Oğuz : Ha evet evet hallettim . Hatta şuan ali Asaf gitti oraya.
Bahar : Güzel! Ee ne yaptınız?
Oğuz : Orasını anlatamam bahar hanım şimdi sen Eylül'e anlatırsın.
Bahar : Sahi o nerde?
Oğuz : Şuan büyük ihtimalle oraya gidiyordur.
Bahar : ay inşallah.
...............
Eylül : Ali Asaf neresi dediğin yer ya?
Ali Asaf : Hayatım neredesin sen şuan?
Eylül : Bilmiyorum ki etrafta çalı çırpı bir de göl var ve bir kaç ev
Ali Asaf : Evet doğru işte o evleri geçtiğinde evlerin karşısında solunda bir bahçe var.
Eylül : Ehh evet gördüm.
Ali Asaf : Gir oraya
Eylül : Tamam. Neler çeviriyorsun sen hayırlısı artık.
Ali Asaf : Hayır hayır! Hadi bekliyorum
Eylül arabayı durdurdu. Bahçe kapısını açtı etrafı küçük küçük notlarla doluydu.
Eylül : İnanmıyorum sana Ali Asaf!
Eylül tek tek notları okudu.
- Bir ömür boyu mutluluğa
- acısıyla
- Tatlısıyla
- Bazen de küslükleriyle
- Sevgi dolu anlarıyla
- iyi gününde de
- kötü gününde de yanında olmakla
- Bana her zaman
- O mavi gözlerinle bakmanla
- Diğer yarımım olmakla
- Bir yastıkta
Eylül tüm notları okurken gözleri dolmuştu. Not bitmişti. Kağıtların arkasında Ali Asaf'ı gördü. Ona gözü dolmuş şekilde bakıyordu Ali Asaf. Derin bir nefes aldı ve söze girdi
Ali Asaf : BERABER YAŞLANMAYA VAR MISIN?
Eylül güldü. Ali Asaf ona umutlu şekilde bakıyordu ondan bir cevap bekliyordu. Eylül ona baktı aniden Ali Asaf'ın kollarına atladı.
EYLÜL : EVET... EVET.
Ali Asaf'ın gözlerinden yaşlar akmaya başladı kahkaha attı. İkisi beraber o gözleri yaşlı şekilde ağlıyordu.
Eylül'den
Hayatımın en güzel anıydı bu sevdiğim adamdan aşık olduğum adamdan beraber yaşlanma teklifi. Kalbimin tümüyle ona evet dedim. O benim diğer yarımım ruh eşimdi.
Ali Asaf : Bizi biz yapan sevgimiz sevgilim. Ve bu hiç bitmesin.
Eylül Ali Asafa göz yaşlarıyla bakıyordu. Ali Asaf baş parmağıyla eylülün göz yaşlarını sildi. Önüne gelen saçını kulağının arkasına koydu. Eylülün yüzünü iki eliyle tuttu. Nazikçe dudaklarını öptü.
Eylül : Daha fazlası nasıl olur bilmiyorum ama her geçen gün daha çok seviyorum seni
Ali Asaf : Bende en az senin kadar.
Sarıldılar iki aşıklar. Ali Asaf eylülün elini sıkıca tuttu ve işte sıcak yuvalarının kapısını ilk defa açtılar.
Ali Asaf : Evimiz. Bak bahçeler, ağaçlar tam istediğimiz gibi huzur, aşk
Eylül : Çok çok mutlu ettin beni Ali Asaf... Çok güzel burası.
Ali Asaf : Gel yukarı çıkalım.
Elini tuttu ve yukarı çıktılar yatak odası ve çocuk odaları vardı. Önce yatak odasına girdiler. Eylül odaya baktı. Ali Asaf da kapının önünde ellerini bağdaş kurmuş onu izliyordu.
Eylül : Sana inanmıyorum nerden geldi bunlar aklına
Ali Asaf : Ee bir ali Asaf
Eylül sözünü kesti
Eylül : Denizoğlu olmak kolay değil.
İkiside güldüler.
Ali Asaf : Denizoğlu Ailesi olmak da çok güzel! Bak gel çocuklarımızın odası
Eylül : Yalnız 2 oda var ikisinde de 2 yatak sen ciddisin yanş sürü gibii aile olmakda
Ali Asaf : Bunun şakası mı olur hayatım. Yıllardır bunun hayalini kuruyorum. Etrafta minik minik ali Asaflar Eylüller ya bak bir düşün
HAYALİ
Junior Denizoğlu : Anneeee! Babaaaa! 2.junior Denizoğlu : Babaaaa! Anneeee
3.Junior Denizoğlu : Anneeee!!
4.junior Denizoğlu : AA aaaa aaaa!
Ali Asaf : Hayatım çocuklar çağırıyor
Eylül : Ali Asaf yemeği bırakamam.
Ali Asaf : Ben nasıl ilgileneyim hepsiyle!
Eylül : İstemeden önce düşünseydin!
Ali Asaf : Eylül hayatım gel!
Odaya çıkarlar.
Ali Asaf : Oğlum naptınız? Hayır babacım bırak onu pis o pis
Eylül : Annecim bune böyle ne yedin de sen böyle oldun!
Ali Asaf : Junior Denizoğlu kızıyorum ama in boynumdan. Sen de uslu dur (iki kişiyi idare ediyor)
Eylül : Oğlum nereye dur. Ali Asaf çocuk gidiyor!!
Şimdi
Ali Asaf ve Eylül birbirlerine korkmuş şekilde baktılar.
Eylül : Ali Asaf saçmalama emin misin!?
Ali Asaf : E-Ee bu kararı biz bir tekrardan düşünelim hayatım.
