Demir annesinin evinden çıktıktan sonra direk yeni sevgilisi olan Aslı’nın yanına gitti. Kadın sanki bir davete katılacakmış gibi şaşalı bir elbise seçmiş ve ayağında bir metre topuklu ayakkabılar ile boy gösteriyordu. Dudakları elbisenin renginde koyu kırmızı boyanmıştı. Gözleri ise siyah bir tabakanın arasında esir kalmıştı.
“Tam zamanında geldin sevgilim.” Diyerek genç kadın oturduğu sandalyeden kalktı ve genç adamı iki yanağından şapur şupur öptü.
“Öyle mi?”
“Evet.” Sonra genç kadın gülerek genç adamın yanaklarını sildi. “Kusura bakma sevgilim rujumun hepsini sana bulaştırdım.”
“Sorun değil.” Ve genç adam cebinden çıkardığı bir mendil ile yanaklarını sildi. Mendile bakınca gerçekten de genç kadının dudaklarındaki boyanın tamamını bulaştırmış olduğunu anladı.
Aslı yerine oturmadan “Sen kahvelerimizi söyle sevgilim ben de hemen makyajımı tazeleyip geleyim.” Ve genç adamın yanından hızla uzaklaştı.
Demir canı sıkkın bir şekilde yerine oturdu garsona siparişlerini verdi. Kısa zamanda sevgilisi de yerine geçmişti zaten. Demir sevgilisinin yanında bile Rüya’yı düşündü, çıkaramadığı bir şey vardı. O kızı tanıyor gibiydi ama tanımadığından da emindi. Tanımasa bile tanıdığı birisini hatırlattığı kesindi ama kimi. Bu kız gibi konuşmaya başladı mı susmayan, dediğim dedik, sırf denileni yapmaya yanaşmadığı için kafasının üzerine giden, aksi yaratık kimi hatırlatıyordu? Çıkaramıyordu. Ve bulamadığı içinde Rüya’nın her hareketi, her konuşması kafasının içinde yeniden yeniden yaşanıyordu. Ama sonunda bulacaktı buna emindi.
Genç kadın elini uzatıp genç adamın eline dokundu. “Neden böyle suskunsun sevgilim.” Diye sordu kırmızı dudaklarını bükerek.
“Önemli bir şey yok, yorgunum sadece.”
“O zaman bu akşam bana gel de yorgunluğunu atmana yardım edeyim ne dersin.”
Demir genç kadına baktı. Ne kadardır bu kadınla çıkıyordu acaba ve hemen düşününce iki gündür çıktıklarını hatırladı. Ve bu kadar kısa zaman da sıkılmıştı bu kadından. Halbuki abartılı işvesi dışında genç kadının kötü huyları yoktu sadece ayakkabı takıntısı olan bir kadındı. Ama şimdi bakınca hangi akla bu kadınla çıkmaya başladığını düşünür olmuştu bir anda.
Genç kadın devam ediyordu konuşmasına. “Ama belki akşama kadar kendini daha iyi hissedersin. Biz de güzel bir yerde yemek yer öyle bana geçeriz ne dersin sevgilim?”
Demir kırıcı olmamaya çalışarak “Seni istediğin yere götürüp yemek yiyebiliriz Aslı ama beni mazur gör. Bu gece sende kalamam. Böylesi ikimiz içinde en hayırlısı ama beni arkadaşın olarak görüp bir ihtiyacın olduğunda arayabilirsin.”
Aslı elini çekti genç adamın elinden ve yüzündeki işveli sırıtış gitti. “Bu ilişkinin kısa olacağını söylemiştin ama bu kadarını da beklemiyordum. Başka biri mi var?”
Hem de nasıl biri diye düşündü genç adam. “Hayır, yeni bir sevgili adayı yok. Ama yine de sana haksızlık etmek istemem Aslı. Benimle değil de senin değerini bilecek başka bir adam ile tanışmanın senin için en iyisi olacağını düşünüyorum. Hatta istersen seni sevdiğim bir arkadaşımla bile tanıştırabilirim.”
“Buna gerek yok Demir. Bir sevgili istersem bunu kendim bulmak isterim.”
Demir masanın kenarını kollarını dayadı ve genç kadına biraz yaklaşarak “Seni kırmak asla istemem Aslı.” Dedi.
“Üzülmene gerek yok Demir çünkü beni kırmadın hatta kıramazsın da. Bu işin içine duyguları ikimizde karıştırmamıştık emin ol kalbim sapa sağlam.”
