°•Το στοίχημα της καρδιάς μου•°

Κεφάλαιο 15

Τον πλησιασα και τον αγκάλιασα. Μονο στο άγκιγμα του ένιωσα την καρδια μου να σκυρτάει.

Ε- "Χάθηκες", χαμογελαω αλλά θα μπορουσε να πει κανεις πως με ειχε στεναχωρησει το γεγονός οτι δεν εμφανιστηκε τις τελευτες μέρες.

Α- "Ναι, εχεις δίκιο. Συγγνωμη. Απλά..."

Εγω τον διεκοψα βγάζοντάς τον απο την δύσκολη και του προτινα να βγουμε το βραδυ.

Πρωτη φορα εκανα εγω το 'πρωτο βημα'.

Εκεινος συμφωνησε. Ειχαμε το πρώτο μας ραντεβού, στις 7 το απογευμα.

Θα πηγαιναμε cinema, και μετα φανταζομαι θα τσιμπαγαμε κάτι.

Ήρθε στην ωρα του. Φορουσε μια τζιν βερμουδα και ενα χρωματιστό T-Shirt. Εγω ενα σορτακι με σκισηματα και μια ριχτη μαυρη μπλουζα.

Πήγαμε με τα πόδια στο θερινό σινεμα που λειτουργούσε ο δήμος της περιοχης. Θα βλέπαμε το 'Amazing Spiderman 2'.

Καθώς παρακολουθουσαμε την ταινια υπηρχαν στιγμές που κρατιομασταν χέρι-χερι, άλλες απλά εγερνα πάνω του και άλλες που σχολιάζαμε την ταινια και γελαγαμε.

Μετά πήγαμε σε ένα fast food και πήραμε κάτι να φάμε στο χέρι. Περπατήσαμε μέχρι την πλατία, καναμε βολτα και γελαγαμε συνεχεια. Οταν πλέον το φεγγάρι είχε ανέβει ψηλά στον ουρανό και ηταν αργά, με γυρισε σπιτι μου.

Πριν φύγω με φίλησε. Εγώ ανταποκρίθηκα στο φιλί του. Ήταν ενα απλό φιλί, αλλα καταφερε και ξυπνησε πολλά πράγματα μέσα μου.

Τον καληνύχτησα και μπήκα μέσα στο σπίτι. Εκανα ενα γρηγορο ντουζ και εβαλα τις πιτζαμες μου. Κοιμηθηκα σχεδόν αμέσως. Ο υπνος μου ήταν ήρεμος.

Μολις ξύπνησα. Η ώρα είναι εντεκάμιση. Ο ήλιος έλαμπε, το καλοκαιρι ήταν ξεκάθαρα παρόν. Και η διάθεση μου ήταν στα ύψη και εκανε παρεα με τον ήλιο. Όχι μόνο εξαιτιας αυτών που έγιναν χθές, αλλά και γιατί....