Kuya, I love you. | (WayV Fan Fiction)

twenty-five

Hail's POV

"Nagseselos ako." He pouted kaya sinamaan ko siya ng tingin at hinila papalayo doon sa booth namin.

"Saan ka naman nagseselos? Kuya, ano ba yung ginawa mo, nakita ni ate Shane." I whined. 

"Wala akong pakialam. Nagseselos ako dahil ang daming nakatingin sayong lalaki doon sa booth." Huh? Parang wala naman.

"Sus, mukhang nageenjoy ka nga doon sa free hugs mo e." Inirapan ko siya. Ganito kapag famous yung taong gusto mo e. Hindi mo mapipigilan yung mga fangirls niya, dahil wala ka namang magagawa. My kuya is talented, sweet, caring, smart at gwapo pa. Oh diba, san ka pa? He smirked at me. 

"Anong ngini-ngiti ngiti mo dyan kuya?" Hindi siya nagsalita at bigla na lang niya akong niyakap ng mahigpit. What-- "Ku--kuya--" 

"1 minute, Hail. 1 minute." Yakap yakap niya lang ako noon kaya niyakap ko rin siya pabalik. Hindi ko maipaliwanag yung pakiramdam. All I can hear is his heartbeat.

"Naririnig mo yung tibok ng puso ko?" He asked while hugging me and I nodded. "Ganyan yan kabilis sa tuwing magkasama tayo Hail. Damn. Hindi ko alam kung ganon katagal kong naitago yung nararamdaman ko para sa'yo. Nagdedeny pa ako noong una, sinasabi kong little sister lang talaga kita pero mas higit pa pala doon." He chuckled kaya natawa din ako sa mga sinasabi niya.

"Kuya, bakit bigla kang naging corny ngayon?" 

"Para mawala na yung pagseselos mo sa free hugs." He responded kaya marahan kong hinampas yung braso niya. Tch. 

"Hail."

"Hm?"

"Let's just enjoy this foundation day okay? Gusto ko lang makasama ka at magenjoy tayo, okay?" Something's weird about him. Medyo bumaba ang tono ng pananalita niya. May problema ba?

"Kuya, may problema ba?" I asked but he shook his head.

"Wala naman." You can never lie to me, Ten. Sa tono ng pananalita mo, alam kong may problema. But how come, ayaw niyang ipaalam sa akin? May kinalaman ba 'to sakin?

~*~

Ten's POV

The first day of the foundation day passed by so quickly. Hindi namin namalayan na isang araw na naman ang lumipas dahil sa busy namin sa pag-aasikaso ng booths. 

"Pre, bakit parang natutulala ka ngayon?" Lumapit sakin si Sean at tumabi. Kami ang nakaassign ngayon ng pagbabantay ng booth. Nagpaalam si Hail na doon naman siya sa booth ng department nila tutulong. 

"Bro, can you promise me one thing?" Tanong ko sa kanya. Dahil sa nalaman ko, hindi ko talaga mapigilang mag-alala kay Hail. 

"Mukhang seryoso yan bro ah. Ano ba yun? Basta kaya ko." 

"Bantayan mo parati si Hail." 

"Huh? Anong ibig mong sabihin? Aalis ka ba?" No. Hindi ako aalis but it's something na hindi na namin mapipigilang dalawa.

*flashback*

The day before our foundation day, pumasok ako sa kwarto ni mommy. Remember? Minsan lang umuuwi si daddy and mommy dito sa bahay dahil sa conflict nila sa isa't isa. Instead na magkita sila dito sa bahay at mag-away, mas pinipili na lang nilang huwag umuwi para maiwasan ang gulo. It started when our business had a conflict.