Sa Bahay ng mga Montemayor....
Lexi's POV
Nang umalis si Joyce, bigla akong nalungkot. Ang lagkit ko na dahil sa juice. Maliligo na sana ako ng marinig kong nag0uusap ang mga katulong.
Katulong 1: Nakita niyo ba yung ginawa ni Ma'am Joyce?
Katulong 2: Oo. Ako kaya ang nagdala ng juice. Grabe talaga!
Katulong 3: Anak pala ni Sir Charles si Joyce nuh. What a small world talaga. Hindi kapanipaniwala ang mga nangyayari sa bahay na 'to.
Katulong 1: Oo nga eh. Sariling kapatid gustong patayin? Kung ako si Joyce hindi lang juice ang matitikman ni Ma'am Lexi. Sabunot, tadyak, suntok, sampal, at iba pa ang magagawa ko.
Katulong 2: Sa tingin ko ganun nga din ang gusto ni Joyce na gawinl. Kaso nagtitimpi lang yun. Mabait kasi siya.
Katulong 3: Hindi katulad ni Ma'am Lexi. May pagkademonyita.
Katulong 2: Shhhh... Baka may makarinig sayo.
Masakit talaga pakinggan ang sinasabi nila lalo na't alam mo na yun ang katotohanan. Hindi ko mapigilang mapaluha. Tama nga naman sila, kung ang masaktan ako ang paraan para mapatawad ako ni Joyce, handa akong masaktan. Lahat gagawin ko, just to win back her trust.
Joyce's POV
Back to school na ako. Marami na kasi akong na missed. Ang group daw ni Lexi yung nanalo sa Christmas presentation, dahil daw may bayad. Kawawa naman. Kailangan pang bayadan ang mga judges para lang manalo. Panalo din daw yung class namin sa Christmas Tree making contest. Malapit na ang pasko, pagkatapos after new year, 3rd periodical exams na naman. Okay lang sakin kahit hindi ko na makuha ang scholarship. Bahala na kung anong mangyari.
Sa School...
Derrick: Ready ka na ba??
Joyce: Oo naman.
Derrick: Okay na ba sayo na makita si Lexi at Kris??
Joyce: Ikaw ba tatanungin ko, okay ka lang ba?? Okay lang ba sayo na makita ulit silang dalawa? Alam kong naging malapit na magkaibigan kayo ni Kris at alam kong mahal mo si Lexi. Kaya nga apektado ka eh. Kung ano yung nararamdaman mo, yun din yung nararamdaman ko. Pareho tayo, nagmahal, pero sinaktan at nabigo.
Derrick: Alam mo, ang drama mo!!
Pero alam kong totoo ang sinabi ko. Halatang apektado siya sa mga nangyayari. Kawawa naman si Derrick, nadamay pa. Papunta na kami ng classroom ng masalubong namin si......
Kris: Joyce, can we talk??
Joyce: Pasok na tayo Rick, baka hindi pa ako makahinga dahil sa baho ng ugali ng tao dito.
Derrick: (nod)
Kris: (hawak sa braso ni Joyce) But?? Give me just 1 minute. Just one.. minute.
Joyce: It will take years bago kita mapatawad. Kaya kahit mag-usap tayo, sarado na yung utak at puso ko. Manloloko!!! Walang hiya! After ng ginawa mo, magpapakita ka pa? Get lost!!
Kris: Pero???
Derrick: Pare, tama na.... Madaming nasaktan. I mean, sinaktan.
Kris: Okay. Joyce, I will and I can wait.
Nauna kami pumasok ng classroom pagkatapos sumunod si Kris. Pagpasok ko si Lexi naman yung nakita ko. Bakit ba hindi mawala ang mga malas sa buhay ko? Mas inaalala ko ngayon si Derrick. Hindi siya nagsasalita pero alam kong mas nasasaktan siya.
Derrick: Hindi mo na ba mapapatawad si Kris?
Joyce: Hindi ko pa alam eh.
Derrick: Alam mo, nung hindi ka pa nagkakamalay, hindi ka niya iniwan.
Joyce: Sinasabi mo ba na patawarin ko na siya agad?
Derrick: Bahala ka.
Joyce: Ikaw ba, mapapatawad mo pa ba si Lexi?
