°•Το στοίχημα της καρδιάς μου•°

Κεφάλαιο 5

Το επόμενο πρωί ξυπνησα πριν απο την Ελπίδα. Πήγα κάτω και η μητέρα της μας είχε ετοιμάσει πρωινό. Εγω την χαιρέτησα και απ'ότι καταλαβα δεν την ξυπνησαμε χθες βραδυ.

Υστερα απο λιγο κατεβηκε κάτω και η Ελπίδα, η οποια φαινοταν ακομα χαλια απο χθές. Δεν της είπα τίποτα σχετικο γιατι ηταν μπροστα η μητερα της. Αφου φαγαμε πρωινο ανεβηκαμε παλι στο δωμάτιό της.

Της τα είπα όλα και μιλαγαμε για αρκετή ώρα για το πώς περάσαμε χθες και τι έγινε.

Ελπι: "Ρε με τα παιδια είπαμε αυριο το βραδακι να παμε σε ενα καινουριο club, εμφανίζονται και διάφοροι τραγουδηστες live. Ειναι τα εγκαινια. Θα εχει πλάκα"

Ελίνα: "Βλακα χθες ειχες γινει χάλια. Θα ξαναβγεις;"

Ελπι: "ΞαναβγΟΥΜΕ. Ελαααα..."

Ελίνα: " Δεν υπάρχει περίπτωση!"

Ελπι: "Μου ειπες να σε βοηθησω στο να αρχισεις να ζεις την καθε στιγμη και αυτο θα κανω! Και σιγα μην μενουμε σπιτι ολη μερα. Καλοκαιριιι Ελίνα!"

Όπως καταλαβατε δεν θα γλύτωνα. Βεβαια δεν ξέρει οτι αν μου ελεγε να ξαναπαμε εκει που ειχαμε παει εχθες θα ξαναπηγαινα, μονο και μονο για την περιπτωση που θα ηταν εκει ο Αγγελος. Και ναι... δεν μπορω να σταματησω να τον σκευτομαι... δεν ξέρω γιατί. Απο τις σκεψεις μου με βγαζει η φωνή της Ελπίδας.

Έλπι-"Καλέ χαζεψες; ουυυυουυυ καλεε.", εκανε κουνοντας το χερι της μπροστα απο το προσωπο μου.

Ελίνα-"Δεν μπορει να αφερεθεί για λιγο ενας ανθρωπος, αμέσως να τον φας"

Έλπι-"Δεν τρωω ανθρωπους χαζο."

Ελίνα-" Μισό μισο να αρχισω να ψαχνω για το αστειο"

Αρχισαμε και λεγαμε χαζομαρες και γελαγαμε μονες μας. Βασικα ξέρετε πως είναι, η μια χαζομαρα φερνει την αλλη.

Μεχρι που ξαφνικά χτυπαει το κινητό μου.

"Ελα μαμακααα!! Τι κάνεις; Καλημερα!", προσπαθω να την καλοπιασω. Δεν της ειπα οτι θα κοιμηθω στην Ελπιδα.

Μαμά: "Καλημέρα. Και μην νομιζεις οτι δεν καταλαβα οτι δεν κοιμηθηκες σπιτι."

Ελίνα- "Ελα μωρε μανουλα, εδω ηταν χαλια η Ελπι και με παρακάλεσε να κοιμηθω μαζι της. Να σε επερνα τηλεφωνο το βραδυ να σε ξυπνήσω; Δεν θα ηταν σωστο"

Μαμά- "Μην σχολιάσω τωρα τι είναι σωστό και τι όχι. Αλλα τέλος πάντων. Αμα ειναι για την κολλητη σου ενταξει, αλλα αφηνε και εσυ παιδι μου κανενα μηνυμα!"

Μιλησαμε αλλο λιγο και μετα κλεισαμε. Θα πήγαινε μέχρι το Super Market να επερνα 2-3 πραγματα που μου ζητησε και θα γυρναγα στο σπιτι μου. Σαββατο σήμερα. Καθε Σαββατο τρώμε όλοι μαζί.

Αφου φορεσα ενα αθλητικο σορτσακι και ενα απλο ροζ μπλουζακι της Ελπίδας, την χαιρετησα, ευχαριστησα την μητερα της για το πρωινό και μετα απο 10 λεπτα βρισκομουν στο super market.

Απο τον δρόμο προς το σπίτι μου πήρα και εναν καφε.

Εκει που περπαταγα στο πεζοδρόμιο ακούω τον ήχω κλισης μου. "Ποιος με θέλει πάλι;" λεω, πιο πολυ στον εαυτο μου. Απο την μια ειχε τις τσαντες απο την αλλη τον καφέ και μαντεψτε που ήταν το κινητο.. μεσα σε μία απο τις 3 τσάντες που κρατούσα. Μάλισταα... πολύ ωραια! Αρχισα να ψαχνω τις τσαντες για το κινητο μου αλλα δεν προσεξα και έπεσα πάνω σε κάποιον.

_______________

Βάζω γρήγορα τις συνέχιες, ελπιζω να μην έχετε παράπονο <3

Και το επόμενο, το βράδυ ;)