Reset/JJK

°14°

Oylar çok düşük bu da yazma hevesimi kırıyor. Yorum bile olmadan bomboş gördükçe  kaldırasım geliyo beğenmediğinizi düşünüyorum.

Lütfen oy atın bende burda emek gösteriyorum❤️😘

Gözlerimi açmaya çalıştıkça ağır gelen göz kapaklarım buna engel oluyordu. Kulağıma gelen sesler bile bulanıktı.

"Düzenli bir uyku çekmemesi ve öğünlerini atlamasıda buna yol açar.." Bir kadının sesiydi bu.

Ardından tanıdık bir erkek sesi duydum. "Teşekkürler.."

Gözlerimi nihayetinde açtım fakat ilk gördüğüm şey beyaz ışıklar, beyaz duvarlar, beyaz giyen insanlar oldu.
Sonrasında aklıma gelen kelimeyle buranın hastane olduğunu fark ettim.

Gözlerimi etrafta gezdirdim birasağ tarafta ise bana bakan bir çift göz vardı.

"Uyandığını görüyorum."
Gıcık olduğum o kalın ses tonu.. Ağzımdaki maske konuşmamı engelliyordu veya ben konuşamayacak kadar yorgundum.

"Bayıldın sadece bende seni hastaneye getirdim." Konuşmayacağımı tahmin ederek devam etti. "Ayrıca ilaçlarını mutlaka hergün alman gerekiyormuş. Tabi yemeğini yedikten sonra güzel bir uyku çekmeden önce.."

Gözlerimi başka tarafa çevirdim. Elimi yavaşça kaldırıp ağzımdaki maskeyi koparırcasına açtım.

"Neden gitmedin?" Kısık çıkan sesime aldırış etmedim.

"Ben olmasaydım refakatçi bulamayacaktın da ondan, teşekkür edeceğine hesap mı soruyorsun?"
Artık ters cevaplarına karşın bağışıklık kazanmıştım.

Yavaşça oturmak için dikeldim. Yardım etmediğini fark etmem kısa da sürmedi.

"Bir hastalığın olduğunu bilmiyordum.."

Cevap vermek istemiyordum. Benim bir hastalığım yoktu çünkü.

"İlacını eğer bir gün bile düzenli içmezsen bundan daha kötüsünün olacağını bilmiyor musun?"

"Jungkook, bu seni ilgilendirmez lütfen artık gider misin?"

Sustu. Gözlerimin içine baktı bakışlarımı başka yöne çevirdim.

Kafamı ovaladım, hala ağrıyordu. Fakat şimdi en azından daha iyiydi. Tüm sesler gitmişti evet, bir ses haricinde..

Yine geçti aklımdan..

"Kurtar beni Hera.."

Kafayı yemeden önce şu lanet hastaneden çıkmak istiyordum. Nefret ediyordum hastanelerden, beyaz odadan, beyaz olan herşeyden.. Kolumdaki bandı çıkardığımda Jungkook gözlerini büyüttü.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?"

Dinlemeden kolumdaki iğrenç şeyleri hızlıca çıkardım. Terliyordum, havanın sıcak olmasından değil ateşlendiğimden falan olmasındandı bu..

Ayağa kalkacağım sırada Jungkook'ta benimle birlikte kalktı. Kolumu tuttu.

"Nereye gidiyorsun burada kalman ge-"

Elini kolumdan hızlıca çektim. "Bırak beni!"

Ayakkabılarımın üstüne basarak giydim. Tekrar konuştum. "Burada bir saniye daha kalamam. Anladın mı beni!"

Jungkook'un anlatımından :

Garip davranmaya başlamıştı. Sesi sert çıkıyordu ve nedensizce çok yüksek seste konuşuyordu.