Draw A Love (Mercadi Series #2)

Kabanata 25

Kabanata 25

"un riesgo de enamorarse de mi"

Napatigagal ako dahil sa sinabi niya, hindi makapaniwala sa aking narinig mula sa kanyang bibig habang siya ay para bang amaze na amaze sa kanyang sinabi, hindi ko na namalayan na lumipad na pala ang kamay ko sa kanyang mukha at nasampal ko na siya.

Kinunutan ko siya ng noo at sinamaan ng tingin, he just smirk at me, what the hell is going on? Anong trip ng isang ito?

"Estás loco!" He's crazy, definitely crazy!

Mabilis na binaybay ko ang kahabaan ng corridor para lang matakasan ang mokong na iyon, kung gusto niya ng mapagtritripan ay wag ako, hindi ako sanay sa ganyang bagay, hindi ko gusto ang ginagawa niya, he's reminding me of someone I keep on forgetting, pinapahirapan niya lang ako, at hindi ko yun gusto and never kong magugustuhan ang bagay na iyon.

Mabilis na pumasok ako sa classroom hawak hawak ang aking dibdib, may pangamba sa aking pag iisip, how dare he? Nilingon ko ang pinanggalingan ko, he didn't follow me, oh god! If he did how many guts he has in his self?

Napapikit ako ng umupo ako sa aking upuan, L, how is he, ano na kayang nangyari sa kanya? Is he fine, doing silly things in life? Masaya kaya siya na wala na ako? I didn't even bid goodbye to him, naalala ko lang ang nakita ko nung minsang dumalaw ako ng Pinas just to check what's happening in their lives, tanging si Ranz lang ang nakakaalam na umuwi ako

Siya lang ang sumalubong sa aking pag uwi 2 years ago, I was still sick in love with L pero nung makita ko kung gaano siya kalandi? He was with a tall slender woman, he's kissing that girl next to his car, wala na talagang maisasalba sa kanya, I was thinking of my old friend Riel, minahal siya ni Riel na to the point na ang pagmamahal ng kaibigan ko ang gumawa ng lamat sa pagkakaibigan namin, all because she's selfish to have L's love, attention and everything but it's a no.

All L have was all fake love, wala pa siyang minahal ng totoo, he was not the guy I used to love, iniisip ko kung ano na bang nangyayari kay Riel, pero naalala ko ang mga masasakit na mga salita na sinabi niya sa akin, napagtanto ko na mas maayos na nga na ganon na lang ang mga bagay bagay.

"Daydreaming, Alecar?" Inilipat ko ang mata ko sa nagbabasang si Scar.

We decided to hang out after class, Cafelacchino is one of our favorite café here, ngumiwi ako at uminom sa aking inumin, kinunutan ko siya ng noo, kahit kailan talaga ay napakalakas mang asar ng isang ito,

"Nope, I just remembered something" anas ko. "Girls, I think I should go, see you tomorrow" nagmamadaling anas ko at mabilis na kinuha ang bag ko at tumayo, hindi naman na nila ako napigilan at napatigagal sa aking mabilisang desisyon.

"Wait—"

"Bye!" huling saad ko at mabilis na nilandas ang pinto ng cafelacchino hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kung bakit ako kinakabahan kung bakit ganito ang pakiramdam ko. Yun bang hindi ko na maipaliwanag kung bakit ako nagkakaganito, natatakot ako but at the same time naeexcite ako sa mga pangyayari.