Reset/JJK

°17°

"Bir daha ne zaman görüşürüz acaba Jungkook.." kendi kendime konuşup iç çektim ve düşünmek istemediğim herşeyi kafamdan silip yatağa girdim.

Vay canına.. Ben bir erkekle aynı yatağı paylaştım. Ah hayır hayır.. Bu tür saçmalıklara ayıracak zamanım yok.

Topla kendini,
Hera..

Gözlerimi araladım ve uyandığım yatağımdan hızlıca kalktım karnım gurulduyordu ama hiçte kahvaltı hazırlayabilecek bir güçte değildim. Dolapta bulduğumu ağzıma tokmak için odamdan çıktım.

Mutfağa doğru gelirken gözlerimi ovuşturdum ve ellerimi yüzümden çektim.

Karşımdaki masada kahvaltım hazır bir şekilde duruyordu masaya oturdum.

NE

KAHVALTIM HAZIR BİR ŞEKİLDE DURUYOR MUYDU!?!

Korkarak masadan kalktım. Mükkemel bir şekilde hazırlanmış kahvaltıya baktım. Tekrar tekrar gözlerimi ovuşturdum ve sevinçle haykırdım.

"Biliyordum! Biliyordum! Evde beni seven bir hayalet olduğunu biliyordum! Bana kahvaltı hazırla-"

Salak mıyım ben?

"Salak mısın sen?"

Gelen sese cevap verdim. "Galiba biraz.."

Gelen sese cevap mı verdim? Arkamı bir hışımla döndüm.

Jungkook
elindeki tepsiyle..
Önümde
Duruyordu.

"OHA! YUH BU KADAR OLMAZ OHA!"

Bağırışıma karşı normal davranıp korkmadı. Tepsiyi masaya koydu çatal ve bıçakları da.

"Ben bir teşekkür beklerdim." Dedi.

Bu çocuk benle alay ediyor. Alay ediyor! Çıldıracağım şimdi!

"Jungkook sen neden buradasın!!"

"Dün bana odamdan çık dedin evimden değil."

Salak yerine falan mı koymaya çalışıyordu? Gözlerimi bıkmışçasına çevirdim.

"Otur hadi o kadar kahvaltı hazırladım."

Masaya geçip rahatça oturdu sanki 40 yıllık evli karı kocayızda normal bir sabah kahvaltıya oturuyoruz...

Birşey demeyecektim karışmayacaktım da. Sadece oturup bu aç karnı doyurmak istiyordum başka hiçbirşey umrumda değildi.

Bir saniye hayatımda ilk defa bir erkek bana kahvaltı hazırlamıştı. Bu biraz..

Romantikti.

Hayır hayır değildi! Sus Yubi ve kahvaltını ye! İçimdeki seslere engel olup muazzam görünen kahvaltıya başladım.

"Bunların hepsini.. Sen mi hazırladın?" dedim sorunun cevabını bilsemde.

"Ordan bakılınca evde başka biri var gibi mi gözüküyor? " Dedi alay edercesine.

Tartışmak istemiyordum. Gıcıklığına tek bir laf etmeden yemeye devam ettim.

"Bunların hiçbiri evimde yoktu gidip aldın mı?" dedim. O da benim gibi sadece kahvaltıya odaklanmak istercesine kafasını hı hı anlamında sallayarak yemeye başladı.

Gözüm ona kaydı. Çatalı ağzına götürüp tatlı dişleriyle yiyiyordu. Gözüme üç saniyelikte olsa tatlı gelmişti.

Fakat aniden yere yemeğini düşürünce hızla alıp ağzına attı. Gözlerimi pörtlettim ve o da bana baktı. İğrendiğimi anlamıştı.
Açıklamak istercesine ağzını araladı.