Chapter 34

83 4 0
                                    

Regulus keerde terug naar de flat toen Ginny hem naar huis stuurde. Ze was gevoelig geweest voor zijn vraag, maar dat beantwoordde het niettemin. Hij plofte op de bank, met veel aandacht voor opties. Sirius kwam de keuken uit.

'Ik dacht dat ne de Muggle minister bewaakte?' Vroeg Regulus, hoe moeizaam ook het binnentreden van zijn gedachtegang.

'Was ... afgewisseld met Caradoc, Die idioot zei dat ik de hele nacht niets kon doen,' zei zijn broer met een frons en zakte op de bank.

'Je bent eerder in slaap gevallen, James is over je gestruikeld op onze laatste missie.'

'Dat was precies die ene keer,' zei Sirius, 'en we hadden niet geslapen in twee dagen.'

'Toch zijn James en ik erin geslaagd.'

'Oh hou je mond, Jij bent degene die vertrekt om naar de Horcruxenjacht te gaan.'

'Jaloers?'

'Een beetje ja, James is weg met zijn vrouw, Remus zal mokkend zijn, en je bent weg, ik blijf bij Peter.'

Regulus bleef zwijgen, verward met wat te doen. Sirius gaf hem een ​​por. 'Wat gebeurt er in dat hoofd van jouw?'

'Ik vroeg of ze van Remus hield en ze antwoordde me niet.'

Sirius liet zich weer op de bank zakken en zuchtte. 'En door niet te antwoorden, heeft ze je echt geantwoord.' Hij staarde naar zijn jongere broer wiens stoïcijnse uitdrukking hem in verwarring bracht. 'Was het echt een ongeluk? De kus. Eerlijk zijn.'

'Ja,' antwoordde hij eerlijk. Toen Sirius zijn wenkbrauwen ophief voor verdere informatie zuchtte Regulus. 'En nee, ik hoopte niet dat ze het met opzet had gedaan, ik hou van Ginny, maar niet zo en de gevoelens zijn duidelijk wederzijds.'

'Laat me je dit dan vragen, wat als het geen ongeluk was? Wat als ze zich zo over je zou voelen? Zou je haar willen vertellen dat je vrienden wilde blijven?'

Het was alsof zijn broer zijn hart kon lezen als een boek. Nee, Regulus zou haar dat niet vertellen. Hij zou zijn wat ze wilde en nodig had omdat, buiten de medeweten van de meeste anderen, ze de belangrijkste persoon in de toverwereld en zijn eigen wereld was. Hij zou alles doen om haar geluk te garanderen, zelfs zijn eigen geluk opofferen. Hoewel hij zich geen leven bij Ginny kon voorstellen als saai of bedroefd omdat ze zijn beste vriend was.

Nogmaals, schudde Sirius zijn hoofd na een lange stilte. 'Door niet te antwoorden, heb je mij geantwoord en het maakt me zorgen, het is niet jouw taak om haar te beschermen.'

En met meer wijsheid dan Sirius ooit van zijn broer had gezien, zei Regulus: 'Nee, het is de taak van iedereen, iedereen die het weet, en een van ons doet zijn werk niet en het wordt hoog tijd dat hij weer bij zinnen komt.'

~*~

Remus zat in de badkamer zijn gezicht te wassen en zich ellendig te voelen. Ginny had het expres gedaan en hij wist het. Ze deed er alles aan om te zorgen dat hij wist dat ze wegging en wegging zonder hem. Hij voelde zich zo een idioot. Hij voelde zich zo jaloers maar zo in conflict.

Hij trok een slaapbroek over zijn boksers en kroop op zijn bed, niet willen slapen. En zelfs als hij dat wilde, concentreerden zijn hersenen zich niet op iets anders dan het beeld van Ginny en Regulus alleen al wekenlang, weggegaan met alleen de stank van zijn kilheid als herinnering.

Daar, die vrij hulpeloos lag, probeerde Remus zijn gedachten te bevechten en manieren te bedenken om te verhelpen wat hij had gedaan. Hij had de moed maar het actieplan ontweken hem.

Kon hij maar Regulus zijn. Hij dacht wild na over het Polyjuice-drankje dat waarschijnlijk nu in Ginny's spullen zat verpakt. Toen deze gedachte bij hem opkwam, trad een zilveren leeuw zijn kamer binnen. Remus ging rechtop zitten wachten tot het iets zou zeggen. Een bericht van Regulus was nauwelijks zou vast niet gewenst zijn. Het zou vast iets zijn van: Ik won. Je bent een bloedige lafaard. Ze wil mij niet jou.

Dumbledore secret plan - Time Turner Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu