Ali Asaf ve Eylül arabaya binerler. Ali Asaf arabayı gergin şekilde sürüyordur.
Ali Asaf : Anlatıcak mısın artık?
Eylül Ali Asaf'a bakıp durgun şekilde yüzünü diğer tarafa çevirir.
Eylül : 4 yıl. 4 yıl önce onunla tanıştım ama çok farklıydı başlarda iyi bir insandı bana sürekli yardım etti sonra bir şey oldu ona çok değişmişti o 4 yıl boyunca beni sürekli sevgilisi olarak kendini kandırıyordu platonikti bir ara kayboldu 5 6 ay gelmedi. O kadar çok sevindim ki tamam artık özgürüm artık ölüm korkusuyla yaşamayacağım ama tekrardan çıktı karşıma bu sefer sanki bir şey yapacakmış gibi bakıyordu bana daha fazla dayanamadım bende işte sonuç bu
Eylül bunları çok güçlükle söylemiştir gözünden yaş akmıştır. Ali Asaf bu durumdan çok etkilenmiştir ve arabayı sağa çekip durur.
Ali Asaf: Hava almak ister misin?
Eylül başını evet anlamında sallar ve dışarıya çıkarlar bir banka otururlar.
Ali Asaf : Peki o sana bir şey yaptı mı?
Eylül : Yo yok
Ali Asaf : 4 sene ha! Kaç yaşındasın
Eylül : 19
Ali Asaf yaşının küçük olduğu anlayınca şaşırmış ve Eylül e acımıştı doğru düzgün çocukluğunu yaşayamamıştı.
Ali Asaf : Peki kimin kimsen yok mu?
Eylül başını Hayır anlamıda sallar. Ali Asaf : Hiç mi yok!?
Eylül : Yok işte hâlâ neyi sorguluyorsun!?
Ali Asaf : Tamam kızma. Sana sadece yardım etmek istedim.
Eylül : kimsenin yardımına ihtiyacım yok benim.
Ali Asaf : Az önce öyle demiyordun ama
Eylül : O bir anlıktı
Ali Asaf : Bak bana şuan diken üstünde duruyorsun eğer yalnız başına olursan seni yakalarlar. Bütün hayatın kararır..Bırak gel ben sana yardım edeyim
Ali Asaf Eylül'e gözleri dolu şekilde bakıyordur. Ali Asaf Eylül'ün tedirginliğini anlar
Ali Asaf: Ben o değilim. Güven bana
Eylül hafif bir tebessüm atmıştır. Ali Asaf'a gerçekten de güvenmişti
Eylül : Adın ne?
Ali Asaf gülümseyerek adını söylemiştir
Ali Asaf : Ali Asaf. Senin
Eylül : Eylül.
Ali Asaf : Güzell! Ee o zaman gidelim mi?
Eylül ve Ali Asaf arabaya geçerler
Eylül : Nereye?
Ali Asaf : Seni eve götürmem çok sakıncalı onun için benim evime gidiyoruz.
Eylül : Senin ev mi? Ben seni hiç buralarda görmedim
Ali Asaf : Ben buranın yabancısıyım zaten. Bir neden dolayısıyla buraya geldim
Eylül : Ne nedeni?
Ali Asaf : Sen çok fazla soru soruyorsun ama
Ali Asaf gülerek Eylül'e bakar. Eylülde güler ve dışarıyı izlemek için cama bakar. Yol boyunca konuşmamışlardır Eylül uyuya kalmıştır.
Ali Asaf : Şşt! Uykucu hadi kalk geldik Eylül : Nereye ya?
Ali Asaf : Kim bilir?
Eylül : Ciddi bir şey söylüyorum
Ali Asaf : Ee bende ciddi bir şey söylüyorum kim bilir kullanıldığı yerlerde ciddi manalar içerir.
Ali Asaf Eylül'e bakıp gülmeye başlar. Eylül artık tam ayılmıştır.
Ali Asaf : Eve geldik hadi in bakalım.
Eylül ve Ali Asaf eve girmiştir. Ali Asaf evde bir şeyler olmadığı için bir kaç yiyecek almaya gitmiştir.
Eylül : kim o!
Ali Asaf : Ben geldim Eylül
Eylül bir oh çeker ve kapıyı açar
Eylül : Ben de başka biri sandım.
Ali Asaf : Merak etme. Burada bizi kimse bulamaz.
Eylül bir şey demez Ali Asaf yemek için bir şeyler hazırlamıştır. Masada oturup konuşuyorlardır.
Ali Asaf : Okula gidiyor musun?
Eylül : Nıck!
Ali Asaf : Hiç mi?
Eylül : Lise son terk
Ali Asaf: Okuman lazım ama
Eylül : Gerek yok
Ali Asaf : Ne demek gerek yok. Kendin için bunu yapman lazım
Eylül : Hep benden bahsediyoruz. Sen neden buraya geldin.
Ali Asaf : Bunu konuşmaya hiç gerek yok demiştim.
Eylül : Madem öyle o zaman benim geçmişimle konuşmaya gerek yok dimi. Hem nasıl okuyayım ben suçlu biriyim ben. Benden bir şey olmaz
Ali Asaf : Hayır bak öyle düşünme bir yolu var senin adını değiştirebilirz. Bu mümkün bir şey ve pek bir iz bırakmadığın için seni bulamazlar. Ama bana sadece söz ver okuyacak mısın?
