ephemeral

12

PJY.

bakit habang tumatagal, mas lumalalim yung pagtingin ko sayo? bakit mas napamamahal ka sakin? ano bang pinakain mo sakin at nagiging ganito ako? dahil ba ito sa mga ginagawa't sinasabi mo sakin? peste ka j-

"hey, are you with me?" tanong ni jungwoo na nagpagising saakin sa katotohanan.

katotohanan na hindi ka talaga niya mahal, at kailanman di niya kayang mahalin, de joke, wag kang iiyak, ayos lang yan.

nandito kami ngayon ni jungwoo sa library para mag review sa darating na exams, diba? mag-exam muna kami bago mag prom. napakagaling. pero okay na yun, at least wala nang iniisip habang nag po-prom.

"tss, lumulutang nanaman isip mo," biro niya sakin. "wag mo kasi masyadong isipin, mahal ka nun," ngiti niya sakin.

tae, kahit ganoon lang yung sinasabi niya kinikilig ako, may naiimagine pa ako, ano bang pinakain mo sakin? pero sana nga, sana nga mahal ako nun.

"bakit nga pala ganoon mo lang ako tinanong, eh diba?" incomplete niyang tanong pero alam ko na ang tinutukoy niya.

"wala lang, di rin naman kasi effective eh," sabi ko, "sorry ha? nadadamay ka pa sa pagka desperate ko," paghihingi ko sakanya ng despensa.

"don't call yourself desperate, you're just in love kaya mo nagagawa yan," ngiti niya sakin, ulit. "just always remember na nandito lang ako parati para tumulong,"

magsasalita pa sana siya nang mag ring ang cellphone niya. nag flash naman ang pangalsn ng babaeng pinakamamahal niya, ang kaniyang girlfriend.

"hello, jianne?" pagsagot ni Jungwoo oppa sa telepono niya. "oo, susunduin kita mamaya, we still have dinner at amare right?" sabi niya, kung nagtataka kayo paano sila naguusap sa loob ng library, yun ay dahil bumubulong lanh si jungwoo kay jianne.

"yes, pizza rolls, ypur favorite," ani niya at ngumingiti pa habang nakatibgin sa kisame na parang iniimahe na ang mangyayari mamaya sa kanilang pagkain. "ikay, bye, love you, yes, take care, kain ka na, yes, bye na, love you too," mahabang paalaman nila sa isa't isa. "i'm sorry, you need to hear... those .." nahihiya niyang sabi.

"okay lang, sanay na ako haha," sabi ko sakanya na siyang totoo naman, dahil halos magmula noong magkakilala kami't magsama sa plano ko'ng 'to ay ganoon na ang naririnig ko halos araw araw. minsan nga ay hinahanap-hanap ko ang usapan nila sa tuwing di ko sila marinig mag usap sa isang araw.

nagtataka siguro kayo kung anong plano ang tinutukoy ko ano? well, then, stay tuned keep on reading. mala hannah baker lang ako, kung siya keep on listening, ako keep on reading, because you're about to know the story of my plan.

•••

kakalipat ko lang sa school na 'to. obviously, transferred ako. sabi kasi ni mama, dito rin nag aaral yung pinsan ko na si jisung. sana nga magkaklase kami. kasi kung hindi, baka maiyak nalang ako sa sulok.

kaso, hindi rin naman kami close nun. ang tagal kaya naming nakatira ni mama sa ibang city. bata palang kami nung huli kong makita si jisung. hays, sana naman mabait parin yun.

"uy!" panggugulat saakin ng isang babaeng nag aaral dito, maliit lang siya, mas maliit siya sakin. "i guess you're new here, i'm eunji," sabi niya at inilahad ang kamay niya.

"jiyeon," sabi ko't hinawakan ang kamay niya. pagkabitaw namin ng kamay ng isa't isa'y tinanong ko siya.

"school grade mo? and track. if ever, and also section?" sabi ko'ng may kasamang pag babakasakali na ka grade, track at section ko siya.