/HOJ GELDİNEZH HOJ GELDİNEZH /
(İYİ OKUMELER)
/23.01.2018
Ben LİSA .JUNG LİSA.
Bana genelde deli derler ama siz bana lisa diyin.
Ya durun istediğinizi diyin.. neyse,
21 yaşındayım. Ve yeni meslek sahibi oldum. Ailemden babam ve kardeşim var. Annemi kısa süre önce kaybettim. Babam yurt dışında kardeşimde onunla beraber eğitimini yurt dışında yani Türkiye'de yapıyor. Benim işim ise hasta olan insanlara yardım etmek. Bir çeşit doktor gibi ama tam olarak değil . Daha çok terapist denilebilir.
Bugün ilk defa hastanede bana ait bir oda olucak.
Heyecanlımıyım? Sanırım.
Hazırlandım.
İyi görünüyorum.
İş yerime vardım. Resepsiyonda bana ait olan ve boynuma asmam gereken kartı alıp boynumdan geçirdim. Köpek gibi hissediyordum. Bana göre bu tarz şeyler biraz saçma. Ama biraz olsunda havalı.
Odamın neresi olduğunu öğrenip o yöne ilerledim.
5.kat soldan sonuncu kapı. Kapının önüne geldim.
Adım yazıyordu. JUNG LİSA.
Hala inanamıyorum diyebilirim. Kazanacağımı sanmıyordum. Gerizakalı olunca kazanacağınıza inanamıyorsunuz.
Ama İnanın bana bu çok garip bir his. Tanımlanamaz.
bir şeyler atıştırmak için kantine indim.
Sanırım hep burdan yiyeceğim.
Hastane yemekleri tam bir rezalet..
Yemek yemeyi bitirip odama çıktım.
Birazdan seanslar başlayacaktı.
..
Zamanı geldi. Elimdeki kalemle not defterini çizip sıkılmamayı sağlıyordum.pek işe yaramadı.
Ne bekliyordum ki? Halay çekmeyi felan?
Birden kapı çalınmasıyla gözlerim büyüdü.
Ihm.
"Düzgün davran lisa"
"Taam be!"
Deli olduğumdan söz etmiş miydim?
heh evet işte iç sesiyle konuşan bir adet mal
.-.
"Yeni mi anladın?"
-boş yapıyorsun neyse. -.
LİSA; girin
Diyip hızlıca bir kitap açıp onunla ilgileniyormuş gibi yaptım. Oysaki bu kitabı ezbere biliyorum. Sağolsun pislik hoca ezberletti.
Karşımdakine baktım. Bir kadın ve tekerlikli sandalyede olan bir çocuk.
Kadın hastanede görevlilerden birisiydi. Göğüsün önündeki yazıyı okuduktan sonra onun SOYEON olduğunu öğrendim.
Benden büyük olmalıydı. Daha sonra tekerlikli sandalyedeki olan çocuğa baktım.
Bu çocuk hasta mı? Wtf??
Ben onu görünce hasta oldum
"Yavaş yürü"
-haklıyım ama-
" +1"
Yanlarına doğru yürüyüp önlerinde eğildim. Buna karşılık kızda eğildi. /selamlaştık/
SOYEON; merhaba,ben soyeon sizde bayan lisa olmalısınız?
-yok annen neyse-
LİSA; ah evet, ben lisa
SOYEON; memnun oldum. Evet bu görmüş olduğunuz gencin ismide
JUNGKOOK ,JEON JUNGKOOK.
Ona dönüp yüzümü hizaladım.Acaba kaç yaşındaydı. Hem böyle bir çocuk hiçte hasta birisine benzemiyordu. Neyse.
Eğilip ona doğru baktım.
Böyle daha çok yakışıklı lan?!
"+1"
LİSA; selam, ben lisa..
Diyip el sıkışmak için uzattığımda birden soyeon bileğimden tuttu. Jungkook ile aynı anda elimi tutmasına baktık.
Anlamsız bakışlar atmam üzerine
SOYEON; JUNGKOOK MAALESEF HAPHEPHOBİASİ Var. İnsanlar ile temasa geçince delirme yaşıyor.
Onun dışında her hangi bir duygu yaşamıyor.
LİSA; ah, peki.
Diyip elimi çekip düzeliyorum. Bacaklarımı eğip bu sefer oturma şekilinde yüzümü hizalıyorum.
LİSA; sende jungkook olmalısın. Memnun oldum.
Diyip cevap vermesini beklerken
SOYEON; cevap vermesini bekleme maalesef duyuyor görüyor ama cevap veremiyor.
Bu nasıl bir çocuk?
Daha detaylı bakmak için yaklaştığımda bana bakmıyordu. Sadece duvara odaklanmış nefes alıp veriyordu.
SOYEON; Geldiği yerde büyük bir yangın çıkması ile bu hastaneden jungkook sana nakil edildi. Biraz sonra cebinden bir kağıdı bana uzattı. Aldım.
SOYEON; JUNGKOOKUN ihtiyaçları ve bir çok şeyi burada yazıyor.
LİSA; t-tamam. Pekala jungkook Benimle ilk gününe ve benim buradaki ilk günüme
Hazır mısın?...