KIRMIZI GECE ❤ DOĞU SERİSİ I -FİNAL

4. BÖLÜM - ABİM

SANA NE DEMELİ BİLMİYORUM. KARDEŞ Mİ, CAN PARÇASI MI? YOKSA HAYATIMA O İPEKSİ SAÇLARINLA SÜZÜLEN MELEK Mİ?

“Kızım!” dedi kadın mektubu elinde buruştururken.
Hamza bey kadının çığlığı ile odaya koşarak geldi.
“Gökçe?” dedi yerde hıçkırarak ağlayan kadına bakarak. Sonra boş olan odayı taradı.
“Kızımız Hamza, kızımız bizi terk etmiş. Onu korumak için her şeyi gizledin ama bak, o geçmişin yine kızımızı bizden aldı.” Diye bağırdı adama.
“Gökçe sakin ol. Mardin’e gidecek hali yok ya. Bir arkadaşında kalıyordur. Sena’yı ara. Ondadır muhakkak. Hem ben geçenlerde şey duydum.”

“Ne duydun?” dedi kadın sinirle yerinden kalkarak.
“Devran. İstanbul’a gelmiş. Bir şirketle ortak olmuşlar. Kesin öyle tanışmışlardır. Belki de babam söylemiş, o da bulmuştur kızımı.”
“Bana kızımı bul Hamza! Yoksa o Mardin’i de, seni de, sülaleni de yakarım anlıyor musun?” diye haykırdı ve odadan çıktı.

                                        ***

“Konağımıza hoşgeldin kızım.” Dedi kadın kızı alnından öperken. “Sen bana sadece iki evladımı bağışlamadın. Bir kız evlat daha verdin.”
Miran kıza annesinin elini işaret etti gülerek. Lalin de eğilip, kadının elini öptü. “Teşekkür ederim efendim.”
“Efendim nedir kızım. Nigar ana diyebilirsin.”
Miran güldü. “Veya benim gibi Nigar sultan da diyebilirsin.” Dedi.

Hepsi güldü. Lalin Miran’ın babasına yaklaştı ve onun da elini öptü. “Hoşgeldin kızım. Konağımıza bu ayazda bahar getirdin. Sen bizim gelinimiz değil, başımızın tacısın.” Dedi kızı alnından öperken.
Kız duyduğu kelimelerle çok duygulanmıştı. Samimiyetleri o kadar içtendi ki hiç düşündüğü gibi olmamıştı. Miran’a gelen telefonla Miran ayaklandı.
“Ben geliyorum.” Lalin abisinin geldiğini anlayınca, o da ayaklandı. “Lalin sen bekle. Önce bir ben konuşayım onunla.” Dedi.
Kız da mecbur başını salladı. O sırada Lalin Miran’ın annesine olanları anlatmaya başladı.

❤

Miran merdivenlerden indi ve dışarı çıkarak konağın diğer avlusuna girdi. Merdivenleri üçer beşer çıkarak, adamın bulunduğu çalışma odasına girdi. İki arkadaş birbirine sarıldı. “Hoşgeldin kardeş.”
“Hoşbulduk Miran.”
“Karar çıktı.”
“Öyle mi? Ne zaman öleceğiz?“ dedi gülerek.
Gülümsedi. “Evleniyorum ve seninle tanıştırmak için sabırsızlandığım bir melek var.”

“Ne?” dedi adam kaşlarını çatarak. “Ne ara? Karar ne önce onu de?”
“Önce bir konuşalım da anlarsın ne ara olduğunu.” Dedi ve ikisine kahve söyleyip, adamın karşısına oturdu. Kızla konuşmak daha kolaydı. Derin nefes aldı, ellerini dizlerinde birleştirdi.
“Devran şimdi sana anlatacaklarımı dikkatle dinle ve tepki vermeden önce düşün tamam mı?”
“Sorun ne abicim anlamadım?” yüzü soldu.
“Sorun...” birden söyle ve kurtul “Evleneceğim kız senin kız kardeşin Devran. Berdel olacak.”