ANG TRIBO NG SUNAYI
HINDI ko na alam ang sunod na nangyari. Nagising na lamang ako na nakahiga ako sa malambot na dayami. Para akong nasa isang kweba at sa itaas ay nakita ko ang maliwanag na buwan na sumisilip sa mga malalagong dahon.
Nasaan ba talaga ako?
Nang tingnan ko ang sarili ko ay wala pa rin akong suot na saplot. Hindi ko alam kung paano ako napunta dito. Hindi ko na matandaan ang mga nangyari.
“Gising na pala ang prinsesa ko.”
Malakas akong napasinghap nang isang lalaking may matipunong pangangatawan at hubo't buhad ang lumitaw sa harap ko.
Nanginginig ang kamay na itinuro ko siya.
“I-ikaw...ikaw ang...”
“Tama. Ako nga ang lalaki sa panaginip mo.”
“Pero paano? Imposible.”
“Nasa loob ka ng malaking puno na tirahan ko. Ako ang nagdala sa'yo dito.”
“H-hindi ko maintindihan,” naguguluhang sabi ko.
“Nandito ka upang tuluyan na kitang maangkin.”
“Ang puno! Ang puno kanina...”
“Tama. Inihanda ka lang ng puno para sa pagtanggap mo sa tuluyan kong pag- angkin sa'yo.”
Napaatras ako ng humakbang siya palapit sa akin.
“Bakit ka lumalayo? Natatakot ka ba sa akin?”
Nanigas ako nang dumantay ang isang kamay niya sa pisngi ko at masuyong hinaplos iyon.
“Hindi ka dapat matakot dahil paliligayahin kita.”
“Ah!” ungol ko nang dumapo ang mga kamay niya sa dibdib ko at minasahe iyon na may kasamang diin. Napahawak ako sa mga dayami.
“Nagugustuhan mo ba? Hindi ba katulad na katulad ito sa panaginip mo?”
“Oo, para ngang isang panaginip,” sabi ko at ibinuka ang mga hita ko. “Pakiusap ibigay mo sa akin ang gusto ko.”
Sumilay ang isang ngisi sa mga labi niya. “Masusunod, aking prinsesa.”
Inangkin niya ang mga labi ko habang patuloy pa rin ang paghaplos siya sa katawan ko.
Halos mawalan ako ng boses sa lakas ng aking pagsigaw nang tuluyan niya akong pasukin. Humawak ako sa mga malalakas niyang braso nang magsimula siyang gumalaw.
“Sige pa, bilisan mo pa, mahal ko,” sabi ko sa namamaos na boses.
“Kung 'yan ang gusto mo, prinsesa ko.”
“Ah!”
Nakakabaliw ang ganitong pakiramdam. Ginantihan ko bawat pagbayo niya sa loob ng katawan ko upang mapadali ang aming pag- abot sa sukdulan. Salitan din kami ng pag- ungol. Hindi nga ito isang panaginip lang.
“Ahhh!” Napaliyad ako nang sabay kaming sumabog sa loob ko.
Halos kapusin ako ng paghinga matapos iyon. Nakakaliyo pala ang pakiramdam. Pakiramdam ko ay para akong nakalutang.
Nagulat ako nang bigla na lang niya akong padapain.
“Ano 'to, mahal ko?”
“Gusto kitang angkinin mula dito, prinsesa ko,” sagot niya.
Napangisi ako at tumukod sa mga kamay at tuhod ko.
“Gusto ko itong naisip mo,” sabi ko.
Bahagya pa niyang pinaghiwalay ang mga binti ko. Ang akala ko ay papasukin na agad niya ako pero laking gulat ko nang maramdaman ko ang kanyang dila sa aking pagkababae.
“Ahh...ano'ng ginagawa mo...ahhh...”
“Tinitikman ang katas mo, prinsesa ko.”
“Nakikiliti ako, mahal ko pero sige ituloy mo lang.”
