düşünürken arabaya bindik. Kulaklığımı taktım ve müzik dinlemeye başladım.

Yolculuk bittiğinde Adalwolf la son kez vedalaştım. Bavulumu arabadan indirdim ve Adalwolf a teşekkür ettikten sonra eve girdim.

Ben: Anneee? Ben geldim.

- Hoşgeldin Ece. Kamp nasıldı?

- Harika(!). Kerem nerde?

- 2 gün önce geldi o. Sanırım ayrıydınız.

- Ha evet. Ben kızlarla kalıyordum.

- Bavul kimin Ece?

- Bavul mu? Bir arkadaşım hediye etti kampta.

dedim. Bavulu odama bıraktım ve Kerem'in odasına girdim.

Ben: Kerem ben geldim.

- Ece özür dilerim. Emre çok ısrar etti.

- Niye özür diliyorsun ki. Asıl ben teşekkür ederim. Bir hayalimi gerçekleştirdin.

dedim. Kerem'e sarıldım.

- Eee Kerem, sen kimde kaldın?

- Arkadaşımda. Neler yaşadın anlatmayacak mısın?

- Anlatmaz olur muyum? Tabiki anlatacağım.

ILK GÖRÜŞTE AŞK'A INANIR MISIN?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin