°•Το στοίχημα της καρδιάς μου•°

Κεφάλαιο 28

"Δεν θα αρχίσω με προσφώνηση αυτή την φορά. Απλά θέλω να γράψω τις σκέψεις μου. Αύριο θα βρεθώ για τελευταια φορά με τον Άγγελο πριν φύγω. Σίγουρα έχω μεγαλοποιησει το όλο θέμα των διακοπών, απλά...θέλω να είμαι κοντά του όσο περισσότερο γίνεται.

Όταν θέλεις εναν άνθρωπο έτσι γίνεται. Θες να εισαι συνέχεια δίπλα του, και παραπονιέσαι όταν δεν μπορείς και του γκρινιάζεις όταν είστε μαζί για βλακείες και εκείνος σε φιλάει για να σταματήσεις. Και σε έχει στην αγκαλιά του και ξεχνας τον υπολοιπο κόσμο γύρω και σου λείπει ακόμα και αν πριν λίγες ώρες ήσασταν μαζί. Και θες να μιλάς μαζι του πριν κοιμηθεις γιατί ξέρεις οτι έτσι θα τον ονειρευτείς, αλλά και όταν ξυπνήσεις, εστω για να μάθεις αν κοιμηθηκε καλα. Και οταν ξυπνάει πρώτος και σου στέλνει καλημέρα, οταν το βλέπεις ξέρεις πως σε σκεφτεται και δεν σε ξεχνάει και εχεις ολη μέρα ενα τεράστιο χαμόγελο. Και θες να του λες οτι τον αγαπάς συνέχεια επειδη φοβάσε μήπως το ξεχάσει αλλά και γιατί οταν σου λέει οτι εκείνος σε αγαπάει περισσότερο οι χτύποι της καρδιάς σου επιταχυνουν. Και...και...και....

Και ειναι ωραια όλα αυτά αλλά πολλές φορες αναρωτιέμαι πως νιωθει εκείνος απο την πλευρά του. Ειναι καλός και γλυκός και προσπαθεί να με κάνει χαρούμενη και σίγουρα αυτο σημαίνει πολλά αλλά ειναι στιγμές που με μπερδεύει τόσο πολυ....

Ανακάλυψα οτι καθε σχεση ειναι κατι καινουριο. Σίγουρα αν τα είχες στο παρελθός με άλλους, ξέρεις κάποια πράγματα, αλλά εγω νιωθω οτι δεν ξέρω τίποτα. Να το! Πάλι σκεφτομαι υπερβολικά. Άντε πάλι...

Αντίο"

Τα πράγματα που έγραψα δεν είχανε κάποιο ιδιαίτερξ νοημα. Αλλα ένιωσα καλύτερα που τα εβγαλα απο το μυαλό μου.

Μετά κάθησα και προσπάθησα να γράψω κανα στιχάκι. Το έκανα παλιότερα όταν δεν είχα κάτι άλλο να κάνω. Φαινεται σήμερα δεν εχω εμπνευση. Το καλύτερο που εφτιαξα ήταν αυτο:
<Μες στο χαρτί τις σκεψεις μου θελω να αποτυπωσω,
για πραγματα που προσφατα ετυχε να βιωσω.
Φοβαμαι ομως φιλε μου κουραστική μην γινω,
αντε λοιπόν σε χαιρετώ και φεύγω για Πεκίνο.>

Ναι... Ηταν φανερό οτι δεν μπορούσα να βρώ κάποιο φυσιολογικό τέλος. Οι χαζομαρες που έγραφα πάντως, μου έφτιαξαν την διάθεση.

Την υπολοιπη ημερα την περασα με τους γονεις μου φτιαχνοντας βαλίτσες, βλεποντας τηλεοραση ή συζητοντας μαζι τους, ενώ είχα πάντα το κινητό μαζί μου σε περίπτωση που έστελνε κάτι ο Άγγελος.

________
Συγγνωμη που είναι μικρό. Το Σαββατο φεύγω για Κρήτη και θα ανεβάσω ένα μεγάλο κεφάλαιο όσο θα είμαι στο πλοίο.
Επιπλεόν όποιος θέλει ας ρειξει μια ματιά σε μια άλλη ιστορία που ξεκίνησα.