Reset/JJK

°18°

Bir oyunuzu isterim,,

Odamdan çıktım. Siyah bir gömleğin altına siyah kotşortumu giymiştim ve siyah şapkamı da takmayı unutmamıştım. Neden böyle giyiniyorum diye sorarsak Jungkook öyle istemişti. Niye bilmiyorum.

Salona geldiğimde beni hazır bekliyordu. O da simsiyahtı. Ne ara evine gidipte giyindiğini bir türlü anlayamadım fakat şu an tam bir çift gibi gözüküyorduk.

Jungkook çıkmak için hazırlanırken ben unutmadan ilacımı almak için çekmeceye ilerledim fakat Jungkook aniden önüme geçti.

O rüzgar gibi hızlıca önüme geçerken güzel bir koku yayıldı ortaya. Bende belli etmeden içime çektim o güzel kokuyu.

"İlaç içmeyeceksin." Jungkook hala önümde durmuş bana saçma birşey söylüyordu.

İlaç mi içmeyeceğim? Benim baş ağrısından ölmemi falan mı istiyordu yoksa daha fazla hastalığımın ilerlemesini mi?

"Ne demek ilaç içmeyeceğim?"

"1 hafta boyunca ilaç içmeyeceksin. Birşey gözlemlemem gerekiyor."

Jungkook'un söylediklerine kaşımı çattım ellerimi belime koydum.

"Oldu canım sen o birşeyi gözlemlerken ben çoktan ölmüş olurum."

O sert bakışlar atınca elimi belimde indirdim. İşte bu bakışı attığında konuşmamam gerektiğini biliyordum. Birşey demedi ve telefonunu cebine atmadan önce baktı. Birisi arıyordu cevapladı.

"Ne var Yuna?" Keşke karşı tarafında sesini duyabilsem diye kudururken Jungkook'un sadece bana kaba davranmadığını fark edince yüzümde hafif bir gülümseme oldu.

"İşim var gelemem." Dedi tekrar sert bir ses tonuyla. Her ne konuşuyorlarsa şu an kızın üzüldüğünü hissedebiliyordum. Birazcık mutlu da olmuştum. Sonuçta neden olmasın?

"Seninle sevgili miydik?" kısa bir an bekledi. "Kapatıyorum." diyerek  telefonu kapattı.

Biraz sert olmuştu galiba. Bende hemen gıcıklığına soru sordum.

"Sevgilin mi?"

Göz devirdi. Hep o mu gıcıklık yapacaktı biraz da benim yapmamdan zarar gelmezdi.

Anahtarı alıp evden çıktım. Jungkook önden ilerlerken nereye gittiğini bilmiyordum. Motoruna da binmemiştik. Sahi nereye gidiyorduk biz?

Yürüdük, yürüdük, yürüdük.. Nihayet sahildeydik. Neden buradaydık bilmiyordum. Jungkook bana döndü.

"5 tur koş sonra yanıma gel."

"Pardon?" dedim sesimin fazla çıkmasına engel olamayarak.

Jungkook kaşlarını kaldırıp baktı. Doğru ya her istediğini yapıyordum onun. Ama ne bok işime yarayacaktı koşmak? Yoksa benimle oyun mu oynuyordu? Jungkook azını araladı. Gene beynimi okumuştu kesin.

"Seninle oyun oynamıyorum Hera-"

Sustu. Bakıştık birşey demedim.

"Sana Hera dememden rahatsız olabilirsin ama Yubi bir aptal ismi gibi en azından ben sana gerçek adınla seslenebilirim değil mi?"

Yutkundum. Daha önceden 2.babamla yok 1.babamla adımı değiştirdiğimi hatırlıyordum. Neden 1, 2 diyorsamda annemin öz babamdan boşanması sonucu yeni bir adamla evlenmişti ben ortaokul zamanlarındayken. O adama da baba diyesim gelmiyordu demek zorunda kaldığımda ise 2.baba diye samimiyetsiz bir şekilde kaydetmiştim.