DÜŞMAN OKULLAR "YAZ KAMPINDA"

59-KÜSLÜK-2

Merhaba arkadaşlar,
Merhaba yazmayı özlemişim... Sizi bölümden daha fazla mahrum etmemek adına, açıklama sonda.
Multimedya- It's Lovely Day

İyi okumalaar!

Hava ılık olmasına rağmen, heyecandan olsa gerek, biraz üşümüştüm. Kollarımı kavuşturup Aras'ın arkasından yürümeye devam ettim. Kulübemizin biraz ilerisinde, denizi gören bankalardan birine geldiğimizde durdu ve oturdu. Ben de yanına geçtim. Merakla ona bakmaya başladım, benimle konuşmak istemesine gerçekten şaşırmıştım.

"Anlat," dedi. "Dinliyorum."

Şaşırdığım için, "Ne?" diye bir tepki verdim.

"Olayı senden dinlemek istiyorum, baştan sona," dedi.

Tıpkı Hasan'a yaptığım gibi Aras'a da anlatmaya başladım. Olayların nasıl elimde olmadan geliştiğini, bir süre kabullenemediğim aşk duygusuyla başa çıkamadığımı, kutlama yaptığımız gece onlara söylemek gibi bir planım olduğunu...

Bitirdikten sonra gözlerimi denizden alıp Aras'a baktım. Bana bakıyordu. Benim ona bakmamı bekliyor gibi, bakar bakmaz bana sarıldı. Yirmi dört saatten kısa süredir aramız bozuk olsa da, bana asır gibi gelen bir süre olduğu için kendimi tutamadım ve gözlerimden yaşlar aktı. Zaten bu olay olduğundan beri ağlayıp duruyordum.

"Birkaç ay önce bu olay olsa, seni bu kadar hızlı affedemezdim," dedi. "Ama aşkın ne kadar güçlü bir duygu olduğunu öğrendim."

Burnumu çekerek ondan ayrıldım ve ciddi olup olmadığını anlamak için gözlerine baktım.

"Beni affettin mi?"

"Önceden söylemediğin için hala kızgınım. Ama haklı nedenlerin de vardı. Affettim bu yüzden, aşkı bulmana sevindim hatta." Ardından sesi sertleşerek devam etti. "Barışla konuşmam gerekiyor."

İşte bu beni gerçekten de şaşırtmıştı. En çok tepki beklediğim kişi, Aras, tahminimden çok daha kısa sürede beni affediyordu. Barışla ne konuşacağını merak etsem de şimdi sırası olmadığı için sormadım. Daha sonra Aslı yoluyla öğrenirdim. Hala Aras'ın bu kadar kolay affetmiş olmasının verdiği şoktaydım.

"Seni benimle konuşman için Aslı mı ikna etti?"

"Hayır," dedi. "Ama sayılır. Bugün birkaç saat boyunca düşündüm. Aslı'nın önerdiği şeylerden birini yaptım; empati. Ve aşık bir adam olarak anlamam çok zor olmadı."

"Yine de birkaç saat düşündün?"

"Çünkü tek mesele aşık olduğunuzu anlamak değil. Bizi ayakta uyuttunuz Melis. Bunun için sadece sana değil, hepinize kızgınım."

Bakışlarımı yere indirdim. Beni affetmiş olsa da hala içinde gelgitler yaşıyordu ve kızgındı.

"Kendimce sebeplerimi açıkladım," dedim. "Diğerlerinin bir suçu yok. Saklamalarını ben istedim."

Başını anladığını belirtircesine salladı. Sonra hafif bir gülümsemeyle konuştu.

"Sen daha dün parkta tarzan oynayan on yaşındaki sümüklü Melis'tin, ne ara karşıma geçip bana aşık olduğunu anlatacak kadar büyüdün?"

Gülerek burnumu çektim ve konuştum.

"Sümüklü kısmı değişmedi sanırım."

Gülümseyerek saçlarımı karıştırdı. Aras'da Hasan gibi beklediğim kadar büyük bir tepki vermediği için çok sevinmiş olsam da, aklıma Kerem gelince duraksadım.