Finding Narcissus

Chapter 4

Chapter 4
Knight

Kasalukuyan akong nakatingala sa kisame ng aking kwarto habang pilit na iniintindi ang lahat ng nangyayari. Kasalanan ko kaya lahat ng ito o sadyang nagkataon lang na sa akin naitapon lahat ng sisi?

Simula sa byahe, hindi padin matahimik ang aking pag-iisip, simula kasi nang makarating sa aming lahat ang banta kay Ira ay nagmadali na kaming umalis sa Mt.Décés.

Akala ko naka public yung privacy nung picture pero tagged lang ang nakalagay it seems like the tag was only intended for us to see and it's a little sort of relief dahil kami lang ang makakaalam nung mga bagay na nangyari habang nasa field trip kami at walang sinomang mapapahiya.

"Why is this happening to us? What did I've done wrong?" I asked to myself followed by a very deep sigh.

Three knocks at my door captured my attention,
"Bukas yan, pasok." Pagbibigay awtoridad ko sabay upo sa aking kama.

Pagkabukas ng pinto, bumungad kaagad sa aking harapan ang aming maid na si Risa.

"Ma'am, May bisita po kayo sa labas, Carl daw po ang pangalan." Pagpapaalam ni Risa.

"Paakyatin mo nalang dito medyo masama pakiramdam ko." Tugon ko.

"Masusunod po ma'am." Sagot nya sabay alis sa loob ng aking kwarto upang tawagin siguro ang sinasabi nyang bisita.

Ilang saglit pa ay kumatok na ulit si Risa. Pagkabukas ng pinto, bumungad ang mukha ni Carl sa aking harapan. Unti unti syang lumapit sa aking kinaroroonan at dahan dahang umupo sa aking kama.

"Hi,Shaen are you feeling alright? Narinig kong napaaga daw ang uwi nyo galing sa field trip. Ayos ka lang ba?" Nag aalalang tanong ni Carl.

"I'm fine, medyo napagod lang ng konte. Anyway, napadalaw ka?" I asked.

"Galing kase akong Starbucks kanina, may ka meet akong kliyente. E napadaan ako dito sa bahay nyo kaya naisipan ko nalang ding dumalaw. Aside from gusto kitang kamustahin, namimiss na din kita." He said with full honesty.

"Nga pala,may dinala akong Camembert and Mascarpone Blueberry Cheesecake at vent sized Vanilla Bean Crème ipapadala ko nalang dito sa maid nyo mamaya, I just remembered your favorite pair tuwing pumupunta tayo ng starbucks dati. Bringing back the old days." He said.

Carl Jancent Grimery that's his whole name. He's already 25 years old. Nakapagtapos sya ng Engineering sa school na pinapasukan ko, now after 3years of working hard, isa na sya pinakakilalang Engineer sa buong pinas. At first, I was afraid to give him a chance to court me kase feeling ko, he's too much for me. His manly features are intimidating, it seems like everyone would definitely won't mess with him. His biceps are very evident. His eyes are the most beautiful pair I've ever seen, it's color is ocean blue,nakakalunod ang kanyang mga titig. His Tan skin,perfectly shaped jawlines,perfect nose and a very well shaped body is screaming elegant and danger. His height is only a package. He's sweet and caring, the material boy you'll always dream of having.I wonder why did he chose me gayong madami namang maghahabol na mga babae sa kanya.

"Thank you Carl,Pasensya na kung naabala pa kita gayong di ka naman dapat obligadong mag-alala sa akin." I answered.

Nakokonsensya tuloy ako sa pangbabusted ko sa kanya. Kung alam ko lang na ganung klaseng tao si Narcissus, hindi na sana ako nag abalang tumanggi kay Carl.

"It's okay Shaen. I'm doing this not because I'm obliged. I'm doing this because I want to. Look, you might've ditched me 5damn months til now but still, I have no plans of giving up. Maghihintay padin ako Shaen. Hanggat wala ka pang iba, hihintayin padin kita." He said with a full sincerity evident in his tone.