Chapter Four
Matapos naming kumain ng lunch ay nakita namin ang bago naming kaklase na si Vela sa loob ng classroom na mag-isa. Wala pa ang iba naming mga kaklase dahil tiyak ay mamaya pa 'yon mga magsisipag-pasok kapag malapit nang mag-time.
"Uy, best. Kausapin kaya natin si, uh, ano nga ulit pangalan niya?" Ani ni Xylar.
"Psh. Vela," sagot ko.
"Oo, iyon nga! Kausapin natin si Vela. Mukha naman siyang mabait e."
Tinignan ko ang pinag-uusapan namin. Mala-anghel ang mukha nito at bumagay pa sa kaniya ang maputi niyang balat at medyo brownish na buhok.
"Uh, excuse me? Why are you still there?" Tanong ni Caleb. Nasa may pintuan pa rin kasi kami ni Xylar. Nauna kami sa kaniya dahil may hiniram pa siya na libro sa library.
"Pinag-iisipan kasi namin kung kakausapin si Vela. Mukha siyang mabait e," sagot ni Xylar.
"Why don't you try? It will not lose anything from you," anito.
"Oh, narinig mo 'yung sinabi ng anghel nating kaibigan? Tara," sabay hila sa kamay ko.
Ramdam kong nakasunod lang sa'min si Caleb. Huminto kami sa tapat ni Vela. Nag-angat naman ito ng tingin mula sa libro na binabasa niya at marahang ngumiti.
"Hi. Are you my classmates?" Mabait na bati nito.
"Yes. I'm Xylar. And she's my best friend, Preya. And he's Caleb, our friend," bibong sagot ni Xylar.
"I see. Well hello then, Xylar, Preya, and Caleb. Nice meeting you," she said then offer her hand.
Tinanggap naman namin 'yon isa-isa. Ang naging puwesto niya pala ay ang katabing upuan ni Caleb. Sa may bandang kanan sila samantalang kami ni Xylar ay sa kaliwa kung nasa'n ang bintana.
"Really? You are also from States?" Bulalas ni Xylar matapos magpakilala ni Vela.
Natawa ito. "Yes. What's surprising about that?"
Tinuro niya si Caleb. "E galing din 'to sa States e. Kaka-transfer niya lang din last week. Magkakilala ba kayo?" Interesado niyang tanong.
Umiling si Vela. "No. Actually, this is the first time I saw him," tumingin ito kay Caleb.
Nakita kong napangiti si Caleb. "Me too," segunda nito.
Pumalakpak ng mabagal si Xylar. "Amazing," namamanghang sabi nito. Natawa na lang kami sa kaniya.
Uwian ng araw na 'yon ay sabay-sabay kaming apat na pumunta sa waiting shed. "Thanks for being with me today. Am I interrupting you, guys?" Nahihiyang tanong ni Vela.
"No, of course not. You could always come with us anytime if you want," nakangiting sabi ko sa kaniya.
"Really? Then that's great! So does it mean that we're friends?"
"Friends," I said then made a shake hands with her.
"Oy, oy, ako din! Hindi pwedeng kayo lang. Hoy Caleb. Makisali ka rito!" Banat ni Xylar at nag-shake hands kaming apat.
***
After a more than a month of reviewing our NAT, sa wakas ay nakaraos na rin. I don't know why they're so focus about that examination, it will just be a guide for us in college on where we are strength and not.
Kauuwi ko lang galing sa school dahil halfday lang kami ngayon because of our NAT. Nagpahinga lang ako saglit at kumain na ng tanghalian.
Pagkapasok ko sa kuwarto ko ay nakita kong umiilaw ang phone ko. Kinuha ko naman 'yon at sinagot ang tawag ni Xylar.
BINABASA MO ANG
Childhood Sweetheart
Romance"I promise that I'll marry you when the right time comes. Wait for me, darling." Iyan ang pangakong pinanghahawakan ni Preya sa kababata niya bago ito umalis at manirahan sa ibang bansa. But twenty years had passed, wala itong naging paramdam sa kan...
