Dumbledore secret plan - Time Turner

Chapter 16

Om middernacht was iedereen in slaapzaal van de jongens. Alice en Frank zaten ontzet bij Frank's bed om de nieuwe informatie die ze hadden geleerd te verwerken. Ginny, suggereerde dat ze sowieso waren voorbestemd om in de Orde van de Feniks te zijn en ze vertrouwde hen. Lily en James stonden bij zijn hemelbed. Remus, Peter en Ginny stonden rond Peters nachtkastje dat tussen de voeten van elk bed naar het midden van de kamer was gesleept. Sirius en Regulus waren net aangekomen en Regulus, net weggehaald onder de onzichtbaarheidmantel, ging op het bed van Sirius zitten. Sirius legde een hand op Peter's schouder. 'Goed gedaan maat' complimenteerde hij.

Peter glimlachte. 'Eh ... bedankt'.  Hij keek op naar Ginny die goedkeurend knikte.

Terug in de Room of Requirement wist Ginny dat het de juiste plaats was. Een kamer met dingen die verborgen moesten blijven. Het was zo simpel dat ze van streek was geweest dat ze er niet eerder aan was gekomen, wie weet was ze er nooit achter gekomen zonder Peter. Dit hield weer in dat we hem wel degelijk nodig hebben. 

Ze was niet zo blij dat ze eindelijk de horcrux had gevonden. En de diadeem was precies waar Harry het van had genomen, bovenop de marmeren buste van een heksenmeester. Verheven, Ginny draaide zich om en gaf Peter een kus recht op zijn voorhoofd. 'Je bent geweldig'.  Hij bloosde razend, maar ze merkte het nauwelijks.

'Dus wat gaan we nu doen?' Vroeg Lily. James knoopte zijn vingers in de hare.

'Nou, we moeten het vernietigen, normale vloeken en spreuken zullen niet echt werken, ik denk het niet.  Harry gebruikte het zwaard van Gryffindor, basilisktanden enDuivelsvuur om het te doen'. 

'Duivelsvuur?' Remus gaf een huivering. Remus had er alleen in boeken over gelezen en het was een formidabele spreuk. Boeken beschreven slechts hoe het niet goed kon worden gecontroleerd. Alleen de meest professionele  heks of tovenaar met echt vermogen en oefening had enige hoop om op magische wijze een vuur te onderdrukken dat niet kon worden geblust. En zelfs toen was het moeilijk. Een geschiedenis van Magic vertelde verhalen over tovenaars die zichzelf in de steek laten met dakloosheid met een knapperige, asgrauwe stapel hout, in de beste gevallen. Ze hebben het tenminste overleefd. Degenen die hebben overleefd hadden geluk. Overlevenden waren er nauwelijks. Het idee om Duivelsvuur te gebruiken was kil. Maar als Duivelsvuur iets was om bang voor te zijn, kon Remus openlijk toegeven dat hij liever had dat Dumbledore met vuur aan de haal ging dan de basilisk opzoeken onder hen in de Chamber of secret. Remus komt dichter bij Ginny staan ​​die, op dezelfde manier denkend, tegen hem aan leunt.

'De basilisk is onaanraakbaar, ik ken niemand die Parseltongue kan spreken, hoewel het me niet zou verbazen als Dumbledore dat kon.Daarnaast is het te gevaarlijk om de Chamber of secret te openen. Niet alleen voor ons, maar ook voor de rest van het kasteel'. 

'Er is echt een Chamber of secret?' vroeg Alice duizelig naar de nieuwe, verbijsterende informatie.

'Je weet dat mythe toch? Er is een Muggleborn doord de basilisk gedood toen Tom Riddle het voor de eerste keer opende'. 

'Denk je niet dat het nu dood zou zijn?' Peter liep door. 'Dat is jaren geleden gebeurd'. 

Ginny huiverde en herinnerde zich het dode karkas van de reusachtige en weerzinwekkende slang op de grond van de Geheime Kamer nadat Harry hem had gedood. 

'Nee. Het is zeker niet dood. Ik weet niet eens hoe we het zouden vinden, laat staan ​​dat we het zouden doden. Het is te riskant om het door de muren van het kasteel te laten dwalen, ook al kunnen we erachter komen hoe'. 

'Wat doen we verdomme dan?' Vroeg Sirius. Hij was op zijn bed gevallen, maar zat nu rechtop, de ene hand greep de poster van zijn bed. 

'We kunnen niet op een basilisk-jacht gaan of we zullen zelfmoord plegen en we kunnen niet met vuur spelen omdat het ons allemaal tot as zal maken'.