Emine Hanım iki gece hastanede kaldıktan sonra eve çıktı ve herkes yanındaydı. Yaşlı kadın evlatlarının bağlılığı, sevgisi ile mest olmuştu ama sonra onları evlerine kovaladı. Demir kaldı bir tek. Oğlunun eve hemen taşınmaya karar verdiğine çok sevinmişti. Oğlunu eve getirmeye, seçtiği kıza ilgi duyması için ona zaman vermeye çalışıyordu ne zamandır ama hesapta olmayan ameliyat daha etkili sonuç vermişti.
Demir dışarı çıkmak için hazır bir halde annesinin odasına girdi. “Nasılsın anne. Ağrın var mı?”
“Yok oğlum, iyiyim.”
“O zaman ben dışarı çıkıyorum ama hemen geleceğim.”
“Nereye gidiyorsun?”
“Eve gidip kıyafetlerimi taşısam iyi olacak. Bir de birkaç dosya alıp son dava üzerine çalışmalıyım. Geri kalan eşyaları da yavaş yavaş toplar taşıyıcı ayarlarım artık.”
“Seni de böyle aceleye getirdim. Ben iyiyim Demir. İstersen hemen gelmek zorunda değilsin. Rahatça, istediğin gibi toparlanabilirsin.”
“Her şeyi hallederim ben anne. Hem ağabeyim ile Miray’a buraya taşındığımı söyledim bile. İçleri daha rahat gittiler evlerine.”
“Onlar aileleri ile eve gittiği için mutluyum canım ama seni de sıkmak istemiyorum.”
Demir oturduğu sandalyeden kalkıp annesinin yatağının yanına geçti ve oturdu. Annesinin elini kendi elleri arasına aldı. “Buraya taşınmaya karar vermiştim zaten, bunun çabuk olup olmamasının önemi yok. bir an önce gelmek isteyen benim. Sen beni asla sıkmazsın anne biliyorsun.”
Bu arada odanın kapısı çaldı, Rüya elinde bir sürahi su ve bardak ile içeri girdi. “Suyu tazeledim.” Diyordu coşku ile ama genç adamın odada olduğunu fark edince sustu, daha ciddileşti.
“Teşekkür ederim kızım.”
“Bir şey değil Emine teyze, başka bir ihtiyacın olursa seslen yeter. Teyzemle ben mutfaktayız.” Ve genç adama bakmadan çıkmak için kapıya yöneldi.
“Rüya?”
“Efendim Emine teyze?”
“Demir’e yardım eder misin kızım?”
İki çift göz böylece yaşlı kadına çevrildi. Biri kızgın biri ise şaşkındı. “Anlayamadım?” kızın sesi titremişti sanki.
Demir “Buna gerek yok anne.” Dedi. Kızın sorusuna annesi cevap vermeden. “Ben hallederim.”
“Ama Rüya sana yardım ederse daha iyi olu oğlum. Ben ameliyat olmasaydım senin taşınman için kendim gelip yardım edecektim asıl. Bazı şeyleri bir kadın toplamalı özellikle o özel ve sana çok yakışan takım elbiselerini.” Yaşlı kadın oğluna hınzırca gülümsüyordu.
Demir de annesine güldü. “Beni böyle mi tavlayacaksın anne. Demek yakışıyorlar. Ama sen beni takımlar ile çok nadir gördün anne bu yüzden bunu yemem.”
“Hiç görmedim değil ya. Sen de bana gelirken hep rahat olmak için spor giyiniyorsun. Hiç anneni düşünmüyorsun ki takımları giyip annemin gözünün gönlü açılsın demiyorsun.”
İşte o anda Demir kahkaha attı ve genç kız ise arkalarında hafifçe kıkırdadı ama genç adam bunu duymuştu. “Anne, sen beni suyla götürüp susuz getirirsin valla. Nereden çıkıyor bunlar?”
“Ben senin neden susuz bırakayım oğlum aksine sana daha fazla kaynak bulurum.” Genç kıza döndü oğlunu boş verip. “Demir evine gidip buraya kıyafetleri ile dava dosyalarını taşıyacak canım gerisini de sonra toparlayacak. Sen de onunla gidip benim yapmam gereken şeyleri yapar mısın kızım? Kıyafetlerini bu hemen öylece boğça yapar atar arabaya getirir yoksa.”
