Damn you, Damian! You piece of shit.. a hot one at that.Isang mainit na kamay ang yumakap sa braso ko. Magaan ang kilos niya pero isang hila lang ay napaharap na ako sa kaniya. His eyes were full of unknown emotions, like a strange tide in the ocean. His lips were pursed in a thin line, but the forrowed in between his thick well-aligned brows na mahihiya ang mga beauty guru's told me that he's pissed, damned pissed.
'No more running away, baby.' He said in a husky voice, I could die right now.
After a hard swallow, I smirked at him and traced the sharp line of his jaw. 'That wasn't running away, that's playing araw.. daddy.' I chuckled and praised myself for having the guts and the ass to fool around with this man.
Ang gaga mo lang, Valentina!
Kung kanina hindi ko mabasa ang emosyon sa mata niya, ngayon naman ay kitang-kita ito. He's pissed, but half of it shows amusement. Like I'm a new thing he want's to learn and try.
Pero lahat ng iyon ay nawala. Napalitan ng seryosong tingin na nagpawala ng naglalarong ngisi sa labi ko. Ung mga titig niya, it's bussiness-like. I'm his employee and he's my boss. And that thought pissed me to the bones!
'Let's talk, this will be a quick one.' Seryosong sabi niya at marahan akong hinila papasok sa loob ng kotse niya. Nang maka-upo na ako ay umikot siya't naupo ss driver's seat.
'Go back to our company.' Agad niyang saad pagkasara ng pinto.
Agad naman akong umiling sa kaniya. 'I can't do that.' Halos natatawa kong sagot sa kaniya. Anong akala niya? Pagkatapos akong sisantihin ng kuya niya babalik pa ako doon? No! Wala naman na akong gagawin doon.
'And why is that? Hmmm?' Nanghahamong tanong niya pa at bumaling sa akin.
'Dahil ayoko.' Tipid kong sagot sa tanong niya. Ayokong malaman niyang magtatrabaho ako kay Baltimore. Something told me that I shouldn't.
'Why?' Tanong niya ulit.
'Kasi ayoko nga!' Agaran kong sagot.
'Why do you not want to? There's always a particular reason for rejecting something.' Sagot niya.
'No, mister. Hindi lahat ng bagay kailangan ng dahilan. Maybe I just hate you, kaya ayoko.' Walang prenong sagot ko.
Saglit siyang natahimik at parang tinatantya ang sinabi ko. Pagkatapos ay dahan-dahan siyang tumango.
'There.. that's your reason.' Malamig na sagot niya at saka humarap sa kalsada.
May kung ano sa loob ko na namatay nang makita ang reaksyon niya. Malamig at tila walang pakialam. Pilit ko iyong isinantabi.
'N-no.. t-that's not what I-I..'
Stupid! Ang stupida mo, Valentina! Nasabi mona babawiin mopa.
'Wear you belt, ihahatid na kita.' Tanging sagot niya na parang hindi narinig ang pagbawi ng sinabi ko.
'I have a c-car.' I reasoned out.
'Nevertheless, I'll still drive you.' Sagot niya nang may awtoridad at pinal.
Napanguso nalang ako at parang aso ba sumunod sa utos ng amo, my heart throwing a party inside.
'Where's your destination?' Tanong niya habang ma-angas na minaniobra ang sasakyan na parang isang action movie.
'S-sa Joy Company.' Maliit at mahina kong sagot.