Aman aman medyada kimler var👀Arabadaydık oldukça sessizdik. Kimse çıtını çıkarmıyordu. Aynadan göz göze gelince gözlerimizi kaçırıp başka bir yere bakıyorduk. Utancımdan kıpkırmızıydım sabahtan beri. Jungkook'ta sessizdi. Onun utanıp utanmadığını anlayamıyordum ama o da benle göz göze gelmekten kaçınıyordu.
Bir şeyler yapmam lazımdı. Bir şey demem lazımdı ama ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Elim ayağıma dolanmıştı. Ne yapsam diye düşünürken müziği değiştirmek için elimi uzattım. O sırada Jungkook'la elimiz çarpıştı. Göz göze geldiğimiz gibi elinizi çekip başka tarafa bakmamız bir oldu.
Ne kadar da tuhaf bir güne başlayış..
2 saat önce ; (Sabah)
Gözlerimi açtım. Ve karşımdaki dolabı gördüm. Kafamı başka tarafa çevirdiğimde ise duvarı. Yeni uykudan kalktığım için mayışmıştım. Kafamı yavaşça kaldırırken boynuma giren ağrıyla inledim.
Ellerimi yerden destek alarak kalktığım sırada.. Yerde olduğumu yeni anlamıştım..
Yatakta uyduğumu hatırlıyordum yerde ne işim vardı?
Her yerim tutulmuştu hareket bile edemiyordum. Hapşırdığım sırada üşüttüğümü de anladım. Yerde yatmam çok normal birşeymiş gibi neden üstümde örtü olmadığına sinirlendim.
Ayaklandığım sırada Jungkook'u gördüm. Yatağın her yerini kaplamış rahat rahat yatıyordu. Örtüsünü de örtmüştü. Yerde uyandığıma anlam veremeden sinirle bir patlama yaşadım. Bağırışımla birlikte Jungkook hiç korkmadan gözlerini açtı.
O gözlerini ovuştururken ben şu an üstüne saldırmamak için kendimi zor tutuyordum.
Kafasını kaldırdı bana baktı.
Uykulu hali çok sevimli..
Ne düşünüyorum ben bu halde!
Jungkook ne oldu der gibi bakınca konuşacak lüksü yok gibiydi.
Elimle yeri gösterdim."Ben.. " bekledim biraz siniriminin geçmesi için. "..Neden burada uyandım!"
Gözlerini kısıp bir bana bir yere baktı.
Cevap verecek gibi durmuyordu. Bende inadına bekledim konuşması için."Niye ne oldu ki?"
Ne mi oldu! Ne mi oldu!?
"Sen ittin beni değil mi doğru söyle!"
Jungkook yatakta doğruldu.
"Seni itsem yere düştüğünü anlamayacak kadar ağır uyuduğunu sanmıyorum."
Doğru söylüyordu evet ama bu soruma cevap değildi.
"O zaman ben niye yerdeydim!"
Jungkook saçlarını dağıtıp esnerken konuştu. "Yer çekmiştir seni.."
Tekrar hapşurunca Jungkook bu sefer az öncekinden biraz daha ciddi gözüküyordu. Sadece biraz..
"Kendin yatmak istedin yerde."
Gözlerimi büyüttüm. "Ne?!"
"Sana dedim o kadar gel yanıma diye sen orada yatmak istedin."
Jungkook sakince konuşurken ben hatırlamayan çalışıyordum.
Anında hatırladığımda mahçup bir şekilde dudağımı dişledim doğru söylüyordu.
Gece saat 2-3 gibi Jungkook'un kendi elimi kendi yüzüme atmasıyla uyanmıştım. Kavga etmiştik. O bana kızıyordu ben ona.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Reset/JJK
FanfictionYubi katilin kim olduğunu bulmak için kendi geçmişine bakması gerekiyordu.. Geçmişi ise, hatırlamak istemediği en büyük korkusuydu. -TAMAMLANDI [#9 HAYRANKURGU] [ #5 Devil ] [ #1 Killer]