Napapapisik ako kapag nanggagalugad ang dila niya kaya naman pinigilan niya ako sa beywang. Minsan pa akong nilabasan nang dilaan niya ang pagkababae ko sa huling pagkakataon at unti- unti na naman akong pinasok. Kakaiba ang posisyong ito pero tiyak na magugustuhan ko.
Humawak ang mga kamay niya sa dibdib ko at kasabay ng paggalaw niya ay ang pagpisil niya doon. Lalo akong kumapit sa mga dayami bilang suporta kung hindi ay mabubuwal ako sa kaluwalhatian.
Hayon na naman ang malakas at mabilis na paggalaw niya sa loob ko.
“Sinisigurado ko sa'yong kapag sumikat na ang araw ay magiging isa ka nang ganap na babae,” sabi niya.
“Sige lang, mahal ko. Gawin mo akong isang ganap na babae!”
Minsan pa akong napaungol nang malakas nang lalo niyang binilisan.
“Ahh...!”
Hapong- hapong bumagsak kami sa mga dayami nang muli naming maabot ang sukdulan. Halos hindi ako makagalaw sa sobrang pagod.
“Hindi ko alam kung mararanasan ko pa ang ganitong pakiramdam matapos ko itong maranasan mula sa'yo,” sabi ko habang nasa likuran ko siya at nakayakap sa akin at ang mga katawan namin ay magkaisa pa rin.
“Tiyak na mararanasan mo pa, prinsesa. Huwag mong kakalimutang ito pa lang ang umpisa ng pagiging ganap mong babae,” sabi naman niya.
“Kung gano'n ikinagagalak ko ang pagiging isang ganap na babae. Maraming salamat sa iyo. Pero sino ka ba at ano ang pagkatao mo?”
“Ako ang bathalang nagpapala sa inyong tribo kapalit ng pag- aalay ninyo sa akin ng mga birhen. Dahil sa iyo kaya lalo kayong pagpapalain.”
“Kung ganoon tama pala ang aking amang Hari.”
Nagising ako sa huni ng mga ibon. Tiyak na sumikat na ang araw. Naramdaman ko pa ring nakayakap sa akin ang bathala ng aming tribo. Napakagandang karanasan ang nangyari sa akin kagabi. Bumangon ako at pinagmasdan ang kanya mukha na kay amo.
Hinawakan ko ang kanyang pagkalalaki at paulit- ulit na hinimas hanggang sa manigas iyon at magising siya.
“Ahh...ano'ng ginagawa mo?” paungol niyang tanong.
“Kailan ko nang lumisan pero gusto ko ulit maranasan ang nangyari sa akin kagabi para hindi ko makalimutan. Pwede ba 'yon?” malambing kong sabi.
Ngumisi naman siya.
Pumaimbabaw naman ako sa kanya at unti- unting ipinasok ang pagkalalaki niya sa akin.
“Ngayon tiyak ko nang hindi ko ito makakalimutan,” sabi ko at nagsimulang gumalaw.
NAKAABANG NA sa akin ang aking ina at sina Cela at Tala nang tuluyan akong makalabas ng gubat.
Malayo pa lang ay nakangiti na sila at ganoon din naman ako.
“Maligayang pagbabalik, prinsesa,” bati nilang dalawa at niyakap naman ako ng aking reyna.
“Kamusta, aking anak?”
“Naging maganda ang ritual, ina,” matamis ang ngiting sabi ko. “Ngayon isa na akong ganap na babae at handa na akong pamunuan ang ating kaharian katuwang ninyo.”
*Part 2 of 2*
Red's Note:Pag- iisipan ko kung may part 3 ito depende sa mga votes and comments ninyo. Nami- miss niyo na ba si Jairus? Sige lang. Ma- miss niyo lang siya. Haha.
YOU ARE READING
Desirable Beast (Completed)[R-18]
Ficción GeneralStrong Parental Guidance! This Book is R-18! Blurb: Gretel has every reason to despise Javier del Mundo. Arrogant, wealthy, and infuriatingly proud, he embodies everything she can't stand. He's not her dream man-not even close. Yet, she can't ignore...