Draw A Love (Mercadi Series #2)

Kabanata 13

K a b a n a t a 13

Tahimik lamang akong nakatingin sa mahinahong dagat. It's been our fourth day today, hindi man ako makapag swimming dahil may period ako ay hindi ko ininda yun, I want to at least enjoy the beautiful serene place here.

Papalubog na ang araw, and in any time darkness will eat the only light that in here. Everything will be fine Aletha Carmentis, napangiti ako ng makita ko si Ace sa di kalayuan, he was running towards me. Ngumiwi ako, kung hindi mang aasar ang isang ito ay walang maidudulot na maganda ang sasabihin niya. Tsk.

Nang tuluyan na siyang makalapit ay tumayo na ako, kailangan ko naman na din sigurong bumalik sa rest house.

"I've been looking for you, nandito ka lang pala—"

Itinaas ko ang kamay ko para parahimikin siya, maybe this is the right time para gawin ko ang dapat kong gawin diba? Lumunok ako ng sunod sunod at inalala ang lahat ng sinabi sa akin ni Riel, this is all or nothing. I need to figure things out, kailangan niyang malaman para hindi naman niya ako baliwalain pa.

Tila ba nabigla siya sa ginawa ko kaya naman napatigil siya at matiin na tinignan ako, kaya mo ito you can do it! II closed my eyes as I lean closer to him, for a moment I felt like I was in heaven but it suddenly vanished ng maramdaman ko ang pagpigil niya sa gusto kong mangyari, hinawakan niya ang magkabilang braso ko ng mahigpit na napailat ako ng di oras.

"What the hell? Anong binabalak mo?" anas niya, nakakunot ang noo.

Umiwas ako ng tingin at kumawala sa kanyang pagkakahawak. I glanced at him my feelings filled with anger and pain.

"I want to kiss you, Ace" mahina ngunit matigas kong turan.

"Nahihibang ka na ba?" He said as if hindi siya makapaniwala na kaya kong gawin ang bagay na iyon. Umiling ako,

"Hindi pa ba halata Ace? I like you so much, I'm going insane because of you! Gustong gusto kita na mapansin mo ako pero hindi mo magawa, hindi mo manlang ako kayang tignan, as if you disgust me!" I whimpered.

"Naririnig mob a ang mga pinagsasabi mo? We're too young for this! I see you as a sibling Aletha Carmentis, nothing else" he said as if he's apologizing to me.

"No! Kaya hindi mo ako kayang pansinin ay dahil sa babaeng yun! Why did you even love her that much that you can't open you heart to anyone else? Why can't you do that Ace? Why can't you love me?" I pleaded, ramdam ko na ang pamumula ng pisngi at ang pag-init ng mga mata ko.

"This is nothing to do with her!" mariin siyang pumikit, "Carmentis, you can't force someone to love you just because you felt something, love is given freely without any force." Mahinahon ang pagsasalita niya na pilit na pinaiintindi sa akin kung ano man ang punto niya.

"Then can I ask you to give me you love freely?" sarkastiko kong saad. "Kung gusto mo, gagawin mo Ace, but you don't want to give me love because it was for someone else that doesn't feel the same way towards you! Baliw ka sa kanya habang ako naman ay baliw na baliw din sayo!" pasigaw kong saad.

"Carmentis!" He warned.

"No, bata pa nga tayo, but that doesn't me we are forbidden to felt love towards each other, kung ayaw mo sa akin wala akong magagawa dun, fine, but don't expect me to just sit and wait for you to see how much I'm worth to you, kukuhain kita, magiging akin ka din Ace, you will fell in love with me hardly, and when that time happens, you'll plead for my attention!" I said highly.

He just watches me burst out in front of him, "Let's see what you can do then"

Mapait na ngumiti ako sa kanya at mabilis na tinalikuran lamang siya, he was my everything, ginawa ko na ang dapat kong gawin, I may look desperate and a whore in front of him, wala na akong magagawa. Gagawin ko ang lahat just to make him like me and love me.

Sa mura kong edad naramdaman ko nang masaktan at magmahal ng hindi naman ako mahal, naramdaman kong mabalewala at naramdaman kong magpakabaliw dahil lang sa isang taong hindi makita ang halaga at ganda ko. Napahikbi ako ng makapasok na ako sa aking kwarto, mukha akong desperada sa harapan ni Ace, hindi ko na ata siya kayang harapin pa.

Hindi ko na pinigilan pa ang mga luha sa aking mga mata at hinayaan nalamang iyong bumuhos kasabay ng sakit na naramdaman ko. This is what I got for loving him that much.

"Hija, welcome back!" masiglang anas ni Daddy at mabilis na niyakap niya ako. "Mukhang napabalis ang pag-uwi ng baby ko ah?" He smiled.

Tumango lamang ako at ibinalik ang yakap na iginawad niya sa akin. "Yes dad, hindi naman ako nakapag enjoy kaya mas pinili nalang naming umuwi." I said matter of fact.

"Ganun ba? Nagpasundo ka pa sa airport, mukhang ayaw mong kasama ang—"

"Dad, hind yun totoo okay? Pagod ako dad, can I rest for a while?" Tumango naman siya sa akin kaya naman mabilisan din akong dumiretso sa kwarto ko at nagkulong.

I unpack my things, ilan sa mga damit ko ay hindi ko nagamit, saying naman I thought I will be happy. I laughed, kinuha ko ang librong ibinigay ni L sa akin at pinagmasdan iyon.

"Hindi manlang kita nabasa, sayang naman" anas ko. Nanlaki ang mga mata ko ng maalala ko si L.

Hindi nga pala ako nakapag paalam sa kanya, I rushed through the stairs to find Manang and I saw her chopping some carrots for our dinner.

"Manang, dumalaw ho ba si L?" I asked her.

"Nako, hija, araw araw pumupunta ang isang iyon dito, nagtatanong kung kailan ka ba daw uuwi, bakit kasi hindi ka nagpaalam sa isang iyon, kaawa awa naman" anas ng matanda sa akin.

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya, nakalimutan ko si L dahil sa sobrang excitement at hindi ko na din pa siya naalala ng nandun na kami sa Sorsogon, I was focused in my feelings for Ace! I'm so dumb! Ang tanga tanga ko!

Mabilis kong nai-dial ang numero ni L at nag nag ring naman agad ito. Kinabahan ako ng sagutin niya na ang telepono niya.

"L..."

"You called, may kailangan ka?"

"Nasaan ka?"

"Mind you own business, may kailangan ka pa?"

"Wala... na..." Nahihiyang ibinaba ko ang cellphone ko.

Bakit ko nga ba nakalimutan si L? Dahil ba occupied ako sa presence ni Ace? Ngumiwi ako at muling bumalik sa kwarto ko. I didn't meant to forget him, afterall, napakabait na niya sa akin. He visited and bring me to wonderful places na hindi ko naman alam na alam niya.

Kung kelan naman nagiging okay na kami ay tsaka ako nakalimot sa kanya, I felt guilty. L, I'm so sorry.

"sans2�]�J-