Adım Mira,
Benim sizden farkım yok ama bu evde bir şeyler paylaştığım her insanın büyük bir farkı var.
Ardı arkası kesilmeyen maceralar, anne karnında bedel ödeyen bebekler.
Beni bunlar içinde etkileyen en büyük şey oydu... Kılıç.
Eğer ben ölürse...
Hayalet okuyucular lütfen kendilerini belli etsin, oylarınız benim ve bu hikaye için önemli ♥ Okuduktan sonra emeğime karşılık sadece oy verin ♥
Bölüm müziği: Emir Can İğrek: Beyaz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Mira)
"Ne yani söylemesinin tek şartı onunla akşam yemeği yemem mi?" Diye sorduğumda salonda ki kimseden ses çıkmıyordu. Bir süre sessizliğin hakim olduğu salona göz gezdirdim. Lara dahil herkes başka bir çözüm yolu arıyor gibi başka yerlere bakıyordu. Özellikle Kılıç, ayakta dikilmiş elini çenesine koymuş derin düşünceler içerisindeydi. Düşündükçe kaşları çatılıyor ve aldığı nefesi hızla geri soluyordu.
"Ama bu çok tehlikeli." Dedi Bora sessizliği en sonunda bozup herkesin kendisine bakmasını sağlayarak.
"Böyle bir şey olmayacak zaten! Ben sana o adamla akşam yemeği yedirtmem." Kılıç'ın hızlı ve sert sesinin ardından ona doğru baktığımda sinirli gözlerini hızla gözlerimden çekip arkasına doğru döndü.
Lara sakin sesiyle araya girip, "Ama bu sayede şu kardeşini bulabilir." deyip yemeğe gitmeme onay verdi.
Kılıç, Lara'ya dönüp daha önce görmediğim bir öfke ile ona baktı. Lara omuz silkip önüne dönerken Kılıç daha demin kaçırdığı gözlerini gözlerimin üzerinde gezdirdi.
"Başka yolla da bulabilirim, daha fazla araştırma yaparım ya da şu Baybars'ın kafasını gövdesinden ayırırım ve itiraf eder."
"Sakin ol." Diye çıkıştı Uraz ve gözlüklerini takıp, "Sorduğun kişilerden hiçbiri yanıt bilmiyor. Tek bilen Baybars."
Kılıç hırçınca burnundan solarken bu konuda karar vermesi gereken tek kişi olarak istediğim şeyi söyledim, "Ben bunu kabul ediyorum." Dediğimde hepsi dönüp bana baktı, "Kardeşimi bulmak için yeterince geç kaldığımı düşünüyorum zaten. "
Kılıç çattığı kaşlarıyla,"Bu fikri aklından çıkart. Seni böyle tehlikenin içine atamam." dedi
Oturduğum yerden kalktım, "Bu benim meselem Kılıç. O adamla akşam yemeği yerken beni izleyeceğini biliyorum. Beni koruyacağını da biliyorum."
"Her şey ters de gidebilir." Dedi Lina otoriter sesiyle daha sonra bana bakıp gülümsedi ve daha yumuşak bir sesle konuşmaya başladı. "Bak tatlım. Yemek yiyeceğin kişi bir iblis. Onun her şeyi tehlike, verdiği nefes bile." Lina'nın yumuşak sesi bile ortamı sakinleştirmeye yetmiyordu.
"Ama anlasanıza!" diye çıkıştım, "Kardeşimi bulmak için tek şansım bu belki de." Herkese tek tek bakarken beni başıyla onaylayan tek kişi Lara idi.
"Başka yol buluruz Mira. Başka bir şey..." dedi Bora bana bakmak için boynunu eğerken.
"Benim kaybedecek tek bir dakikam bile kalmadı! Ben korkmuyor isem siz hiç korkmayın." deyip son sözü söyledim. Herkes bana bakarken bende herkese tek tek baktım, hissetmelisiniz duygularımı... kardeşimi bulmaya ne kadar ihtiyacım olduğunu hissetmelisiniz. Çünkü başka türlü sizi ikna edemem.
