Dumbledore secret plan - Time Turner

Chapter 12

Nadat het nieuwe jaar was verstreken, wachtte Ginny angstig op de terugkeer van haar metgezellen. Ze vond het bijna onmogelijk om zich te concentreren op horcruxen, doordat wat er de afgelopen tijd allemaal was gebeurd moeilijk te verwerken was. Ze zou zoveel meer te doen hebben als iedereen veilig terug was op Hogwarts zou zijn, en ze zou meer mensen hebben om haar daarmee te helpen. De rest van de vakantie besteede Ginny dan ook met Alice en het was met deze spectaculaire heks dat ze het pad van Hogwarts naar het treinstation liep om hun vrienden te verwelkomen. 

Alice stuiterde vrolijk rond. De koude lucht bracht een flatterende roze kleur op haar gezicht dat werd benadrukt door haar bijgesneden kastanjebruine haar. Ze had dezelfde ronde gezichtje en lichaamsbouw Neville. Door de vergelijkingen met haar zoon, was Ginny dat ook verrasst toen het bleek dat Alice heel geïnteresseerd was in de politiek van de tovenaarsoorlog dat gaande was. 

'Iemands bloed kun je niet zien zonder te morsen' zei ze vaak, en Ginny vond dat je het niet beter kon verwoorden. Ook herrinerde ze Ginny er telkens weer aan dat ze niet tegen bloed kon. Alleen denken aan het maakte haar duidelijk.

Toch vond ze Alice en haar politieke voorkeur een mooi gebaar, ze zag het verschil tussen muggles en purebloods niet en vond het niet belangrijk om een ​​verschil te zien. Ginny had daar natuurlijk geen probleem mee. Maar ze zag dat Alice gepassioneerd en vrij was en dat zou haar verzet tegen onderdrukking voeden, en met ze willen vechten.

Alice hief haar tong naar de hemel toe, en probeerde kleine sneeuwvlokken te vangen, maar ze smolten voordat ze haar gezicht zelfs maar bereikten. Het was bijna te gemakkelijk om te vergeten dat ze in rechtvaardigheid tot waanzin zou worden gekweld

Ze kwamen aan bij het station voordat de trein dat deed. Samen zaten ze op een nabijgelegen bankje en wachtten.

'Ik ben dol op dit weer, ik heb altijd het gevoel dat ik in een droom ben wanneer het sneeuwt'.

Ginny friemelde aan Remus mantel, probeerde hem strakker te maken of op wonderbaarlijke wijze warmer te worden. Ze wenste dat ze haar pot met vuur erin kon stoppen, maar in plaats van dat te gewoon te doen, bedacht ze zich dat dat er dwaas uit zou zien. Daarom hield ze het in haar schoot met haar vingers eromheen gewikkeld. 'Ik hou ook van dit weer, gewoon, nog meer van weer waarvan mijn vingers niet blauw worden'.

Alice lachte. 'Ik ben het ermee eens en bovendien gaat blauw niet altijd goed samen met rood haar. In ons vijfde jaar kreeg Lily een paar blauwe gewaden. Maar je hebt bruine ogen in plaats van groen, nietwaar? Ik wed dat het dat groene was dat niet klopte'.

'Oh nee, roze is erger, het ziet er absoluut verschrikkelijk uit, blauw is draaglijk, maar roze is niet eens te verdragen'.

'Ik denk dat je gewoon niet van roze houdt,' zei Alice en ze lachten allebei. Het was een opluchting om niet geobsedeerd te zijn over zoiets belangrijks. Ze had een gesprek over zoiets eenvoudigs als kleuren. En het voelde goed.

Tien minuten later waren studenten aan het uitpakken en Ginny en Alice stonden op om te helpen.

~*~

Vanuit het raam kon Remus zien dat Ginny het koud had. Ze had een slim vuur dat ze blijkbaar op magische wijze in een draagbare pot had gestopt, maar ze was toch aan het beven. Hij had haar een jas moeten geven, hij schold zichzelf uit. Verdomme.

'Dat heb ik al gedaan,' zei Lily achter zich alsof hij zijn gedachten las. Hij keek haar verrast aan terwijl ze James een van haar koffers gaf en hij het gangpad verliet

'Wat?' vroeg ze toen Remus er verbaasd uitzag. 'Ik heb tijdens de vakantie een beetje Legilimentie bestudeerd'.

'Deze vakantie?' vroeg hij, onder de indruk. 'In de kerstvakantie?'