Desirable Beast (Completed)[R-18]

[2] JAIRUS OF VALENTINE

JAIRUS OF VALENTINE 2
HINAWAKAN NIYA ako sa magkabilang- balikat at inilayo sa kanya.
“Bakit mo ako kilala? Sino ka ba, ha?”
“Kapag pumayag kang makasama ako ngayong gabi, sasabihin ko sa'yo,” nakangisi kong sabi.
“Nahihibang ka na ba? Hindi kita kailangan!”
“Sinungaling.”
Hinablot ko ang tuwalya mula sa beywang niya at tumambad sa paningin ko ang matigas niyang pagkalalaki. Nakagat ko ang ibabang labi ko. Walang sinuman ang makakapagkaila sa akin.
“Kung hindi mo ako kailangan, bakit ganyan na lang ang reaksiyon ng katawan mo sa akin?” tukso ko.
“Umalis ka na kung ayaw mong tumawag ako ng mga pulis,” sa halip ay sabi niya para itago ang pagkapahiya niya.
“Edi tumawag ka. Hindi naman kita pipigilan, eh. Sana lang hindi ka makonsensiya. Kung bakit kasi hindi ko ginalingan humalik, eh. Sayang.”
Sige lang, Olivia. Magmamatigas siya pero ngayon lang 'yan. Mamaya, mababaliw na siya sa'yo, sabi ko sa sarili ko.
Tinangka niyang kunin mula sa 'kin ang tuwalya pero itinago ko iyon sa likuran ko.
“Mas gusto kitang nakikitang ganyan. Huwag mo nang takpan ang sarili mo,” sabi ko pa.
“Gusto mo ba ng pera? Bibigyan kita. Magkano ba ang gusto mo?”
Napalatak ako. “Mukha ba akong bayarang babae? Naghahanap lang naman ako ng mapapasaya ngayong gabi at ikaw ang napili ko. Maniniwala ka ba kung sasabihin kong may kapangyarihan ako?”
“Kapangyarihan?” ulit niya at tumawa nang mapakla. “Ano ka, mangkukulam? Tingin mo ba maniniwala ako sa'yo? Tingin mo ba matatakot ako?”
“Alam ko namang masyado akong mahina sa tingin ninyong mga lalaki. Pare- pareho naman kayong lahat, eh. But in fairness to me, handa akong patunayan 'yon.”
“Huh. Sige nga,” hamon naman niya.
Walang pasabing nag- ala invisible ako kaya naman gayon na lamang ang panlalaki ng mga mata niya. Nagpalinga- linga siya sa paligid para hanapin ako pero ang totoo ay hindi naman ako umalis sa pwesto ko sa kama.
Dahan- dahan akong bumangon at sinamantala ang pagkakataon na hilahin siya pabagsak sa kama.
“N-nasaan ka?” kinikilabutang tanong niya.
“Nandito lang ako, Sylvester. Hindi mo ba nakikita?” sabi ko at humalakhak.
“Magpakita ka sa 'kin! Huwag mo 'kong paglaruan!”
Pumaimbabaw ako sa kanya nang hindi niya namamalayan.
“Ngayong hindi mo 'ko makita, paano mo pa 'ko mapapaalis? Sige nga,” tudyo ko at dinaanan ng hintuturo ko ang ilalim ng leeg niya.
Napaliyad naman siya.
“At least you feel me, Sylvester. This is just fine. So, naniniwala ka na ba?”
“Kung sino ka mang kampon ka ng kasamaan, layuan mo na 'ko!”
“Saka na kapag tapos na 'ko sa'yo.”
Umupo ako sa matigas niyang tiyan at ikiniskis ang pagkababae ko nang dahan- dahan dahilan upang mapaungol siya.
“Matigas. Gustong- gusto na talaga kita, Sylvester.”
“Lumayo ka sa 'kin!”
“Sinasabi mo lang 'yan pero iba naman ang reaksiyon ng katawan mo. Tsk. Tsk. Tsk.”
Hinawakan ko ang magkabilang pisngi niya at inangkin ang mga labi niya. Sinubukan niyang pumalag pero wala siyang magawa sa lakas ko.
Kung tutuusin pwede ko naman siyang gamitan na lang ng kapangyarihan ko kanina pa para mapadali ang lahat pero mas gusto ko pa ring kusa siyang bumigay. Na alam ko namang mangyayari.
Hindi nga ako nagkamali. Ilang sandali pa ay nawala na ang pagtutol niya at nagpaubaya na lamang sa mga halik ko kahit hindi niya ako nakikita. Gumaganti pa nga siya. Kung gaano kapusok ang paghalik ko ay tinatapatan niya.
