CİNE AŞIK

12.BÖLÜM

           -Ben de sen seviyorum. Ama senden beni anlamanı beklemiyorum. Anlaman imkansız Baran. Bu nedenle sana kızmıyorum.

             Yüzüme yediğim tokatların etkisi hala etkisini sürdürüyordu. Baran'dan ilk defa tokat yemiştim ve bu çok koyuyordu. Ağlamak istiyordum adeta. Evden çıktım ve parka gittim. Ne yapmam gerekiyor, Burkan ile birlikte gitmeli miyim?

***

        Bir türlü uyuyamıyordum. Herkes uyumuştu. Dicle'nin de keyfi yerinde gibiydi, o da uyuyordu. Daha fazla dayanamadım ve yataktan kalktım. Salona gidince Burkan' ın orada olduğunu gördüm. Çok şaşırmıştım çünkü gelmesini beklemiyordum. Yanına yaklaştım ve karşısına geçip oturdum. Ellerimi yüzüne doğru uzattım. Ellerim yüzüne yaklaştıkça titremeye başladım. Bir anda gelen sesle iyice irkildim ve ellerimi geri çektim. Sesin geldiği yöne dönünce  dayımın geldiğini gördüm. Hemen Burkan' a döndüm. Orada duruyordu. Dayım da baktığım yöne döndü. Fakat tepki vermeyerek biraz şaşkın biraz endişeli bir tavırla sordu:

- Neye bakıyorsun Bade? Orada bir şey mi var?

- Hayır dayı ne alaka, ne olabilir ki?

-Tamam. Ben de su içmeye kalkmıştım.

                     Koltukların arkasından dolaşarak mutfağa geçti. Musluk açılınca hemen Burkan 'a döndüm:

-Neden buradasın sen?

-Kararını öğrenmeye geldim.

-Hadi sen de uyu artık Bade. Saat çok geç oldu.

-Tamam dayı. 

Dayım gidince konuşmaya devam ettim:

-Neden böyle bir şey yapıyorsun? Nasıl bir çıkar bu? Neden babama gittin?

-Sen tek çıkarım oluyorsun.

-Sana neden güveneyim? Ya da nasıl güveneyim?

- Ben insan değilim. Cinim ve Müslümanım. Yalan söylemediğimi ben ve Allah biliyor. Seni zorlayacak değilim ama bu peşini bırakacağım anlamına gelmez.

-Tamam.

-Nasıl yani, cevabın bu mu? Kabul mü ediyorsun?

-Evet, kabul ediyorum diyelim sonra ne olacak?

-Seninle evleneceğim.

-Neden?

-Seni seviyorum çünkü, sana talibim.

-Tamam kabul ediyorum o zaman.

-Gerçekten mi? Sözüne güvenebilir miyim?

-Yalan söylemediğimi ben ve Allah biliyor. Seni zorlayacak değilim... Bana güvenmen konusunda yani.

-Yarın gece seni almaya geleceğim.

            Gitti işte. Yanlış mı yaptım diye düşünmeden edemiyordum. Fakat yanlış yapmadığımı biliyordum. Odama gittim. Dicle'ye baktım. Dicle'nin yanına eğilip sure okumaya başladım. Odadaki kasvet beni adeta boğuyordu. Gözlerimden yaşlar gelmeye başladı. Ben okudukça odanın kasveti azalıyordu. Az sonra Dicle uyandı. Doğruldu ve bana sarıldı. ''İkinci kez beni kurtardın.'' dedi.

-Tamam dua oku ve uyu şimdi gittiler.

-Nasıl burada mıydılar?

-Evet hadi uyu artık!

          Başını yastığa koydu ve gözlerini kapatıp uyumaya çalıştı. Ben de aynı şeyi yaptım ve uyumak için çaba sarf ettim.

***