Forever is Never Enough

Kabanata 55

This will be the last chapter of RRTF!
Salamat sa pag-subaybay ng love story ng JURON!
God bless you! See you on my other stories!^^
Ps sorry for the typos, hindi ko pa napproof read hihi
----------------------------------------------

Forever is Never Enough

"Mom, Dad, please believe me. Walang kinalaman si Aj sa perang kinuha ko. I'm sorry okay? Hindi ko sinasadyang maparami ang bili ko." I tried my best to act normal. Noon pa man ay alam ko nang magastos na ako, pero alam ko rin na ang tatlong daang milyon ay hindi biro.

"Where's your proof then? Bakit ka nagsisinungaling samin ng mama mo?" Pinagtaasan ako ng boses ni daddy, ngayon ko lang siya nakitang ganito kagalit sakin.

Umiling ako.

"Do I really need to collect the receipts? Sa dami ng nabili ko, nalimutan ko na din ang iba!" Fuck!

"We would really believe you Ron kung hindi mo kinuha ang pera sa isang bagsakan. But in just one day, you withdrew all that money? That big?" Si daddy uli, hinihilot na ang sintido.

"I want to talk to that girl, Eron! Bring her to me!" Galit na sabi ni mommy.

Kinuyom ko ang kamao ko at nag-iwas ng tingin sa kanila. No! That will never happen! Magalit na sila sakin, I will never compromise my Aj. Makikilala nila ang babaeng pinakamamahal ko kapag okay na ang lahat.

Ilang huwebes ang lumipas na kailangan kong tanggihan si Aj saming pagkikita. I have to fix my problems with my parents. Naka-ilang beses na rin akong nag contact kay Mr. De Guzman, ang aming lawyer, pero hindi siya nagparamdam sakin. Damn him! Siya ang naglaglag samin!

"Hello sir Eron!" Nagulat ako sa lakas ng boses ng aming guard.

"Oh? Napatawag ka?"

"K-kasi po sir, si Ma'am Aj.. Nagpumilit po pumasok eh.. Naabutan po ng Madame sa gate."

Mabilis na kumalabog ang puso. Damn this isn't happening! Mabilis kong pinaharurot ang aking kotse pabalik sa bahay. Ang buong akala ko ay nakauwi na siya, natakasan niya ako?

"What?! Hindi ba kayang tanggapin ng babaeng yan na 300 million pesos isn't enough for a Gold Digger like her?! Ano pa ang gusto niya para lang hiwalayan ka? You! Tell me! Ano pang kailangan mo para mawala ka sa buhay ng anak ko?!" Napapikit ako sa sigaw ni Mama. Galit na galit siya kay Aj and I'm starting to hate myself for that. Ilang linggo na ang nakalipas pero hindi ko pa rin naayos ang problema ko kila mama.

Nagsitayuan ang balahibo ko nang makita ang luha ni Aj. Shit! She's crying!

"That's it ma!! I told you, she's not a Gold Digger!! Kasalanan kong lahat yon! Don't put the blame on her!"

"Don't fool me son, paano ka ba nabulag ng babaeng yan at nagagawa mo to samin?" Tinuro-turo pa ni mama si Aj, my mom just won't listen to me.

"M-mawalang galang na po pero..h-hindi ko po maintindihan yung sinasabi niyo.." My Aj talked. And damn it, I told her not to. Sa estado ni mama ngayon, hindi kami papakinggan nito.

Tumawa si mama habang umiiling-iling pa.

"What an actress. Syempre, sino nga naman ang aamin?" May tunog ng disappointment sa salita niya.

God damn it!!!

"Ma! Please!"

Kulang lahat ng ginawa ko dahil walang nangyari. Wala akong nagawa kundi ang magalit sa aking mga magulang. Hindi ko na sila kinausap pa o pinansin pa. Aj is my life, how dare them hurt my life, my love. Pero alam ko rin ang mali ko na noon palang ay iniisip ko na kung paano aayusin.