Wedding Ditcher

EIGHT

Kakauwi ko lang galing sa kompanya at doon din ako natulog.

As I opened the door, I scrolled my phone searching for Maddy's number. "Hello Maddy? Hindi muna ako papasok ngayon."

"Bakit?" sagot niya sa kabilang linya

"A friend of mine is here in the mansion and..."

Dinugtungan niya ako. "Okay I get it."

"Thanks." I ended the call.

Bliss called yesterday afternoon. She doesn't seem okay as I listened to her voice through the phone. Alam kong may problema siya. Walang pag-alinlangan ko siyang pinuntahan sa school.

Nang pinasakay ko siya sa kotse ko, she was crying. I felt guilty.

She was my friend. My childhood best friend. She is, until now.

Dahil malayo na kami sa isat isa, hindi na kami masyadong nag-uusap. Wala rin akong masyadong balita sa kanya. If only we didn't move, palagi sana akong nand'yan tuwing kailangan niya ako.

At kahapon, umiiyak siya sa harap ko. Ni hindi ko man lang alam ang dahilan kung bakit. Naging busy na rin kasi ako simula nung college.

I wanted to make it up to her, so I offered her to stay at our mansion just for a day. Mag-isa lang kasi siya sa condo niya. She's not okay. Hindi magandang iwan ko siya mag-isa.

I know she needs someone. I also know she needs to breathe some air. Have some space for awhile.

Pagod akong humiga sa mahabang sofa sa sala. Mag-uusap sana kami ni Bliss kagabi kaso tinawagan ako ni papa. He wants me to accompany Deacon with some investor. I was left with no choice but to talk to Bliss today. Pinagpahinga ko na lang siya kagabi.

Sinundo ko pa si papa madaling araw. He went to CDO for a business meeting. Nakakainis nga, ba't hindi na lang siya nagpahatid sa mga tauhan niya since we owns the airport. He's the CEO for Pete's sake!

"Manang can you prepare a breakfast for me and Bliss?" it's already eight kaya hindi na lang ako natulog ulit dahil tingin ko gising na siya.

"Ang laki na ni Bliss." komento ni manang. "Ang bilis nga naman ng panahon. Naalala ko pa nung bata pa kayo. Ngayon pareho na kayong lumaking magagandang dalaga."

Napangiti ako. "Naku manang talaga. Bihis lang po ako."

I wasn't able to do my morning routine today. Mamaya na lang siguro pagkatapos naming mag-usap ni Bliss. And besides I won't go to work, kaya pwedeng sa hapon na lang din.

I took bath and changed to my sports bra and sweat shorts. Hindi ko alam kung makakapag jog ba talaga ako ngayong araw kaya nagpalit na lang ako ng spaghetti strap.

Saktong paglabas ko ay ang pagbukas din ng kwarto ni Bliss. "Good morning Ever."

"Good morning Angel! I assume hindi ka nakatulog ng maayos, knowing you, sigurado akong puro problema ang iniisip mo kagabi."

"Pero salamat ha at pinatuloy mo ako. Siguro kung nasa condo ako matagal na akong nagmumukmok." mahinhing sabi niya.

Yup still the same. We may have grown up, but she's still the Bliss Heartfilia that I know.

"No problem. Sabi ko naman sa'yo 'di ba, if you need me, just call me. I'm only one call away." pakantang sabi ko, kahit na alam kong pangit ang boses ko. "Halika let's have breakfast first then dun natin pag-usapan sa garden ang problema mo."

Nilakad ko ang distansya ng counter sa kusina. She sat on the high chair facing me. Nakahanda na yung pagkain na sinabi ko kay manang. She prepared bacon, egg, omelet, fried rice and hot chocolate milk.