Reset/JJK

°9°

Hangi ara böyle bir duruma geldiğimizi bilmiyordum fakat kendimi onun alnındaki yaraları kapatırken bulmuştum.

Hala ne olduğunu söylememişti veya neden bu halde olup burada olduğunu.

Son bandı yapıştırken acı bir şekilde inleyince özür dileyip geri çekildim.

Elleriyle yüzünü ovuşturup derin bir nefes aldı. Sessiz bir ortam olunca yine ne yapacağımı şaşırdım.

"Şey.. Ben sana su getireyim."

Kalkacağım sırada kolumu tutunca normal olarak ürkmüştüm.
Geri oturup kolumdaki eline baktım.

Yüzünü bana çevirip baktı.

"Seni öldürmemekle hata ettim."

Kolumu hızlıca çekip sinirli bir şekilde ona baktım. "Geldiğinden beri aynı şeyi söyleyip duruyorsun Jungkook. Artık bana neler olduğunu söyleyecek misin?"

Dudağının kenarı hafifçe yukarı kalktı.

"Böyle davranarak benden korktuğunu gizleyemiyorsun. Her an ani bir hareket yapsam kalp krizinden gideceksin."

Oflayarak koltuğun biraz ötesine gittim. "Jungkook seni eve almakla hata ettiğimi düşünüyorum."

Jungkook kızgın bir şekilde bana baktı. "Olay beni eve atman değil ben sana böyle birşey söylemedim."

Bir yandan haklı olduğunu görünce göz devirdim.

"Asıl olay seni öldürmemem için bir sebep söylemen."

Sinirle ayağa kalktım.

"Geldiğinden beri beni öldüreceğini söyleyip duruyorsun! Şu saçma davranışlarından sıkıldım."

Onunda ayağı kalkmasıyla birlikte sinirli yüzüm eski bembeyaz halini geri aldı. Benim önüme doğru geldiğinde bir adım geriye gittim.

"Bu cesareti benim karşımda nereden alıyorsun bilmiyorum. " bir kaç adım ilerledikçe geriye gittim. Daha da üzerime doğru geliyordu. Sonunda duvara çarpıp yere oturdum. "Şimdi seni öldürmemem için bir se-"Ellerimi kafamın üzerine koyup bağırdım.

"Yaralarını sardım!" gözlerimi kapatıp bir kaç saniye bekledim. Geriye çekildiğini hissedince gözlerimi açtım.

"Ciddi misin sen?"

Yutkunup ayağa hızlıca kalktım.

"Evimden git yoksa-"

Sözümü kesen bu sefer o oldu. "Yoksa ne Hera?"

"Benim adım Hera değil seni lanet şey! Benim adım Yubi. YUBİ! Ben o sandığın kız değilim!"

"Hera olmadığını söylemen senin Hera olmadığın gerçeğini hiçbir zaman değiştirmeyecek."

"Bak ben seni daha önce hiç görmedim numara falan da yapmıyorum, neden yapa-"

"Korktuğun için."

Yutkunup bir adım önüne geldim. "Ben. Hiçbirşeyden.. Korkmam." elimdeki kavanozu kafasına geçirmemle tüm cam parçaların halıma döküldüğünü gördüm.

"Sana diyorum! Gözün açık mı uyuyorsun yoksa?"

Koluma gelen cimcikle aniden bağırdım. "Ahh!! Acıdı!"

Jungkook karşımda oturmuş bana sinirli bir şekilde bakıyordu.
"Deminden beri dalıp gidiyorsun, kendine gel."

Kafamı sallayarak gözlerimi ovuşturdum. Az önce dalmış mıydım şimdi ben..  Ah ne güzel de hayal kurmuştum ama.. Vay be kafasına güzel geçirmiştim keşke sadece hayalden ibaret olsaydı.. Her neyse biraz sonra böyle bişey olursa geçiririm.