Eylül'den
Ona sımsıkı sarıldım.Gitme der gibi o da bana sarıldı sanki yılların özlemiydi bu . Kalbim ona karşı koyma derken beynimse unut diyordu. Ama ben beynime karşı koydum ve her zaman beni ayakta tutacak olan o duyguyu seçtim.
Ali Asaf: şşt sakin ol sakin . Hatırlıyor musun ilk gece de böyleydi . Ben yine seni sakinleştirmek için sarılmıştım galiba alışkanlık yaptı.
Ali Asaf güldü Eylül de güldü ikisininde gözleri dolu doluydu.Eylül ondan ayrıldı . Ali Asaf'a baktı sonra Bahar'a döndü.Bahar ne olduğunu anlamamıştı sinirle Eylül'e bakıyordu. İkiside ayağa kalktı Eylül söze giricekken Ali Asaf onu durdurdu.
Ali Asaf : Bahar anlatıcaz. Önce Eylül bir kendine gelsin tamam mı içeri gidelim hadi.
Bahar sinirle ikisine baktı içeri girdi.
Bahar : Dinliyorum.
Ali Asaf : Biz Eylülle yıllar önce tanıştık.
Bahar :Kaç?
Eylül : 10
Bahar şaşkınlıkla baktı bozmadı ve dinlemeye devam etti.
Ali Asaf : Eylülle biz bir olay sonucunda tanıştık. Kötü bir olay
Bahar : Ne Olayı ya?
Eylül : Cinayet
Bahar Eylül'e baktı. Şaşırdı biraz garip olmuştu.
Bahar : Cinayet mi!? Bu bir suç biliyorsunuz değil mi? Nasıl yakalanmadınız? Ahh tabi ya adın Öyküydü dimi senin
Eylül : Bahar dinlicek misin!?
Ali Asaf : Eylül o suçu boşuna yapmadı. O geceden sonra ben ona yardıö ettim adını değiştirdim.
Bahar : Bir dakika. Eylül biz seninle lise 2 de tanıştık. O zaman Ali Asaf yok muydu? Ayrıca ben o zaman da Ali Asafı tanıyordum. Ve sen söylemedin demek ki yıllardır gizlediğin kişi Ali Asaftı.
Eylül : Söyleyemezdim.
Bahar : Ne demek söyleyemezdim? Eylül ben, esma senin en yakın arkadaşlarınız. Bize Hiç mi güvenmedin?
Eylül : Güvenmekle alakası yok bunun!
Bahar : Eylül sana defalarca sorduk kavga bile ettik. Ama seni düşünmek suç zaten dimi?
Eylül ayağa kalktı bir kaç dolandı yerinde sonra bahara bağırdı.
Eylül : Öldü sandım! Gözümün önünde öldü mezarı bile vardı. Unutmak istedim anlıyor musun? Hani siz bana soruyordunuz ya. Neden belirli zamanlarda marmarise gidiyorsun söyleyeyim. Hiçbir bok bilmeden boşuna göz yaşı döküp o boş mezarın yanına gidiyordum. Al karşımda şmdi ölmemiş. Boşuna yıllar boyunca suçluluk duygusu hissettim ben.
Eylül bunları söylerken gözü doldu. Bahar Hâlâ ona kızgındı. Oda bağırdı
Bahar : Anlatablirdin! Belki önceden söyleseydin yıllardır bu acıyla baş başa kalmazdın. Sen bizi yıllardır kandırmışsın ya oyuncak mıyız biz?
Eylül : Bahar fazla ileri gidiyorsun.
Bahar : Yıllardır bencillik yapan sensin. Ben mi ileri gidiyorum.
Bahar Eylül'e yaklaştı. Bahar sinirlenince karşısındaki insanı düşünmeden ağzına ne gelirse söylerdi.
Bahar : Yalan mı!? Biz seni köpek gibç düşünelim sen anlatma bize ve bencillik yap ne bu yalanım ortaya çıkmadan zavallı kız imajı çizmek mi?
Ali Asaf daha fazla dayanamaz.
Bahara bağırır.
Ali Asaf : Bahar yeter! Sus pişman olucağın şeyler söyleme. Gidiyoruz Eylül
Eylül'ün elinden sıkıca tuttu ve evden çıktılar.
**1 saat sonra **
Ali Asaf : Gerçekten neden anlatmadın?
Eylül : Şimdide sen üzerime gelme lütfen.
Eylül Ali Asaf'a bakmayı keser. Ali Asaf da ona bakmayı keser ortamı sessizlik kaplamıştı. Eylül 'ün dikkatini bir şey çekmişti ona doğru yaklaştı.
Eylül : Bunu da mı sakladın?
Ali Asaf : Sen benim tek değerlimsin senden bir tek bu ve o not defteri kaldı. Bırakta saklayayım.
Eylül güldü. Ali Asaf da güldü ona hayranlıkla bakmaya başladı.
Ali Asaf : Gülmek sana her zaman yakışıyor.
Eylül lafı değiştirmek ister
Eylül : Çok güzelmiş ama ya süsü falan.
Ali Asaf : Eylül?
Eylül ona bakar
Ali Asaf : Mesafeler uzadıkça dedim ki hiç sevmeseydim. Ama o mesafeler beni daha da çekti sana.
