Deli Dolu

Sen Kimsin?

Doruk'tan:
Hemen portmantodan deri ceketimi aldım ve kasenin içinden de arabamın anahtarını alıp dışarı fırladım. Bahçede güneşlenen Doğu bağırdı

"Nereye lan böyle ecel yerleri döke döke?"

"Duru! Duruya birşey oldu!"

"Siktir! Lan kızın başına gelmeyen şey kalmadı amına koyiyim!"

"Lafa tutma!"

Arabaya atladım ve Yusuf'u arayıp Durunun konumunu bulmasını istedim. Beş dakika sonra konum geldi. Hızla sürdüm ve devrilmiş bir arabayla kamyon gördüm.. araba Durunun arabasıydı.. siktir!!

"Siktir! Duru!"

Arabaya doğru yürüdüm ve arabanın içine baktım. Duru, kanlar içinde arabanın içindeydi ve  gözleri kapalı yatıyordu. Ne demişti kapatmadan önce

"Seni seviyorum Doruk.."
"Seni seviyorum Doruk.."
"Seni seviyorum Doruk.."

Gözümden yaş akarken hızla Duruyu arabadan çıkardım ve arabama bindirdim. Arabayı son gaz sürerken Duruya sesleniyordum

"Bırakma beni Duru! Lütfen bırakma! Bu sefer olmaz Duru!"

"Lütfen.. lütfen ölme Duru... Gerekirse sensiz yaşarım ama ölme. Ben seni sensiz kalacak kadar çok seviyorum Duru!"

Durudan ses yoktu. Hastanenin önüne gelince onu kucağıma aldım ve hastaneye daldım. Deli gibi ağlayarak doktor çağırıyordum.

Çınar'dan:
Toprakla konuşurken toprağa aniden telefon geldi. Telefonu gülerek açtı ve kulağıma götürüp dinlemeye başladı. Bir süre sonra gülümsemesi yüzünde dondu ve yavaş yavaş soldu.

"Ne?! Ne demek kaza yaptı! Siktir!"

"..."

"Sikerim lan şu kıza bir kere de birşey olmasın! Yazık lan!"

"..."

"Lan ben Çınara nasıl diyeyim?! Sıkıysa siz diyin!"

"..."

"Tamam lan tamam!"

Telefonu kapattı ve dolu gözleriyle bana baktı.

"Çınar.. birşey dicem ama panik yapma"

"Tamam çabuk söyle kime bölmüş?"

"Duru..."

Lan! Nolmuş lan Duruya! Bölmüş Duruma!

"Ne olmuş lan Duruya?!"

"K-kaza geçirmiş. Kocaman kamyona çarpmış. Yaşama ihtimali çok düşükmüş"

"LAN!"

Parmaklıkları itmeye çalıştım ve bağırdım

"ÖLEMEZ! ANLADIN MI ÖLEMEZ!!"

"Sakin ol! Derin nefes al Çınar"

Nefes alamıyordum. Sanki her nefes ciğerlerime batıyordu.

"ALLAH KAHRETSİN!"

duvarı yumruklarken nefes almayı unutmuştum.

"İZİN AL ŞU SİKTİĞİM KOMİSERİNDEN! YANINDA OLMALIYIM ONUN! ONU SEVİYORUM LANET OLSUN!"

Toprak başını salladı ve hızla çıktı. Gözlerimden yaşlar akarken bağırdım

"ÖLÜRSEN ÖLÜRÜM LAN BEN!"

"YAŞA LAN YAŞA! YALVARIRIM ÖLME YALVARIRIM!"

"SEN ÖLEMEZSİN! MELEKLER ÖLMEZ!"

"..."

Ve onlarca kez daha benzeri çığlıklar attım.

******
Hastaneye daldım ve koşarak hemşirenin yakalarına yapmıştım

"DURU GEZGİNLER HANGİ AMELİYATHANE DE?!"

"sağdan 309. Ameliyathane beyefendi"

Koşarak gittim herkes deli gibi ağlıyordu.
*****
"Duru Gezginlerin yakınları siz misiniz?"

Esma teyze burnunu çekip

"E-evet biziz"

"Kızınızın kritik durumu hâlâ devam ediyor. Durum hâlâ çok riskli ama kanamayı durdurduk. Bu da çok önemli bir gelişme. Gerisi hastanın kendi isteğine bakar."

Dedi ve gitti.. ölme Duru... Yalvarırım ölme.

Bilmem kaç saattir devam ediyordu siktiğimin ameliyatı. Doruk da ben de helak olmuştuk. Sadece biz değil, herkes dağılmıştı. Sonunda doktor geldi ve

"Kızımız çok güçlü. Onu normal odaya alıyoruz. Allah'tan kamyon şoförü erken frene basmış, yoksa bu kadar şanslı olamayabilirdiniz. İyi günler."

Çok şükür Allah'ım! Bırakmadın beni Duru'm!
****
Durunun odasında kaç saattir Durunun uyanmasını bekliyorduk. Duru yavaşça gözlerini açtı ve hepimizi süzdü. Dorukta durdu ve kollarını iki yana açıp sevimli bir sesle sordu

"Ne oldu bana sevgilim?"

Herkes şok içinde Duruya bakarken Duruya küçük bir çocuk edasıyla huysuzca sordum

"Senin sevgilin benim aşkım! Unuttun mu?"

"Sen kimsin? Seni tanımıyorum."

Dedi ve Toprak, Ateş ve Yusufa bakıp

"Siz cidden kimsiniz ya? Anne kim bunlar?"

"D-duru beni hatırlamadın mı aşkım?"

"Seni tanımıyorum. Sen kimsin?"

Gözlerimden yaşlar akarken fısıldadım

"Doğru... Ben senin hiçbir şeyin değilim..."

Dedim ve hıçkırarak odadan çıktım.