MY HALF

My Half 2

Arr?ဒါဘာသံပါလိမ္​့..ငါပဲၾကား​ေနရတာလား...??

"Mark အသံၾကားလိုက္​လား?"

Taeyong သူနဲ႔ မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​ 6cm
အကြာတြင္​႐ွိ​ေန​ေသာ ျဖဴ ​ေဖြးသန္​႔႐ွင္​း​ေန
သည္​့မ်က္​ႏွာႏုႏု​ေလးကို ၾကည္​့ကာ​ေမး
​ေတာ့...

"ဟင္​?..ဘာကလဲ?"

ျပန္​​ေျဖသည္​့ႏႈတ္​ခမ္​းရဲရဲ​ေလး..မ်က္​လံုး
​ေတာက္​​ေတာက္​က​ေလး​ေတြ...။

*ဒုတ္​ဒုတ္​ ဒုတ္​ဒုတ္​ ဒုတ္​ဒုတ္​*

​ေဟာ..ၾကားရျပန္​ၿပီ..!

"တံခါးမ်ား​ေခါက္​​ေနတာလား?"

တံခါး​ေခါက္​သံထင္​လို႔ တံခါးနားအ​ေျပး
သြားဖြင္​့​ေတာ့လဲဘယ္​သူမွမ႐ွိ..!!တစ္​ခုခု
​ေတာ့လြဲ​ေနၿပီ!သရဲလား?!!

"ကြၽန္​​ေတာ္​​ေတာ့ ဘာသံမွမၾကားမိပါဘူး!"

"အင္​း..ကိုနားၾကားမွားတာ​ေနမွာ..အ​ေပၚ
ထပ္​ကအသံျဖစ္​ရင္​ျဖစ္​မွာ​ေပါ့"

"အင္​း..ဟုတ္​​ေလာက္​မယ္​"

"အာ..ဗိုက္​ဆာ​ေနၿပီလား"

"အင္​း ကြၽန္​​ေတာ္​မနက္​ကတည္​းက
ဘာမွ မစားရ​ေသးဘူး hyung"

"ဒါဆို သြားစားရ​ေအာင္​​ေလ ကိုမင္​းကို
​ေစာင္​့​ေနတာ.."

"Nae hyung"

For a while~

"​ေက်ာင္​းနားမွာ​ေတာ့ ကဲန္​တီးန္​ ၂ခု႐ွိတယ္​
ထမင္​းစားကဒ္​နဲ႔စားတဲ့ ကဲန္​တီးန္​ရယ္​
ကိုယ္​့ပိုက္​ဆံနဲ႔ကိုယ္​ ၀ယ္​စားရတဲ့ကဲန္​တီး
ရယ္​..."

"၀ိုး..မိုက္​တာ​ေပါ့!"

"အင္​း..ဒါ​ေပမဲ့ ကိုကႏွစ္​ခုလံုးမွာမစားျဖစ္​ဘူး...စိတ္​တိုင္​းမက်လို႔"

"အာ..."

"Mark အဲ့​ေနရာတစ္​ခုခုမွာ စားခ်င္​ရင္​​ေျပာ
​ေလ..ကိုလိုက္​ပို႔လို႔ရပါတယ္​"

သူ႔လိုစည္​းကမ္​းႀကီးတဲ့သူ​ေတာင္​မစားဘူး
ဆို​ေတာ့အဲ့ဆိုင္​မ​ေကာင္​းတာပဲ​ေနမွာ...

"ရတယ္​ hyung ကြၽန္​​ေတာ္​ hyung
စားတဲ့​ေနရာမွာပဲစားမယ္​"

"Ok..ကိုစား​ေနက်​ေနရာက ​ေ၀းတယ္​...
ကို႔ဆိုင္​ကယ္​နဲ႔ပဲသြားတာ"