Hinaplos ko ang matigas niyang dibdib at may naisip ako. Humiwalay ako sa kanya at pinagtuunan ng pansin ng bibig ko ang isang dunggot niya at ang isa naman ay nilaro- laro ko ng aking daliri.
“Aahh!”
Bawat pagdila ko ay sinasamahan ko ng ungol para malaman niyang nag-i- enjoy ako sa ginagawa ko sa kanya.
“Magpakita ka sa 'kin,” sabi pa niya.
“Hmm. Ayoko,” sabi kong nakakaloko at pasimpleng inabot ng isang kamay ko ang pagkalalaki niya. “Pinapahanga mo naman ako, Sylvester. Mukhang handang- handa ka na nga, ah?”
“Aahh! Sige na magpakita ka na sa 'kin!”
“Kaso ayoko nang inuutusan ako, eh,” sabi ko naman at nilabas- masok sa kamay ko ang pagkalalaki niya.
Napaungol na naman siya. “Nakikiusap ako...”
“Sabi ko na nga ba makukuha rin kita, eh,” sabi ko at sa wakas ay nagpakita na rin sa kanya.
Hinuli niya ako sa beywang at ibinagsak ako sa kama. Ako naman ang pinaimbabawan niya.
“Sino ka ba talaga?” hingal na sabi niya.
“Tawagin mo na lang akong Olivia. At nandito ako para kunin ang puso mo, mahal ko.”
Hindi niya pinansin ang sinabi ko at sa halip ay hinuli ng mga kamay niya ang magkabila kong dibdib.
“Hinding- hindi mo mapapalitan si Celine sa puso ko,” sabi niya sabay masahe na may kasamang diin sa magkabila kong dibdib.
Tumalim ang tingin ko sa kanya. Gusto ko siyang patayin ngayon mismo dahil sa sinabi niya. Pinaalala niya sa akin si Jairus at ang sinabi nito: Hinding- hindi mo mapapalitan si Sophia sa puso ko. Nagagalit talaga ako kapag naalala ko iyon!
“Talaga lang, ha?” sarkastiko kong sabi.
Hinalikan ko siyang muli nang mapusok. Hindi ako ang klase ng taong sumusuko. Besides, hindi naman ako ordinaryong tao. Patutunayan ko na kahit gaano man katagal ay mapapasaakin din si Jairus. Mangyayari iyon at walang sinuman ang makakahadlang sa akin!
Bumaba ang isang kamay ko sa aking pagkababae at pinaghiwalay ang mga labi nito. Nararamdaman ko na ang pagdaloy ng mainit na likido at sa totoo lang ay kating- kati na akong maramdaman ang pagkalalaki niya sa loob ko.
“Sylvester, dito,” paungol kong sabi. “Kailangan kita dito...”
“Ito ba ang gusto mo? Sige. Pagbibigyan kita!”
Lumuhod siya sa kama at iniangat ang mga binti ko dahilan upang mapaliyad ako. Pinaghiwalay niya ang mga hita ko at itinutok sa akin ang pagkalalaki niya.
“Oh, Sylvester...aahh...”
Napakapit ako sa bedsheet nang unti- unti niya akong pinasok. Napakagat- labi ako. Magaling.
Nang magsimula siyang gumalaw ay hinaplos ko naman ang sarili ko. Hinawakan ko ang magkabila kong dibdib at minasahe ang mga iyon. Para akong naduduling sa sarap.
“Ganyan nga, Sylvester...”
Lalo niyang nilakasan at binilisan ang paggalaw.
“Hindi ko alam kung paano mo nalaman ang lahat ng tungkol sa 'kin. Siguro nga makapangyarihan ka pero sa gagawin kong ito, sisiguraduhin kong mawawalan ka ng lakas!”
“Aahh!”
Grabe ang ginagawa niya. Huhugutin niya ang pagkalalaki niya pero papasok siya ulit nang may kasamang diin. Kung ganito ang gagawin niya sa akin, talagang mauubusan ako ng lakas.
“Sylvester...Sylvester...”
Ngayon ko napagtantong matagal na siyang nananabik sa kanyang nobya. Talaga ngang napabilib na niya ako.
“Aahh!”
Nauna kong naabot ang kasukdulan at agad naman siyang sumunod nang ibuhos niya sa loob ko ang pagnanasa niya. Mainit at malapot pa.
Hingal na hingal ako at nanginginig pa ang mga tuhod ko nang bumagsak siya sa tabi ko.
“Olivia...”
“Bakit, mahal ko?”
Hindi na siya sumagot. Nakatulog na siya sa sobrang pagod.