Magkapatid

Chapter 25

Derrick: ARAY!!!

Joyce's POV

Narinig naming sumigaw si Derrick, kaya mabilis kaming umaksyon ni Lexi. Halatang alalang alala si Lexi. Nakita na lang namin si Derrick sa hagdan, nahulog ata habang nakikinig sa usapan namin. Naku!! Naku!! Naku!! Tsismoso kasi eh. Wala ng malay si Derrick ng makita siya namin kaya dinala namin siya sa hospital. Sabi ng doctor wala namang may nangyaring masama. Medyo tinamaan  lang yung ulo niya. Si Lexi, nasa tabi na naman ni Derrick. Naku! Kung hindi pa nagka aksidente, hindi niya malalaman ang tunay niyang nararamdaman para kay Derrick.

Kris: Sorry. Kakareceive ko lang nung message mo.

Joyce: Okay lang yun. Hinihintay na lang namin na magising si Derrick. Masarap ata ang tulog..

Biglang nagising si Derrick.

Kris: Pare? Okay ka lang.

Lexi: Rick???

Derrick: (smile) Hi Lex! Anong nangyari??

Joyce: tsismoso ka kasi eh! loko! 

Derrick: Kung makapagsalita ka naman. Huling naalala ko, nasa parking lot ako. Nagkukulitan kami ni Lexi...

Lexi: hey!! Bumalik na yung alaala niya.

Derrick: Anong pinagsasasabi niyo??

Kinuwento namin kay Derrick kung anong nangyari. Mabuti naman at bumalik na alaala niya. Apektado kasi si lexi eh.

Kris: Pare, mabuti na lang bumalik na alaala mo. Akala ko ikaw pa yung magiging karibal ko eh.

Derrick: Ano??? No way!! Alam mo naman kung sino ang gusto ko eh. (nagulat at tinakpan ang bibig gamit ang mga kamay niya)

Lexi: (napatingin) Bakit biglang tahimik niyo?

Derrick: wala.

Joyce: (pabulong) Kahit itago mo, alam na rin niya. Nalaman niya nung magka amnesia ka.

Derrick: What??? Sinabi mo??

Joyce: hindi noh! Narinig niya nang mag-usap tayo.

Everything's back to normal.  Sana naman wala ng kasunod na problema. But I guess, mali ako. Dahil pagdating na pagdating namin sa bahay....

Mr. Montemayor: Bakit ngayon lang kayo??

Mukhang excited si Papa.

Joyce: Masaya po yata kayo?

Mr. Montemayor: Basta. Rick, Hijo, sumama ka na rin samin kumain.

Si Tatay, nagmamadaling pumunta si dining room. Sumunod naman kami. May kasama si Tatay na babae. Maganda siya at medyo may kabataan.

Lexi: Sino po siya??

Mr. Montemayor: Umupo muna kayo at kumain. 

Umupo kami at kumain. Nagtinginan kami ni Lexi.  Parang pareho kami ng iniisip. Pagkatapos namin kumain....

Mr. Montemayor: So I guess, maraming umiikot ngayon sa isip niyo. 

Lexi: dad??? Sino siya? (referring sa babae na katabi ni Tatay)

Mr. Montemayor: Ah... Nakapag isip isip kasi ako. Magulo kasi ang pamilya natin. Di ba? Naisip ko na baka dahil tayo magulo dahil.... (nag-isip isip) kulang tayo. Diba ang pamilya may tatay, anak at nanay? Kaya I want you to meet your new mom... She's your Mommy Tracy.

Joyce: Poh? Ikinasal na kayo??

Lexi: (mukhang galit) Dad?   Hindi niyo mang lang ba kami tinanon kung gusto namin ng bagong mommy? 

I touched Lexi's arm, para sabihin sa kaniya na kumalma. 

Mr. Montemayor: Hindi  ba kayo masaya? May mommy na kayo. May magtutuwid na sa mga pagkakamali ko. at may gagabay na sa inyo habang wala ako.

Joyce: Ang bilis naman po yata.  Hindi niyo man lang ho kami kinunsulta.

Lexi: I hate you! Wala na ba kaming karapatan dito? Tao tauhan na lang ba kami sa bahay na 'to? Hindi naman pala asawa ang kailangan mo eh. Ang kailangan dito babysitter! Tagapagbantay lang pala eh. Bakit kailangan mag-asawa agad? Ha???

Joyce: Lex. 

Mr. Montemayor's POV

Naiintindihan ko kung bakit nagkakaganito si Lexi. Kamakailan lang, si Joyce ang dinala ko dito. Ngayon...... Hai... Para din naman sa kanila ang ginagawa ko eh.

Lexi: Sige nga, sabihin niyo. Saan kayo nagkakilala? Sigurado ka ba na malinis na babae yan?

Tahimik lang si Tracy sa tabi ko.

Mr. Montemayor: Stop it, Lex.

Lexi: Baka kung saan saan mo lag pinulot yan?? Makakasiguro ka ba na aalagaan kami niyan? Ni hindi nga marunog magluto.

Mr. Montemayor: Lexi, I said stop it.

Lexi: Ayoko!!!! (walk out)

Joyce: Lex!! 

Mr. Montemayor: (tingin kay Joyce) Sana naman maintindihan mo ako.

Joyce: (shook her head) Sorry po.  Pero hindi ko po kayo maintindihan eh. Ang gulo po. Sana po kayo yung nakakaintindi samin. Intindihin niyo na lang po si Lexi. (tingin sa babae)  Pasensya po.