ILK GÖRÜŞTE AŞK'A INANIR MISIN?

Bölüm 53

Tatilin bitmesine 1 hafta var. Emre'yle yapmadığımız çılgınlık kalmadı.Beni çok eğlendiriyor.

Tatilin son 2 günü. Bugün Adalwolf'a veda etmeye gittim. Zile bastım. Adalwolf sarhoş bir şekilde kapıyı açtı.

Ben: İçtin mi Adal?!

- Biraz.

- Biraz mı!? Hiç öyle gözükmüyor!

dedim,içeri girdim. Her yerde Adalwolf'la çekilmiş fotoğraflarımız vardı. Onlara bakarak içiyormuş!

Adalwolf: Niye geldin? Gitsene Emre'ne. Hadi git.

- Saçmalamayı keser misin?

- Neden? Zoruna mı gidiyor? Onu sevdiğin halde beni kullandığını ikimizde biliyoruz.

- Seni kullanmadım. Doğum gününde hayallerini gerçekleştirmek istedim.

- Madem Emre'yi seviyordunn beni neden öptün!

diyerek bağırdı. Ağlamaya başladı. Haklıydı da. Onu kullanmışım gibi oldu.

Ben: Adal ben özür dilerim.

- Duygularımla oynadın! Beni kendine daha çok aşık ettin! Senin için 1 gecelik-

- Hayır! Öyle değilsin. Beni anlamıyorsun.

- Ece git burdan!

- Ben İstanbul'a dönüyorum, veda etmeye geldim.

- Tamam. Şimdi git!

- Kendine iyi bak.

dedim ve gözümde yaşlarla arabaya bindim. Adalwolf bana aşıktı ve Adalwolf'un aşkı gerçek aşktı. Aşk nefret miydi ?

....1 yıl sonra...

Bu sene İstanbul da her hafta sonu Emre'yle buluştuk. Birlikte üniversite sınavına hazırlandık. Ve en önemlisi aileleri bu yaz evlenmeye ikna ettik.

Emre'yle vapurdan indik.

Emre: 1 hafta sonra bu tatil köyünde evleneceğiz Ece! İnanabiliyor musun?!

Güldüm.

Ben: Sakin ol Emre.

Emre: Kaç çocuk yaparız? 3-5-7?

Ben: 11 tane yapalım, futbol takımı kurarız(!). Abartma en fazla 2. Hem daha evlenmedik.

- İstanbul daki evimizi beğendin değil mi?

- Kırk kez sordun. Bende kırk kez 'evet' dedim.

- Bakalım buradaki evimizi beğenecek misin.

- Burada da mı ev aldın?

- Evet. Hadi gidelim

dedi. Taksi çevirdi. Bindik.

- Emre ben Adalwolf'u görmek istiyorum.

- Bu aralar çok işimiz var. Eşyalarımızı yereleştireceğiz eve. Düğüne geldiğinde görürsün.

- Düğüne mi gelecek?

- Evet. O benim yakın arkadaşım. Çağıracağım onu.

dedi. 5 dakika sonra eve vardık. Denize sıfır, tek katlı, her penceresi ayrı renk, duvarları yavru ağazı renginde çok tatlı bir evdi. Kocaman bahçesi de vardı.

- Emre burası harika!

dedim ve Emre'nin boynuna atladım. İçeri girdik. İçerisi de çok güzeldi. Tam karşıda çok büyük bir televizyon duruyordu. Televizyonun önünde 2 kişilik koltuk yanlarda da 2 tane puf koltuk vardı. Sağ tarafta tahta yemek masası ve tahta sandalyeler, sandalyelerin üstünde açık yeşil minderler vardı. Evin tamamına yeşilin tonları hakimdi.