Jungkook kolumu tutuyordu. Evet! Eldivensiz kolumu tutuyordu. A-ama bu nasıl olur. Biranda kolumdan çekmesiyle ona doğru düştüm. Diğer kolunu atıp sarılmaya başladı.
N-nasıl? N-ne oluyordu? Jungkook bana nasıl dokunabilir? Ellerini belime doladı. Bana neden şu an sarılıyor?
Ona yaslandığımda hızlanmış kalp atışlarını duyuyordum.
Biraz bekledikten sonra sesler duymam ile hızlıca ondan ayrılıp ona baktım.
KRİZ GEÇİRİYORDU.
Damarlı çıkmış nefes alamıyordu!!
Tamam lisa sakin ol! Sakin ol!!
Hızlıca koş şırıngayı al!
Şırıngayı alıp içine ilacı ilave ettim. Hızlıca Jungkookun yanına ilerleyip direk şırıngayı bacağına geçiridim.
İnlemeye başladı. Biraz daha bekledikten sonra jungkook sakinleşmeye ve damarları yok olmaya başladı.
Yanına gelip daha iyi enerji sağlaması için uyku ilacı verdim. Sanırım böylesi daha iyi.
Ellerimi saçlarıma getirip,
Hepsi benim yüzümden ! Eldivenleri çıkarmasaydım böyle bir şey olmayacaktı.
Tam bir aptalın tekiyim! Ona ya bir şey olsaydı?
Onu kendi ellerimle öldürmüş olacaktım.
B-bu bu çok korkunç.
Kendimede sakinleştirici yaptım.
Sakinleşmeye ihtiyacım vardı. Yavaşça vücuduma gelen baskıyla sakinleşmeye başladım.
Jungkook'a bakıp,
LİSA ; ö-özür dilerim..
LİSA; gerçekten özür dilerim..
Ve yavaşça gözlerim kapandı.
...
Uyandığımda jungkook yavaş yavaş nefes alıyordu.
Yanımdaki hastanenin telefonu alıp resepsiyonu aradım.
LİSA; b-ben jung lisa bana Doktor so-
Biranda jungkook ayağa kalkmaya çalışıyordu.
Düzleşmesiyle bende hızlıca düzleştim.
Telefonu kapatıp, hızlıca eldivenleri almaya gidip jungkook'a dokundum. Dokunmam ile gözümden yaş gelmeye başladı.
LİSA; i-iyi misin jungkook?
....
25.05.2018