Derrick: (pekeng tawa) Haha! Bakit naman? Wala naman siyang kasalanan sakin.
Joyce: Alam mo, huwag mong itago. Masakit sa dibdib yan.
Derrick: Ikaw talaga. Drama mo!!
Joyce: Sus! Lokohin mo yung sarili mo!
Derrick's POV
Hindi ko ba alam pero sa tingin ko tama si Joyce. Bakit ba alam ni Joyce yung iniisip ko? Dahil ba pareho kami ng pinagdadaanan? Kakatapos lang ng klase. Naglalakad kami ni Joyce palabas ng school ng makita namin sina Lexi at Kris na nag-uusap. Usap ba? O bangayan??
Kris: Ano pa ba kailangan mo? Nasaktan na nga si Joyce eh.
Lexi: Pwede bang huminahon ka muna? Hindi na ba pwede na maging magkaibigan tayo ulit?
Kris: Ulit??? Did you consider me as your friend? Diba hindi naman? Ginawa mo lang din akong parang laruan.
Lexi: No! It's not what you think it is. I love you!!!
Tahimik lang si Joyce at nakayuko. Alam kong nasasaktan siya. Kaya ginawa ko niyakap ko na lang siya para hindi niya makita ang mga nakikita ko.
Kris: (papaalis)
Lexi: (niyakap mula sa likod sa Kris) Please?
Pero habang si Joyce pinoprotektahan ko, ako naman yung nasasaktan. Bakit ba dito pa sila sa daanan nag-uusap??
Derrick: Excuse me?? Huwag kayong paharang-harang dito.
Kinuha ko yung kamay ni Joyce at naglakad sa harap nila. Nakatingin lang sila samin habang palabas kami ng school.
Kris' POV
Nakita kong hawak hawak ni Derrick ang kamay ni Joyce habang palabas ng school. Ganito pala kasakit yun? Alam kong si Lexi ang mahal ni Derrick, pero paano kung magkagusto si Joyce kay Derrick? At paano kung ganun din si Derrick? Anong gagawin ko?? Kaya ko ba??
Hinabol ko sina Joyce at Derrick.
Kris: Pare. (sabay pigil kay Derrick)
Derrick: Anong kailangan mo?
Si Joyce hindi lang nakatingin at parang tulala.
Joyce: Rick, mauna na ako sa bahay ha.
Derrick: Hindi, hintayin mo ako. Sabay na tayong umuwi.
Napatingin ako kay Derrick. Balita kasi na lumipat ng bahay si Joyce pero don't tell me magkasama sila ni Derrick sa bahay?
Kris: Pare, pwede ba tayong mag-usap?
Derrick: Hintayin mo ako Joyce ha.
Joyce: Oo, sige.
Derrick: Ano yung pag-uusapan natin?
Kris: (tingin kay Joyce) Kasi.. Pare.
Medyo lumayo muna kami kay Joyce.
Derrick: Alam ko na, tungkol kay Joyce?
Kris: Pare kasi... Alam mo naman diba? Ramdam mo naman diba??
Derrick: Pare, kung hindi mo lang sana niloko si Joyce...
Kris: Parem tulungan mo naman ako oh.
Derrick: Kasi....
Kris: Sige na. Please?? Bantayan mo siya habang wala ako sa tabi niya ha? Ipangako mo sakin na poprotektahan mo siya. At ipangako mo na hindi ka ma-iinlove sa kaniya ha?
Halata ang gulat sa mukha ni Derrick. Halatang hindi niya ini-expect ang sasabihin ko.
Derrick: Pare, alam mong may mahal akong iba.
Kris: May mahal din akong iba dati, pero sino ba ang hindi ma-iinlove kay Joyce? Minahal ko siya ng di inaasahan. Magkaibigan pa rin naman tayo diba?
Derrick: Hindi ko alam kung anong tama pare. Pero pangako ko babantayan ko siya para sayo.
Kris: Salamat pare.
BINABASA MO ANG
Magkapatid
FanfictionBuong buhay niya, naniwala si Lexi na only child lang siya. Pero paano kung dumating si Joyce, ang sinasabing kapatid daw niya. Papayag ba siyang makihati sa pagmamahal ng Daddy niya? Eh paano kung sa puso ng taong mahal niya ay kailangan niyang mak...
