⚫2 ay sonra ⚫
Ali : Eylül! Saatim nerede hayatım
Eylül duştadır.
Eylül : Hangisi?
Ali : Şu mavi olan.
Eylül : 3.çekmeceye bak.Orada olacaktı.
Ali Asaf çekmeceyi açtı. Saatini buldu. O sırada Eylül banyodan çıktı.
Yatak odasına geldi.
Eylül : Buldun mu?
Ali : Ha evet buldum. Biliyorsun senin hediyen kaybolmasını istemezdim.
Eylül bir şey demedi. Dolaba doğru yöneldi. Ali Asaf da belinden tutup kendine çekti.
Eylül : Ali Asaf ne yapıyorsun?
Ali : Seviyorum.
Ali güldü Eylülün dudağına doğru yaklaştı geri çekildi Eylül. Kapıya doğru yöneldi.
Ali : Neden böylesin?
Eylül durdu aliye baktı.
Eylül :Nasıl!?
Ali : Neden evlendiğimiz günden beri bana karşı soğuksun. Bir şey mi oldu?
Eylül durdu. Sonra bozuntuya vermedi.
Eylül : H-hayır...
FLASH BACK (1 AY ÖNCE)
(düğünden 1 hafta sonra)
Sinan : Öykü hanım! Odama gelir misiniz?
Eylül elindeki dosyaları alpe verdi Sinanın odasına geçti.
Eylül : Buyurun?
Sinan : Oturun oturun.
Eylül oturdu. Gergin duruyordu. Sonra Sinanın o melek ifadesi kayboldu.
Sinan : 2006 yılı! Hani şu cinayet olayı!
Eylül o sıra su içiyordu. Eli titredi hızlıca masaya koydu.
Sinan : Eylül Erdem! Ziyanur kadar bende her şeyi biliyorum ki ziyanurun mektubunu okudun sen...Peki bu riski göze alacak kadar çok mu sevdin
Eylül bir şey diyecekken tekrar böldü.
Sinan : Onunla ayrılmaya bak.
Eylül : H-hayır bu asla olmaz.
Eylül ayağa kalktı. Kapıya doğru yöneldi.
Sinan : Ya hapis odalarında ölüm. Ya da ayrılık.
Eylül hızlıca kapıyı çarpıp çıktı. Nefesi sıkışmıştı. Gözlerinden yaşlar akmaya başladı.
Şimdi
Ali : Eylül bilmediğim bir şey mi var?
Eylül : Yok!
Ali : Neden böylesin o zaman. Canını mı sıkıyorum ben senin.
Eylül : Evet çok sıkıyorsun!
Şimdi çıkar mısın lütfen!
Alinin yüzü düştü. Eylül kapıyı gösterdi ona. Gömleğinin düğmesini ilikleyip hızlıca odadan çıktı.
⚫⚫⚫⚫⚫
Bahar : Eylül bir sorun mu var?
Eylül durdu..
Eylül : Hayır.
Bahar : Yapma bunu Eylül aliye neden soğuk davranıyorsun.
Bilmediğim...
Eylül : Bilmediğin Bir şey yok aliyle iyiyiz biz şimdi izin verirsen hastalarıma bakıcam.
Eylül baharı dinlemeden gitti oradan. Bunu yapmayı hiç istemiyordu belki ama mecburdurdu.
Eylül ve Alinin odası yan yanaydı. Yanlışlıkla alinin odasına girdi söylenerek.
Eylül : Onun yüzünden sevdiğim adamdan uzak duruyorum!
Aniden ona şaşırarak bakmış ali Asafı gördü. Eylül afalladı. Ayağa kalktı Eylül. Kolundan Sıkıca tuttu.
Ali : Hangi adam Eylül!
Eylül : Kolumu acıtıyorsun bırak!
Ali Asaf daha da sıktı.
Ali : B-bir şeyler oluyor belli.
Eylül nefes aldı sinirlendi.
Eylül : Bir şey olduğu yok. Yanlış gelmişim gidiyorum.
Eylül kapıya yöneldi ali Asaf arkasından bağırdı.
Ali : Şüpheleniyorum artık.
Eylül durdu arkasına döndü.
Eylül : Pardon!
Ali : Bunu söylemek zor ama A-aldatıyor musun beni
Eylül şaşırdı. Ali Asafdan bunu duyacağını hiç beklemezdi ona doğru yaklaştı.
Eylül : Bana her şeyi de ama bununla suçluyamazsın Ali Asaf! Aldatmak ya ben seni aldatabilirim.
Ali : Hareketlerin öyle gösteriyor ama Belkide....
Eylül tehdit edermişçesine parmağını uzattı.
Eylül : Sakın ali! Sakın.
Kapıyı çarpıp hızlıca çıktı.
⚫⚫⚫⚫⚫⚫
Eylül balkonda oturuyordu. Elinde iki kahveyi tutup. Yıldızlara bakıyordu.
Arkasından Ali Asaf geldi.
