Lovers Under The Blood Moon |COMPLETE|

Epilogue

(Leo's POV)

It's been what?...4 years... and until now, hindi pa rin siya nagigising. Pinuntahan ko ulit ang kwarto ko kung saan mahimbing siyang natutulog sa kama ko. Lumapit ako sa kanya at umupo sa tabi niya. I caressed her hair to her cheeks. I leaned down to reach for her lips and kiss her.

"Wake up my Queen...Ang tagal mo ng natutulog...Please wake up..."

Matapos ang test na isinagawa ng guardian sa kanya ay hinintay namin siyang magising. Lumipas ang ilang araw, buwan, at taon ay hindi pa rin bumubukas ang kanyang mga mata.

I sighed and got up from the bed. I looked at her for the last time before I leave the room. Nang makalabas na ako ng kwarto ay agad naman akong dumaretso sa Living Room kung saan nilalaro ni Blaire si Clary. Yes, it is Blaire and Travis' daughter. Nicollai Claire Coleman is their daughter's full name who is now 6 months old.

I already forgive them and it is time for them to have their own happiness and as for me. I'm still waiting for her to wake up.

"Where is Travis?" tanong ko kay Blaire.

"In the kitchen, preparing the food for Clary." She smiled as she plays with her daughter. Agad ko naman tinungo ang kitchen at nakita kong naglalagay dugo sa baby bottle si Travis. Habang sila Alexis and Nathalie naman ay nagbebake.

"Iiwan muna naming ang binebake namin ah!" sabi ni Nath at umalis na silang dalawa ni Alexis sa kitchen, naiwan naman kaming dalawa ni Travis.

"Still not waking up?" tanong niya habang inilapag niya ang baby bottle na naglalaman ng dugo sa counter at humarap naman ito sa akin. Umiling ako.

"No, not yet." I sighed as I grabbed a wine bottle and a wine glass and sat down in one of the bar stool. Lumapit naman si Travis na may hawak din na wine glass at isang pack ng dugo. Human blood to be exact.

"Wine taste good with this." Sabi niya habang sinalinan niya ng dugo ang baso namin at siya na rin ang nagsalin ng red wine.

"So, how was it?" tanong ko sa kanya na nagtataka naming tumingin sa akin.

"Being a king and all.." that's right. Si travis na ngayon ang hari ng mga bampira. It was for him right from the start. He was the one to own the throne, not me.

"Well, ikaw ang nagpumilit na ibigay sa akin ang trono. I guess its fine." I crack a laugh. Fine, huh.

"To be honest, its hard." And now its my turn to look at him with a puzzled look. Travis Leon Coleman, the king of the vampires. Nahihirapan? I shooked my head, impossible. Walang mahirap sa isang vampirang katulad niya.

"Mahirap lalo na at may pamilya na ako. I need to rule the vampires and at the same time to take care of them." I laugh.

"You can do better than that." Sabi ko naman na siya naming ikinatawa niya.

"I guess the problem is me. Hey, simula ng magkaayos tayo, hindi mo ako tinatawag na Kuya." I groaned. Hindi sa ayaw ko siyang tawagin na Kuya. Hindi lang ako sanay at nababaduyan ako! Idiot Cross Leo Coleman! Edi ayaw mo nga siyang tawaging Kuya! Hayst!

"Come on! Call me Kuya!" tinungga ko ang wine at tumingin sa kanya. He put up a wide smile na kinaiinisan ko. I frowned and pushed his face away.

"Ayoko." Tumayo na ako at niligpit ang pinaginuman ko. "Tumayo ka na jan at bilisan mo, nagugutom na ang anak niyo, Kuya." At mabilis akong lumabas ng kitchen at dumaretso sa guest room na katabi ng kwarto ko kung saan mahimbing na natutulog si Lily. Humiga ako sa kama at tumitig sa kawalan.