Gay Soul

Chapter 28 : Secret

Nalalapit na ang mga huling chapters ng buhay ni Betty.

Betty (BERTO) POV

"Ikaw si Yaya Puring?" tanong ko habang nasa Dining Room at naka-upo sa chair.

"Yes, my dear. Balita ko may amnesia ka. That's why I understand you." sagot niya.

Aba ang sosyal niya to be my Yaya. Kulang nalang huwag niyang hawakan ang tasa ng kape, sa sobrang pilantik ng kamay niya. Idagdag mo pa ang signatured dress at bag niya. Bilib di ako dahil nakaheels pa kahit tanders na.

"That's true. Tanong ko lang you look mayaman to be my katulong?" 

Napangiti si Yaya Puring at ibinaba ang cup sa lamesa. "Naku, Betty. Ikaw ang nagpadala sa akin sa US, binigyan mo ako ng malaking salapi for me to leave. Ewan ko ba? After ng Car Accident niyo, you change a lot." nasayt ko ang munting lungkot sa facez niya.

Naawa ako dahil nakatikim din siya ng evilness ni OLDBETTY, so as usual, hihingi me ng forgive ness.

"Realness? Please forgive me, Baka natanggala ng turnilyo ko dahil sa accident noon, kaya nagmamaldita ako. You can stay here, then bonding tayo."  masaya kong sabi.

Tumayo si Yaya Puring. "Thank you Betty."  niyakap niya me "Just call me Purry, iyon na kasi ang name ko ngayon." bulong niya.

Wow Purry na ang namesung! Naglevel up!

----

"Makakalakad pa me?" nashaklar ako sa ibinalita ni Pedro sa akin. Halos mapajump ako.

Thank God akala ko magiging lumpo na me forever. Magagamit ko na again ang heels ko na !0 inches. Bongga! Buti nalang at napadaan si Doc sa balurr at chinika siya ni Pedro.

"Oo, walang halong echos! Magagamit mo na ulit ang paa mo." malanding sabi ni Pedro at halatang pilit ang beki words niya. Eww sasabunutan ko ang patilya niya kapag beki siya.

"Itigil mo nga yan! Hindi nakakatuwa!" pagmamaasim ko habang nakahiga sa bed.

Natawa si Pedro at himiga sa tabi ko. "Bakit ayaw mo bang naging bakla ako?" biro niya.

Nakakaloka nahawa na ata sa kakasama sa akin noon. 

"Ayaw!" niyakap ko siya sa braso at umupyop doon. Ang sarap ng feeling na nagagawa ko na ito ng walang halong takot. Dati panakaw nasandali lang ang kaya ko noong si Berto pa me. But now.....

"Alam mo hindi ako natuwa nung ibinalita ng doktor na makalalakad ka na." seryoso niyang sabi.

Ano daw? Anong bet niya ung tipong gumagapang lang me? Kaloka ka!

"Bakit?"

"Kasi natatakot ako na mawala ka sa tabi ko. Kapag naka-upo ka sa wheel chair, nababantayan kita at naaalagaan." Humarap siya sa facez ko at mukhang walang halong echos. Nakaramdam ako ng kilig at feeling ko namumulang kamatis na ang facez ko. May point siya.

"Ah ganun? Pwede mo akong alagaan at bantayan kahit anong oras mo gusto. Magtabi tayo sa pagtulog, sabay tayo kumain at maligo na rin!" malandi kong sabi. sana pumayag si Papa Pedro. Nilulubos ko lang ung moment na sinimulan niya.

Nilapit ni Pedro ang facez niya ng sagad. "Gaga! imbyerna ka Ateng. Gogora na me a room ko." tumayo siya at pakendeng kendeng na lumabas ng kwarto. Nakakainis, inaasar niya ako dahil knows niya na ayw kong nagbebekihan siya. Gusto kong mapektusan si Pedro sa sa sa EWAN!

Naiwan tuloy akong mag-isa sa room at medyo nabored ang ganda ko. Kaya kinuha ko sa drawer na nasa gilid ng kama ko ang diary ni Betty. Masarap basahin ang chismis about sa teenage love niya.  Pinagdikit ko na ang magkahating diary nang biglang may napansin akong kakaiba sa gilid.

"BELLA LOPEZ" sino 'yun?

Iyan ung nabuong name sa gilid ng diary. I don't know kung nickname ito ni Betty o bunga lang ng kalandian niya. Pero hindi ako nagkakamali sa nabasa ko. So itutulog ko nalang ang boredom ko nang bigalng nag=open ang door.

Si Yaya Puring iyon with her white night gown. Pasosyal ako nakapajama lang! At least may makakachikahan ako.

"What brings you here?" tanong ko then umupo siya sa tabi ko.

"Betty, may ibibigay ako sa'yo. I know na kinalimutan mo na ito but I think this is the right time para ibigay ito." Iniabot niya sa akin ang Door key na may pink keychain. Para saan kaya ito? 

"Bibigyan mo ba me ng baluur? If ever okay na me sa haus ko." 

"Gaga! iyan ng susi dun sa Pink dorr sa dulo ng pasilyo!"  sigaw niya sabay tapik sa noo ko.

Feeling close? Nasa kanya ang Key but why?

"Paano po napunta sa inyo toh?" 

"Ibinigay mo 'yan sa akin bago umalis papunta ng US. Alam mo sa lahat ng tao sa mundo, ako ang nakakakilala sa'yo ng husto. Kaya hindi mo maitatago sa akin ang ginawa mo noon, pero may amnesia ka kaya ibinalik ko na." serious look niya tapos walang paalam na lumabas ng kwarto.

Ano daw? Infairness may pagkabastos siya, hindi man lang nilock ang door ko.

Pero ano ang secret behind that pink door?