Κεφάλαιο 8

1.5K 137 3
                                    

Εγώ κοκάλωσα στην θέση μου . Ξαφνικά τα βλεματα μας συναντιούνται. Μολις συνειδητοποιησε οτι τον κοιταγα σταματησε να πιανει και να φιλαει την κοπελα μπροστα του. Εγώ πηγα γρηγορα εκει που βρισκονταν οι αλλοι. Νομίζω εκεινος αρχικά πήγε να με ακολουθήσει αλλα με εχασε το πλήθος.

"Ωωω η καημενη η κοπελα. Την παρατησε μονη της. Μα τι τρόποι είναι αυτοί" λεω ειρωνικά στον εαυτο μου ενω τις σαρκαστικες σκεψεις μου διακοπτει ο Στεφανος.
(Στεφανος, Νίκος, Γιωργος ειναι τα 3 αγορια της παρεας, σε περιπτωση που δεν το θυμαστε )

Στέφανος:- "Εσύ θες τιποτα να πιεις;"

Εγω χωρις δευτερη σκεψη, μεσα στα νευρα μου του ζηταω απλα να μου φερει κατι δυνατό. Γιατί με ενόχλησε τόσο που τον ειδα με την άλλη. Ισως απλα περιμενα μια φορά να γνωρισω ενα αγόρι που δεν θα αποδειχθει ιδιος με ολους του άλλους.

Ειχαμε πιει ολοι αρκετά όταν ο Νίκος εκεί που χορεύαμε αρχισε να με φιλαει.
Ελίνα- "Τι στο καλό κάνεις;" λεω και του χώνω ένα χαστούκι.

Όμως εκείνη τη στιγμή έρχεται μια τρομερη ιδεα στο θολωμενο μου μυαλό.
Αρχίζω και φιλάω και εγώ τον Νίκο ενω χορευουμαι κολλημενοι ο ένας στον άλλον.
Ολη αυτή την ώρα ρίχνω κλεφτες ματιες στον τύπο που κάθετε αρκετά πιο μακριά και μας κοιτάει. Ειναι ο Αγγελος. Ένας απίστευτα σεξι θυμωμενος Άγγελος. Μ'αρεσει που τον εχω εξοργίσει. Ενώ κάνουμε αργές στροφες με τον Νίκο εγώ συνεχώς κοιτάω τον Άγγελο. Εκείνος είναι ετοιμος να εκραγει. Φαίνεται στις εκφρασεις του. Τον βλέπω που σηκώνεται και πάει προς την έξοδο. Τώρα;;

Ζητάω συγγνωμη απο τον Νίκο και του λέω πως θα παω να παρω ενα ακόμα ποτό. Εκείνος είναι αρκετα λιώμα ηδη, για να προσφερθει να πάει εκείνος αντι να παω εγω, κάτι που φυσικά με συμφέρει.

"Συγγνωμη", "Με συγχωρειται!", "Εμ.. συγγνωμη, να περάσω;". Ο κόσμος ηταν ακόμη πολύς και δυσκολευτηκα αρκετά μέχρι να φτάσω στην πόρτα την εξόδου.

Το ειχα παρατραβηξει και για κάποιο λόγο ήθελα απεγνωσμένα να του μηλησω πριν φυγει. Έξω ψιχάλιζε...ο καλοκαιρινός ουρανός είχε μετατραπει σε φθεινωπορινό, και μου συμπαραστεκόταν. Το γεματο φεγγάρι δεν κρυβόταν απο τα συννεφα και κυριαρχουσε στον ουρανο.

Και καθως, παρ'όλη την προσπαθεια μου να βρω τον Αγγελο δεν τον εβλεπα πουθενά, αρχιζα να αναρωτιεμαι μηπως εκεινος κυριαρχουσε στην καρδια μου.

°•Το στοίχημα της καρδιάς μου•°Where stories live. Discover now