Wedding Ditcher

SEVEN

After everything that has happened. Pumayag siyang magpanggap. Hindi ko inakalang ganun ka simple lang pala ang hihingin niya.

I thought it'd be heavy. Pero yun lang naman pala. Ang kausapin siya. As simple as that. Simple my ass. Who am I kidding?! Pagkatapos nito ano ang kasunod?

I avoided him for a reason. I did my best to ignore him and now this?

Anong magagawa ko? Kieffer was my last resort. Nagkasundo na kami at ngayong gabi ko siya ihaharap kay papa. Sana nga lang maniwala siya sa'min ni Kief.

Nang makalabas ako sa bahay nasa labas na si Kieffer, nilalaro ang aso kong si Hachiko. "Ang laki na niya." komento niya.

"Ano nga ang breed niya?"

"Akita." sagot ko.

Bigla na lang dumating 'yang si Hachiko sa buhay ko. He's my first dog. Bigay siya sa'kin ng isang taong hindi ko kilala. Bata pa lang ako nun kaya 'di ko na maalala yung mukha nung nagbigay. Syempre as a kid, tinanggap ko siya.

Si Hachiko lang ata dito yung maganda ang pangalan maliban sa ibang aso. Bumili si papa ng dalawa pang aso, para raw may kasama siya.

I named it Sylvester and the other one was Tom na si Grif ang nagpangalan, parehong pangalan ng mga pusa which I don't know why we even named them that.

"Can I drive?" tumayo siya nang umalis si Hachiko

"Sure."

He gazed at my outfit. What's wrong with it? Naka loose white tee, black skinny jeans and black pumps lang naman ako. Date raw kami ngayong araw, syempre pumayag ako para naman hindi kami mailang sa isat isa.

Or maybe ako lang yung naiilang tapos siya hindi. Siya pa nga ang nag-aya. Ayokong mag ayos ng masyado, baka isipin pa niyang espesyal 'to. Never gonna happen.

"What?" I countered

He went back to his senses and smiled. "Why is it that even if you're only wearing simple clothes you always look gorgeous?"

My cheeks reddened. This man.What are you doing to me Kief. Napangiti na lang ako at umiling.

Too bad tall of this is just a pretend. How I wish it's not.

I slid unto my car in the front seat and Kieffer to the drivers seat.

I don't know what has gotten into me at pinayagan ko siyang mag drive ng kotse ko. Hindi ko nga 'to pinapahiram kahit kanino. Kahit sa mga kaibigan ko, not even my brothers. Ako lang ang pwedeng gumamit ng kotse ko, but now... he's the first to ever lay a hand on my steering wheel.

Ilang beses ko siyang namataan na sinusulyapan ako. May dumi ba ako sa mukha? Nasira ba yung make up ko? I caught him glancing at me again.

"Gusto mo bang mabangga tayo? Kanina ka pa a."

He chuckled. "Chill. Masaya lang ako kasi nakatali ang buhok mo. Last time I told you to try tying your hair, you got angry. Akala ko 'di na kita makikita ulit na naka pony tail."

"Gusto ko lang maaliwalas ang mukha ko ngayon."

We were silent for a moment.

Hanggang sa..."Stop that." he glanced at me again while driving.

"Sorry I can't help it." sarap niyang sapakin ha. "Anong gusto mong gawin natin ngayon?"

I looked at him. Maybe I shouldn't have done that. "Ewan, ikaw ang magplano ikaw naman yung lalake."

"Bakit ang lalake lang ba ang nagpa-plano ng date nila?" his lips curved.

He's enjoying this. "Of course! Lahat ng mga naka date ko sila palagi ang may plano. I'll just sit still, look pretty and enjoy."