i'm in-love with GINO

chapter 31

Chapter 31

BV! Ang sakit ng mata ko! tas pagtingin ko sa salamin, magang-maga yung mata ko! kainis. Buti maaga umalis si mama kasi punta sila sa bahay ng tita ko. haaaay. di talaga mawala ngayon sa isip ko si sam at yung mga sinabi niya lalo na dun sa sakit niya. di talaga ako makapaniwala! Totoo pala yung sinasabi nina chaby noon na may gusto nga sa’kin si sam! Tas nung js, kaya niya pala ko gusto isayaw kasi magtatapat na siya nun sa’kin kaso ako si tanga, bibingi-bingi kaya ayun. Di ko nanrinig mga sinabi niya. haaay. Tas lalo na yung sa leukemia niya! ang alam ko walang nagtatagal sa leukemia eh! na-guiguilty tuloy ako! tas tiningnan ko cp ko, 5 new messages…..

4 na gm galing sa mga cmate ko tas isang text kay chaby.

Chaby:   gail! tara gala!

After ko mabasa yun, sakto tumawag si chaby.

“tara atc!”

“ayaw. Wala ako sa mood”

“bakit naman? Lungkot mo ngayon ah! May sakit ka? Puntahan kita sa inyo!”

“wag na chabs, next time nalang”

“may problem ka no? puntahan na kita! Bili!”

“wag na muna chab, madami pa kong gagawin”

Tas binabaan ko na si chaby. Wala din naman kasi talaga ako sa mood para mag-gala o kaya makipag-kwentuhan. Di pa kasi ako maka-get over sa mga nangyari eh.  tas may tumawag uli, akala ko si chaby uli kaso nagulat ako kasi si gino yung tumatawag.

“hello?”

“yo!”

“bakit ka napatawag?”

“uhm, wala lang mangangamusta lang sana”

“ah, eto ok naman, ikaw po?”

“ok naman, miss ka na. haha”

Sa sobrang sad ko pati si gino nadadamay….

“hello? Andiyan ka pa?”

“ah eh oo! Pasenysa!”

“ok lang, pede k aba lumabas ng bahay niyo?”

“po? Bakit naman?”

“andito kasi ako ngayon sa tapat ng bahay niyo eh”

“HAAA!!! Bakit! Di pa ko nakaka-ayos!”

“ok lang, labas ka na ah”

Tas binaba na niya. may gash maga pa mata ko! kaya dumiretso na ko sa cr para maghilamos at magsipilyo tas nagpalit na ko kagad ng damit. Nu ba yan an gaga naman dumalaw nito! Tas sumulip ako sa bintana ko,  andun nga yung sasakyan niya sa tapat ng bahay tas andun siya sa labas ng sasakyan niya. kaya nagmadali na ko pababa.

“hey!”

“yeah, pasok ka”

Tas tumingin sa’kin si gino tas tumungo ako

“bakit maga yung mga mata mo? Umiyak ka ba?”

“ha? Hindi ah, bagong gising lang”

“hindi eh, iba yung pag bagong gising sa  umiyak”

“pasok ka na nga”

Tas pagpasok namin sa loob, tinititigan lang ako ni gino tas ako naka-yuko.

“uy”

“oh”

“ano ba problema?”

“wala”

“bili na, baka makatulong ako”

“wag na, nga pala, bat andito ka?”

“dinalaw ko kasi yung architect dito, di ba kakilala ko? kaya naisipan ko na din dumalaw sa’yo”

“ah, kumain ka na ba? Maghahain lang ako”

“wag na! busog pa ko!”

“ah, ganun ba”

“tara! Sama ka sa’kin!”

“HA?! Saan naman? Di ako pwede eh”

“ah ganun ba, tsk. Saying naman”

Sa totoo kasi, gusto ko talaga sumama kay gino pero wala talaga ako sa mood ngayon eh. di pa din mawala sa isip ko yung sa nagyari sa’min ni sam kahapon eh!

“bakit ang lungkot mo? Ay problema ka no?”

“ano ka ba wala”

“sus! Magbihis ka, sumama ka sa’kin para mawala yang lungkot mo! Tsaka may nakalimutan ka”

“ha? Ano naman?”

“October 17 ngayon”

Shit! Oo nga no! October 17 din nung una kong nakilala si gino! (see chapter 1) October 17 ko unang maranasan na ma-inlove! Yiee! Kaya 17 favorite number ko eh! yiiiee! Naalala ko nung 4th year pa ko, nag-celebrate pa kami ni chaby nung araw na yun eh! haha. anniversary naming ni gino kunwari! Hahaha.

“oh ano, tara na?”

“wait lang maliligo lang ako”

Hay. Wala na din akong choice eh! kaya sumama na din ako kayn gino. binilisan ko maligo kasi siyempre nakakahiyan rin naman sa kanya di ba. Ewan ko ba kung bakit napapayag ako ni gino! bahala na nga mamaya!