Billionaire's Sexy Bitch Wife [completed]

**19**

CHAPTER 19

Paris's POV

Maraming ginawang kung ano ano yung doctor but most of them or all of them wala akong naintindihan hihi ^__^. Hindi ko masyadong naiintindihan ang mga pinagsasabi ng doctor pero ang maliwanag lang sa sinabi nila ay miracle raw na nabuhay ako ng walang kahit na anong deperensya.

Si Rain naman parang tanga naman sa nakatingin lang sa akin habang kung ano ano ang ginagawa ng doctor. Ni kumurap ata hindi nagawa ng asawa ko eh. Naawa naman ako sa kanya ng mapansin ko ang maitim sa ibabang bahagi ng mata nya. Para syang hindi natulog ng isang taon.

Nagpaalam na yung doctor babalik na lang raw sila bukas, aba dapat lang madaling araw na kaya. At saka marami pa akong gustong itanong sa asawa ko no.

"Rain honey are you alright? W-w-wait... bakit ka umiiyak?" hala naiiyak na rin ako kasi naman eh!

Naiinis rin ako dahil kahit gustuhin kong tumayo hindi ako makatayo. Kailangan ko pa raw mag pa therapy for I don't know the reason!

"I thought... I thought mawawala ka na sa akin, sa amin ng mga bata. You've been comatose for 5 hell months nag seizure ka na ng ilang beses akala ko katapusan mo na pero salamat sa dyos at ginising ka nya at binalik sa amin." Umiiyak na sabi nya habang nakayakap sa akin.

"Adik ka ba Rain? Kakapanganak ko lang kahapon grabe nga eh dapat di ko pa due date, kamusta na nga pala sila."

Nagulat ako when he kiss me syempre di na ako tatangi hihi ^_^

"Nasa bahay sila bukas ipapadala ko sila rito para Makita mo sila. 5 months na sila gumagapang na nga."

Hala so tunay na 5 months nga akong na comatose?! Kaya pala kanina pa ako naguguluhan sa mga pinagsasabi ng doctor akala ko nga nagkamali lang sila ng sabi baka limang oras lang akong tulog.

"Really? Sino kamukha nila? At saka ano pinangalan mo sa kanila?" Hindi ko tuloy maiwasang hindi malungkot. Limang buwan ang lumipas hindi ko man lang sila nakarga noong bagong silang sila.

"Crimson Slate at saka Spring Amaranth, si Crimson kamukha mo, si Amaranth naman kamukha ko." nag niningning ang mata ni Rain ng bangitin nya ang pangalan ng mga anak namin.

"Excited na akong Makita sila, sorry pinagalala kita, kayong lahat." Sabi ko habang nakayuko nahihiya kasi ako.

"Di na importante yun ang mahalaga ngayon gising ka na at maayos na ang lagay mo. Miracle itong nangyari sa atin ngayon."

He cupped my cheek then he kissed me... sa noo nga lang.

"Tinext ko na silang lahat sinabi ko na gising ka na." He said. "They said early tomorrow ay bibisitahin ka nilang lahat."

Tiningnan ko yung paligid feeling ko hindi to ospital kung hindi opisina kasi may laptop, may printer, may wireless telephone, may ref, at kung ano ano pa.

"Rain tell me hospital ba to o opisina mo?" tapos natawa naman sya. Hindi naman ako nag bibiro.

"Halos dito na kasi ako nakatira sa ospital mabantayan lang kita. I'm sorry dapat hindi na lang ako pumunta sa business trip noon para nabantayan kita kasalana ko kung bakit ka nagkaganyan." Awwww ang cute naman parang batang nakayuko si Rain.

Hinawakan ko ang kamay ni baby Rain hihi!

"Ano ka ba wala naman may gusto na mangyari lahat ng to eh. At saka ang mahalaga nga buhay ako okay! Kalimutan na natin yung mga nangyari. Mukhang wala kang masyadong tulog ah, lika dito ka sa tabi ko gusto kong matulog ng kayakap ka." Paglalambing ko sa kanya.