Genç kadın yıllardan beri uzaktan gördüğü genç adamı düşündü bir an. Kesinlikle evlenmek isteyen hele ki gelin olarak kendisini seçecek bir adam değildi. Başarılı, zengin ve kesinlikle çok yakışıklıydı. Yanında çoğunlukla bir kızıl olurdu. Ve bu kızıllar sık sık değişirdi. Şimdi evlenmeye karar verdiğine, o kadınları bırakacağına kesinlikle inanamazdı. Ağabeyi ve kız kardeşi evlenmiş olabilir ama o evlenecek en son kişiydi bu dünyada. Hayır bir işte bir terslik vardı. Demir asla kendisine evlenme teklif etmezdi. Asla. Bundan emindi.
“Oğlunuz bunu biliyor mu?”
“Doğruyu söylemek gerekirse kızım fikri bile yok.”
Düşündükleri doğruydu işte. Onun gibi bir adamın gözünde evlenecek kadar güzel bulacağı, isteyeceği bir kadın olamazdı. “Tam olarak ne konuşuyoruz o zaman. Oğlunuz beni istemiyor.”
“Ama isteyecek.”
Ah Allah’ım bu kadın delirmiş sanırım. Karşısına geçmiş oğlunun kendisini istemediğini açıkça söylüyor ama sonra da isteyeceğini söylüyordu. Bu kadın kendi oğlunu bu kadar mı az tanıyordu? Gelin istemediği, istese bile kendisini seçmeyeceğini kendi bile bilirken o annesi olarak bilmiyor muydu? “Sizi pek anladığımı zannetmiyorum Emine teyze. Lütfen bana tam olarak neler olduğunu anlatır mısınız?”
“Tabi ki kızım.” Sonra da arkadaşına baktı kadın. “Çayları tazeler misin Nurgül. Kızcağızın buna ihtiyacı olacak sanırım.”
Nurgül ayağa kalkıp “Hemen geliyorum.” Diyerek gözden kayboldu. Birkaç dakikada da geldi.
Rüya hemen çayına uzandı. Sıcak olmasına rağmen koca bir yudum aldı. Sıcak çay genzini yakarken hala neye bulaştığını düşünüyordu. Bir anda nasıl bu hale geldiğini anlamaya çalışıyordu.
Emine hanımın ise rahatı yerinde gibi duruyordu. Kendini kasmadan çayını yudumluyor ağzına bir parça kek atıyordu. “Şimdi iyi misin Rüya?”
“Olabildiğince iyiyim.”
“Kocam hakkında ne biliyorsun?”
Bu da nerden çıkmıştı şimdi. Biraz önce oğlu ve gelininden konuşurken kocasına dönmüştü konu. O adam hakkında bazı şeyleri tabi ki biliyordu. Bu eve o adam olmadan gelmeye çalışırdı her zaman. Çok aksi, sinirli bir adamdı ve kendisinin teyzesini ziyaret etmesinden hoşlanmazdı. “Nasıl bir cevap verebilirim ki kocanız hakkında?”
“Doğruyu.”
“Kocanız biraz asabi bir adamdı. Beni pek sevmezdi. Bazen beni dövmeye bile kalkışacağını düşünecek kadar korkardım ondan.”
“Peki çocuklarım hakkında ne biliyorsun?”
Ağiret soruları gibi neydi bu sorgu. Bu işin sonunda ne çıkacaktı ortaya. Karşısındaki kadını severdi aslında ama bu gün biraz tuhaf davranıyordu. “En büyük oğlunuz kocanızın ölümü ile işleri eline alıp sizin için her şeyi yaptı. İlk evliliğinde başarısız oldu ama çok tatlı bir oğlana da sahip oldu. İkinci evliliğinde ise mutlu olduğunu biliyorum. Kızınız çok başarılı bir iş kadını. Çok güzel ve iyi kalpli biri ve doktor arkadaşı ile evlenmeye karar vererek dünya evine girdiler. Diğer oğlunuz ise dişli, başarılı bir avukat. Ailesine bağlı, sizi sık ziyaret ediyor. Biraz çapkın sanırım çünkü yanındaki kızlar çoğunlukla pek kalıcı olmuyor.”
“Söylediklerin doğru. Kocam yüzünden çocuklarım mutlu olamadılar ama ondan sonra da pek buna erişemediler. Çünkü kocamın gölgesi hep üzerlerinde kaldı. Kalplerindeki nefret onların geçmişi geride bırakmasına engel oldu. Kerem ve Miray bunu başardı çok şükür ama Demir hala geçmişi ile hesaplaşıp ileriye bakamıyor. Bu yüzden sana ihtiyacım var.”
